Για τους νεότερους που δεν τον γνωρίζουν ο Αρτέμης
Μάτσας ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση λόγιου ηθοποιού – σκηνοθέτη κι ένας
υπέροχος άνθρωπος. Όμως συνέδεσε το όνομα του με τους ρόλους του καταδότη,
δωσίλογου, που έπαιζε στις ελληνικές μεταπολεμικές ταινίες, το οποίο όνομα
έγινε συνώνυμο της προδοσίας.
Βέβαια η ιστορική φράση που του αποδίδεται «Μας
αγαπάνε οι Γερμανοί, σαν φίλοι ήρθανε» δεν ειπώθηκε απ αυτόν αλλά από έναν
άλλον συνήθη «προδότη» τον Δήμο Σταρένιο, σε μια ταινία για τη Κρήτη
Τόσο ο Αρτέμης, όσο κι ο Σταρένιος, σίγουρα δεν
περίμεναν να δικαιωθούν, περίπου μισό αιώνα μετά. Αποδείχτηκαν προφήτες, καλή
τους ώρα εκεί που βρίσκονται. Διότι αυτό έγινε. Σε όλους του τόνους το λένε κι
κι εγώ πλέον το έχω πιστέψει: Είναι φίλοι μας οι Γερμανοί, τελείωσε. Είδα κι
εκείνον τον Μπουμπούκο που το τόνισε: Ποιος άλλος θα μας δάνειζε με τόσο χαμηλό
επιτόκιο; Μας σώζουν κι εμείς φωνάζουμε... Αχάριστοι Έλληνες!.............