Στην ερώτηση που καταθέσαμε, θέσαμε πολιτικά ζητήματα, που σχετίζονται με τον ενεργειακό σχεδιασμό, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στην πράξη, τον χαρακτήρα και την προοπτική της ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ., την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής του Αστακού και της Αιτωλοακαρνανίας, καθώς το πραγματικό περιεχόμενο της περίφημης “πράσινης ανάπτυξης”. Αντί για μια υπεύθυνη πολιτική απάντηση, υπήρξε μια απλή παραπομπή σε ένα στεγνό έγγραφο υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου και σε ένα άλλο έγγραφο της ΡΑΕ, με το οποίο επιχειρείται να λειανθεί το έδαφος για την αδειοδότηση της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο LPG.
Θα αντιτάξουμε ελάχιστες ενδεικτικές ενστάσεις στα επιχειρήματα που επιστρατεύει η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ.
• Από κανένα κείμενο περιφερειακού ή εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού δεν προκύπτει η μετατροπή του Αστακού σε επίκεντρο ενεργειακών δραστηριοτήτων μεγάλης κλίμακας και μάλιστα με εγκαταστάσεις στην ανώτατη κατηγορία επικινδυνότητας και ασφάλειας. Αυτός ο σχεδιασμός αναφέρεται όμως στην τελευταία τροποποίηση περιβαλλοντικών όρων που η ιδιοκτήτρια εταιρεία Astakos Terminal κατάθεσε.
• Η σχετική αναφορά για διασύνδεση της περιφέρειας με το δίκτυο φυσικού αερίου “απέχει παρασάγγας” από την επιλογή σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), προορισμένου, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, να εξάγεται στο εξωτερικό
• Γίνεται λόγος για ανάπτυξη ήπιων – ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Αντί γι αυτό βλέπουμε μια νέα μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, με καύσιμο το LPG, προϊόν επεξεργασίας πετρελαίου
• Η προσπάθεια σύνδεσης της συγκεκριμένης μονάδας ηλεκτροπαραγωγής με τον εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, μέσω μιας έκθεσης του Συμβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής (ΣΕΕΣ), είναι εξ ολοκλήρου ατυχής, αφού: ούτε ΣΕΕΣ υφίσταται, ούτε εγκεκριμένος μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός υπήρξε ποτέ.
• Είναι τουλάχιστον αστεία η προσπάθεια αιτιολόγησης του τεράστιου μεγέθους, σε σχέση με τα παγκόσμια δεδομένα, της ηλεκτροπαραγωγικής μονάδας (1100 MW), ως άθροισμα δύο μονάδων των 500 MW.
• Και μόνο η προσπάθεια σύγκρισης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (πάνω ή κάτω) της συγκεκριμένης μονάδας με τις αντίστοιχες εκπομπές της λιθανθρακικής μονάδας, που σχεδιάζονταν σχετικά πρόσφατα στην ίδια περιοχή, αποδεικνύει το μέγεθος της ρύπανσης που θα προκληθεί. Και, μάλιστα, για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, που, επίσης, προορίζεται για εξαγωγή (και, πιθανόν, επανεισαγωγή).
• Καμία αναφορά δε γίνεται όμως για τους ειδικούς ρύπους που παράγει το LPG όπως οι Επικίνδυνοι Αέριοι Ρύποι (ΕΠΑΡ) , ούτε και για την επικινδυνότητα της αποθήκευσης των αερίων , όταν μάλιστα η κατοικημένη περιοχή βρίσκεται σε εγγύτητα.
• Από την κυβέρνηση πολυδιαφημίστηκε η μονάδα κατακράτησης του διοξειδίου του άνθρακα από τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής και η χρήση του για την παραγωγή άλγης (φυκιών). Αντίθετα, η ΡΑΕ στο έγγραφό της κάνει λόγο για “πρόταση για την μελλοντική εξέταση της δυνατότητας δημιουργίας μονάδας κατακράτησης άνθρακα”.
Τα βασικά πολιτικά ερωτήματα μένουν αναπάντητα. Καθεστώς ιδιοκτησίας, άρση του διαμετακομιστικού χαρακτήρα του λιμανιού, ένταξη των μονάδων σε ενεργειακό σχεδιασμό, αθρόα αδειοδότηση θερμοηλεκτρικών μονάδων, εξαγωγή του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος κ.λ.π.
To Γραφείο Τύπου
Θα αντιτάξουμε ελάχιστες ενδεικτικές ενστάσεις στα επιχειρήματα που επιστρατεύει η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ.
• Από κανένα κείμενο περιφερειακού ή εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού δεν προκύπτει η μετατροπή του Αστακού σε επίκεντρο ενεργειακών δραστηριοτήτων μεγάλης κλίμακας και μάλιστα με εγκαταστάσεις στην ανώτατη κατηγορία επικινδυνότητας και ασφάλειας. Αυτός ο σχεδιασμός αναφέρεται όμως στην τελευταία τροποποίηση περιβαλλοντικών όρων που η ιδιοκτήτρια εταιρεία Astakos Terminal κατάθεσε.
• Η σχετική αναφορά για διασύνδεση της περιφέρειας με το δίκτυο φυσικού αερίου “απέχει παρασάγγας” από την επιλογή σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), προορισμένου, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, να εξάγεται στο εξωτερικό
• Γίνεται λόγος για ανάπτυξη ήπιων – ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Αντί γι αυτό βλέπουμε μια νέα μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, με καύσιμο το LPG, προϊόν επεξεργασίας πετρελαίου
• Η προσπάθεια σύνδεσης της συγκεκριμένης μονάδας ηλεκτροπαραγωγής με τον εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, μέσω μιας έκθεσης του Συμβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής (ΣΕΕΣ), είναι εξ ολοκλήρου ατυχής, αφού: ούτε ΣΕΕΣ υφίσταται, ούτε εγκεκριμένος μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός υπήρξε ποτέ.
• Είναι τουλάχιστον αστεία η προσπάθεια αιτιολόγησης του τεράστιου μεγέθους, σε σχέση με τα παγκόσμια δεδομένα, της ηλεκτροπαραγωγικής μονάδας (1100 MW), ως άθροισμα δύο μονάδων των 500 MW.
• Και μόνο η προσπάθεια σύγκρισης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (πάνω ή κάτω) της συγκεκριμένης μονάδας με τις αντίστοιχες εκπομπές της λιθανθρακικής μονάδας, που σχεδιάζονταν σχετικά πρόσφατα στην ίδια περιοχή, αποδεικνύει το μέγεθος της ρύπανσης που θα προκληθεί. Και, μάλιστα, για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, που, επίσης, προορίζεται για εξαγωγή (και, πιθανόν, επανεισαγωγή).
• Καμία αναφορά δε γίνεται όμως για τους ειδικούς ρύπους που παράγει το LPG όπως οι Επικίνδυνοι Αέριοι Ρύποι (ΕΠΑΡ) , ούτε και για την επικινδυνότητα της αποθήκευσης των αερίων , όταν μάλιστα η κατοικημένη περιοχή βρίσκεται σε εγγύτητα.
• Από την κυβέρνηση πολυδιαφημίστηκε η μονάδα κατακράτησης του διοξειδίου του άνθρακα από τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής και η χρήση του για την παραγωγή άλγης (φυκιών). Αντίθετα, η ΡΑΕ στο έγγραφό της κάνει λόγο για “πρόταση για την μελλοντική εξέταση της δυνατότητας δημιουργίας μονάδας κατακράτησης άνθρακα”.
Τα βασικά πολιτικά ερωτήματα μένουν αναπάντητα. Καθεστώς ιδιοκτησίας, άρση του διαμετακομιστικού χαρακτήρα του λιμανιού, ένταξη των μονάδων σε ενεργειακό σχεδιασμό, αθρόα αδειοδότηση θερμοηλεκτρικών μονάδων, εξαγωγή του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος κ.λ.π.
To Γραφείο Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο