Ήταν 29 Φεβρουαρίου του 1976 όταν οπαδοί του Παναιτωλικού μετά το πέρας της αναμέτρησης με τον ΠΑΟΚ, δάγκωσαν το αυτί του διαιτητή, Στέφανου Ράμμου...
Ήταν 29 Φεβρουαρίου 1976. Στο γήπεδο του Αγρινίου διεξαγόταν ο κρίσιμος αγώνας Παναιτωλικού – ΠΑΟΚ με διαιτητή τον Θεσσαλονικιό Στέφανο Ράμμο.
Το ματς έληξε 2-0 υπέρ του ΠΑΟΚ. Με το τελευταίο σφύριγμα, περίπου δύο χιλιάδες φίλαθλοι της ομάδας του Αγρινίου, που είχαν παράπονα από τη διαιτησία, εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο και επιτέθηκαν στον ρέφερι της αναμέτρησης.
Οι εφημερίδες έγραψαν ότι κάποιος του το δάγκωσε και αποκόλλησε ένα μεγάλο κομμάτι του. Τα μέσα ενημέρωσης του Αγρινίου, όμως, ανέφεραν ότι του «φόρεσαν κολάρο» με δύναμη ένα ξύλινο καφάσι για ροδάκινα!
Ήταν ένα πρωτοφανές γεγονός στα παγκόσμια ποδοσφαιρικά δρώμενα, που έμεινε γνωστό ως το «αυτί του Ράμμου». Για πολλά χρόνια οι διαιτητές άκουγαν από τους φανατικούς της εξέδρας το απειλητικό σύνθημα «διαιτητή θυμήσου τον Ράμμο και το αυτί σου».
Το παιχνίδι «μύριζε μπαρούτι», καθώς ήταν κρίσιμο και για τις δύο ομάδες. Ο Παναιτωλικός, που πάλευε για την παραμονή του στην Α’ Εθνική είχε παράπονα από προηγούμενη διαιτησία του Ράμμου με τον Παναθηναϊκό, ενώ ο ΠΑΟΚ διεκδικούσε το πρωτάθλημα.
Στο 72ο λεπτό της αναμέτρησης ο Σαράφης διεκδίκησε στον αέρα κεφαλιά από τον Μίχο. Ο Ράμμος έδειξε το σημείο του πέναλτι και το γήπεδο πήρε… φωτιά. Προς στιγμήν ο αγώνας διεκόπη. Όταν ηρέμησαν τα πνεύματα, το πέναλτι εκτελέστηκε και σημειώθηκε το 0-1, ενώ στο 86ο λεπτό ο Κερμανίδης σημείωσε το 0-2.
Όταν ο Ράμμος σφύριξε για τελευταία φορά, επικράτησε πανικός. «Έγινε πανζουρλισμός και το συρμάτινο κιγκλίδωμα γύρω από τον αγωνιστικό χώρο έπεσε. Χώθηκα ανάμεσα στους παίκτες του ΠΑΟΚ, αλλά πριν προφτάσω να ανέβω στο πεζούλι που οδηγεί στα αποδυτήρια όρμησαν πολλοί επάνω μου και ένας από όλους αυτούς… χρατς, μου έκοψε το αυτί» έλεγε ο διαιτητής.
Σε ολόκληρη τη χώρα αποτελούσε μοναδικό θέμα συζήτησης, ενώ στο Αγρίνιο υπήρξε και ζαχαροπλαστείο που πωλούσε πάστες σε σχήμα αυτιού, τις οποίες ονόμασε το «αυτί του Ράμμου!
Όταν ο διαιτητής δερνόταν, ένας από τους επιτιθέμενους τον είχε πιάσει τόσο γερά από το μανίκι, ώστε όταν τον τράβηξαν από πάνω του σχίστηκε και του έμεινε στο χέρι. Στη συνέχεια το ματωμένο μανίκι θεωρήθηκε… λάβαρο και πανηγυρίστηκε έξαλλα.
Μεταφέρθηκε σε ξυλουργείο, όπου μπήκε πάνω σε ξύλινο σταυρό που έφερε το όνομα του Ράμμου και στη συνέχεια εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο κέντρο της πόλης διά περιφοράς! Μικρά παιδιά κρατούσαν τον σταυρό με το μανίκι του Ράμμου στο πρανές της σημερινής Προυσσιωτίσης, εκεί όπου έχει υψωθεί πια η καινούργια εξέδρα του γηπέδου του Παναιτωλικού. Όσο για το αυτί, δεν βρέθηκε ποτέ…
agrinionews.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο