ΔΗΜΟΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ : Soft Αντιπολίτευση-Αλαζονική Συμπολίτευση

Μια εκ βαθέων εξομολόγηση στα  εβδομήντα μου χρόνια, ως πατέρας και παππούς .....

Γράφει-Σχολιάζει
Ο ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ
Δημοσιογράφος ΕΣΗΕΑ
Πολιτικός Επιστήμων

Το δίδυμο θανατηφόρο και αναποτελεσματικό !  Σχεδόν ένα χρόνο μετά τις τελευταίες Δημοτικές εκλογές, επιβεβαιώνονται πανηγυρικά , όσοι-μεταξύ αυτών και η αφεντιά μου- είχαν διατυπώσει επιφυλάξεις, ή και την βεβαιότητα ότι  το  νεοφώτιστο Δημοτικό Συμβούλιο- Συμπολίτευση και Αντιπολίτευση- δεν θα μπορέσει να δώσει λύσεις και προοπτικές στο δοκιμαζόμενο Ξηρόμερο, που μέρα με την ημέρα φθίνει και ακολουθεί την κατιούσα.....

Η Συμπολίτευση, με την ''αβάντα'' του 63% αισθάνεται απόλυτα κυρίαρχος της κατάστασης και διακατέχεται από αλαζονεία  , που, άλλωστε, κουβαλάει από την προηγούμενη θητεία. Δημοτικός Σύμβουλος της Αντιπολίτευσης μου μετέφερε ότι έμεινε άναυδος όταν σε σχετική τοποθέτηση στο ΔΣ, δόθηκε η  απάντηση ότι η Δημοτική Αρχή έχει την νομιμοποίηση του κόσμου και κατά συνέπεια ό,τι και να λέει η Αντιπολίτευση μηδενική αξία έχει.  Αλήθεια το υπόλοιπο 37% δεν υφίσταται για την Δημοτική Αρχή ;

Πρωτόγνωρες, καινοτόμες και  άκρως επικίνδυνες θεωρίες και , ταυτόχρονα, απολύτως αλαζονικές, που μόνο κακό μπορεί να επιφέρουν στον τόπο και την τοπική κοινωνία. 

Και όλα αυτά , γιατί η Αντιπολίτευση είναι ωσεί παρών και οιωνεί απών ! Ανύπαρκτη, κατακερματισμένη και κάθε φορά που θα θελήσει να αντιδράσει , η αντίδρασή της είναι soft. 

Ό,τι πρέπει, δηλαδή, για την Συμπολίτευση, που μπορεί να κάνει ό, τι θέλει χωρίς να κινδυνεύει να υποστεί, έστω και την παραμικρή πίεση. Για πολιτική απειλή, ούτε λόγος να γίνεται....

Που θα βγάλει, όμως αυτή η κατάσταση ; Ποια θα είναι η εξέλιξη των πραγμάτων και τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά  για το παρόν και το μέλλον του Ξηρομέρου;

 Ίσως η  παρούσα άποψη και εκτίμησή μου για κάποιους να είναι υπερβολική και για κάποιους άλλους ανεδαφική. 

Σε όλους αυτούς έχω να αντιπαραθέσω την αμείλικτη πραγματικότητα , που όλοι μας  βιώνουμε καθημερινά. Αν κάποιοι δεν την αντιλαμβάνονται, ή στρουθοκαμηλίζουν- για δικούς του λόγους ο καθένας- αυτό είναι θέμα δικό τους, αλλά η πραγματικότητα είναι αψευδής μάρτυρας, δεν επηρεάζεται και δεν αλλάζει με μύχιους  πόθους , στρουθοκαμηλισμούς και όνειρα θερινής νυκτός....

Η Παράταξη ''ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ '' δοκιμάζεται με τον πιο οδυνηρό τρόπο και έχει απολύτως αποστεί  από το όραμα και τους στόχους που είχαμε θέσει οι ιδρυτές της  , ο πρόεδρος Εφετών Αλ. Σάββας και η αφεντιά μου. Και οι δύο μας -με ολοκάθαρα χέρια, συνειδητά και κατ επιλογήν- πιστέψαμε ότι ίσως η τοπική κοινωνία και το Ξηρόμερο θα αδράξουν την ευκαιρία και θα αλλάξουν ρότα, δημιουργώντας νέα δεδομένα για τον πολύπαθο τόπο μας.

Δεν καταφέραμε να γίνουμε πειστικοί  στην πλειοψηφία των Ξηρομεριτών , για λόγους που χρήζουν ανάλυσης -αλλά δεν είναι της παρούσης -αλλά μας εμπιστεύτηκε το 33%, ποσοστό ουδόλως ευκαταφρόνητο.

Χάθηκε η ευκαιρία για έναν Ντι Πιέτρο, που τόσο ανάγκη έχει το Ξηρόμερο. 

Σήμερα  είναι απολύτως βέβαιο ότι η Παράταξη ''ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ'' δεν ταιριάζει και δεν μπορεί να εκπροσωπείται από τον κ. Γαλούνη, ο οποίος , άλλωστε, δεν συμφωνούσε με την επωνυμία και ζητούσε επίμονα να αλλάξει, πράγμα , που δεν αποδέχτηκε ο κ. Σάββας . Η είσοδος Γαλούνη στην Παράταξη έφερε κλυδωνισμούς, προφανώς και κάποιες ψήφους, αλλά το ισοζύγιο, εν τέλει ήταν αρνητικό. Δηλαδή, η υποψηφιότητά του έφερε πχ 500 ψήφους, έδιωξε όμως 1000 ψηφοφόρους.

Ειλικρινά, πιστέψτε με , δεν έχω τίποτα το προσωπικό με τον κ. Γαλούνη, ούτε με  κάποιον άλλο και, ό,τι αναφέρω είναι καθαρά σε πολιτικό επίπεδο και  μοναδικό  μου κίνητρο η καλυτέρευση των πραγμάτων στο καθημαγμένο Ξηρόμερο.

Δεν μπορώ να μην επισημάνω , αυτό που όλοι  αντιλαμβάνονται να συμβαίνει μέσα στο ΔΣ όταν  τοποθετείται ο Αρχηγός της Αξιωματικής, ιδιαίτερα σε καίρια ζητήματα, όπως  ο Βιολογικός Αστακού, τα Σφαγεία, οι  ιχθυοκαλλιέργειες, οι  απ ευθείας αναθέσεις κλπ, όπου, κατά κανόνα, εξελίσσονται σε μπούμερανγκ για τον ίδιο και την Παράταξη, γιατί καλώς ή κακώς, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, ψευδώς ή αληθώς,  η Δημοτική Αρχή αρχή χρεώνει τη Διοίκηση Γαλούνη για την πολιτική της πάνω στα θέματα αυτά, για το διάστημα 2014-2019.

Επομένως, η Παράταξη ''ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ΄΄ ξεκινά  την συζήτηση  στο ΔΣ έχοντας δεχθεί ''γκολ από τα αποδυτήρια''. Τι το χειρότερο ;

 Ο ίδιος, ως εμπνευστής ίδρυσης της Παράταξης,  ως ΄΄νονός΄΄ της- αφού δική μου είναι η ονομασία της -και ως ο άνθρωπος, που μαζί με τον κ. Σάββα συντάξαμε την ιδρυτική της Διακήρυξη και καταρτίσαμε το πρόγραμμα διακυβέρνησης, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με όλα όσα συμβαίνουν.

Επιτρέψτε μου να πω ότι πονώ για την κατάντια της, γιατί, για μένα είναι το ''πολιτικό'' παιδί μου.

Επανέρχομαι και ζητώ από τον κ. Γαλούνη και όσους έχουν απομείνει στην Παράταξη να αποδεσμεύσουν το όνομα, που άλλωστε αποτελεί και πνευματικό μου δικαίωμα.

Απευθύνω έκκληση στον κ. Γαλούνη να διαχωρίσει τη θέση του από την Παράταξη, όπως και στους άλλους εναπομείναντες Συμβούλους. Ίσως η ανεξαρτητοποίσή τους να είναι η ιδανική, πιο ανώδυνη και πιο  αποτελεσματική λύση. Το έπραξαν, ήδη, οι κ. Ζώγας και Πανταζής.

''ΤΑ ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ'' θα πρέπει να περάσουν σε νέους Ανθρώπους, πολιτικά άφθαρτους, ορεξάτους και φερέλπιδες, που θα ξεκινήσουν από τώρα την διεκδίκηση του Δήμου στις επόμενες εκλογές, που θα γίνουν  μετά από περίπου τέσσερα χρόνια.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση, τι να πούμε ; Εκεί και αν χρειάζονται ριζικές αναδιαρθρώσεις και πρωτίστως αλλαγή ηγεσίας. Άλλωστε το ΚΚΕ το πλήρωσε αυτό με χαμηλό ποσοστό, σε τοπικό επίπεδο στο Ξηρόμερο, στις εκλογές, που ακολούθησαν τις Δημοτικές . 

 Κύριε Γαλούνη, κύριε Κομπλίτση- με όλο τον σεβασμό και γιατί όχι την συμπάθειά μου- θα πρέπει να σας επισημάνω καλοπροαίρετα και χωρίς κάποια προσωπική επιδίωξη πως, ό,τι είχατε να δώσετε, το δώσατε. Αφήστε, λοιπόν, το χώρο ελεύθερο για άλλους , που έχουν δυναμική, σχέδια, οράματα και φρεσκάδα. Αυτούς έχει ανάγκη ο τόπος. Εσείς έχετε ανάγκη ξεκούρασης, μετά από πολλά χρόνια παρουσίας στα Δημοτικά δρώμενα. 

Κλείνοντας θα πρέπει να επισημάνω ότι όλα όσα γράφω έχουν αφετηρία  αποκλειστικά και μόνο την αγωνία  για το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου και κυρίως για τη νέα γενιά, που βλέπει και ζει μέσα σε αδιέξοδα. Όλοι μας χρωστάμε κάτι στη νέα γενιά, στα παιδιά μας, στα εγγόνια μας. Ας τους δώσουμε απλόχερα ό, τι μπορούμε  για να ζήσουν καλύτερα, να φτιάξουν τη ζωή τους, να δημιουργήσουν οικογένειες και να μείνουν στον τόπο μας.