Άρχισε την Τρίτη στην επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου για τα δάση που φέρει τον τίτλο:«Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση - βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών - ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας».
Από την πλευρά του ΚΚΕ, ο βουλευτής του Νίκος Μωραΐτης εξέφρασε την κάθετη αντίθεση του Κόμματος στις ρυθμίσεις που προωθεί το νομοσχέδιο και σημείωσε ότι αυτό αποτελεί συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής διαχρονικά, στη γη και τη χρήση της, στο χωροταξικό σχεδιασμό, στον Τουρισμό, στην Ενέργεια, στην ιδιωτική πολεοδόμηση, στον τομέα των Δασών, συνολικότερα στην οργάνωση του κοινωνικού χώρου.
Ο σχεδιασμός της άρχουσας τάξης για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας - τόνισε - προκρίνει τη μετατροπή της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας και την ανάπτυξη του Τουρισμού με εξωτερικό προσανατολισμό για υψηλά και μεσαία εισοδήματα στο πλαίσιο της γαλάζιας πολιτικής της ΕΕ και της «ήπιας τουριστικής ανάπτυξης», σύμφωνα με τις προτάσεις των τραπεζών και των τουριστικών ινστιτούτων των τουριστικών ομίλων.............
Η δασική πολιτική της ΕΕ εντάσσεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», στο Χάρτη για την Αποδοτικότητα των Πόρων, την ΚΑΠ, τη Βιομηχανική και Ενεργειακή Πολιτική, τη στρατηγική για το Κλίμα, τη Βιοποικιλότητα και τη Βιοοικονομία, την «πράσινη οικονομία», ώστε να διασφαλίζεται η συμβολή των Δασών στην επίτευξη των στόχων και των επιδιώξεων της ΕΕ, σύμφωνα με τη «Νέα στρατηγική της ΕΕ για τα Δάση και τον Δασικό τομέα», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στη σχετική απόφαση του 2014 (COM(2013)659 final).
Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, η κυβερνητική πολιτική αξιοποιεί ένα σύνολο νομοθετικών «εργαλείων» όπως το ΕΣΠΑ, το νομοθετικό πλαίσιο για τα δημόσια έργα, την απελευθέρωση της Ενέργειας, τα σχέδια διοικητικής μεταρρύθμισης, το Κτηματολόγιο, τις αλλαγές στη νομοθεσία για τα αυθαίρετα, την έκδοση αδειών, τα Χωροταξικά Σχέδια, Εθνικό και ειδικά.
Όλες αυτές οι παρεμβάσεις συγκροτούν ένα ενιαίο πλαίσιο πολιτικής της αστικής τάξης και της ΕΕ και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστούν από το εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Η ιδιωτική πολεοδόμηση είναι συνδεδεμένη με πλήθος άλλων σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων, που προωθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Υπάρχει ως δυνατότητα από το 1991 και ενισχύθηκε νομικά το 1997. Προβλέπεται και στο Ν. 4002/2011 που καθιερώνει τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα ως πεδίο τουριστικής προτεραιότητας.
Ανάλογη είναι και η δασική νομοθεσία με το Ν. 998/1979 (ΝΔ), με τον οποίο προσπάθησαν να «αποδεσμεύσουν» από τη δασική νομοθεσία περίπου 15 εκατομμύρια στρέμματα χορτολιβαδικών εκτάσεων, το Ν. 1734/1987 (ΠΑΣΟΚ), γνωστού ως νόμου για τα βοσκοτόπια, με τον οποίο προσπάθησαν να αποδεσμεύσουν 40 περίπου εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων.
Ακόμη τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 (ΠΑΣΟΚ) και τον κατ' επιταγήν της Ν. 3208/2003, ο οποίος, στο όνομα της «βιώσιμης» και «αειφόρου ανάπτυξης», διευκόλυνε την εμπορευματοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων.
Η κρατική πολιτική αντιμετωπίζει τις επενδύσεις στη γη, στα δάση ως μία ακόμα διέξοδο στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλιακών ομίλων.
Ταυτόχρονα, η ιδιωτικοποίηση κρατικών δασικών εκτάσεων μέσω της παραχώρησης, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο, αποτελεί και μια μέθοδο κρατικής χρηματοδότησης των μονοπωλίων, αφού οι σχετικές επενδύσεις γίνονται με εξαιρετικά μικρές δαπάνες για τη γη.
Η ραγδαία είσοδος - επενδύσεις - μέσω της διεύρυνσης των επεμβάσεων στα δασικά οικοσυστήματα, ακόμη κι αν τηρηθούν οι «περιβαλλοντικοί όροι», θα εξασφαλίσουν τεράστια κέρδη - και διεύρυνσή τους - για το κεφάλαιο και μισή ζωή για τους όποιους εργαζόμενους, με επιδείνωση των όρων εργασίας, μισθό - «βοήθημα» και δικαιώματα που να διασφαλίζουν την ανταγωνιστικότητα της επένδυσης. Οι εργασιακές σχέσεις όλων των κατηγοριών και ειδικοτήτων στο εργοτάξιο στο Φαληρικό Δέλτα αποδεικνύουν το λόγου το αληθές.
Οι στόχοι της κυβερνητικής πολιτικής
Η σημερινή πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, συνέχεια των προηγούμενων, εντάσσεται στο πλαίσιο της επιτάχυνσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και της επέκτασης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης της χρήσης γης.
Άλλωστε, οι αλλαγές στη «χωρική πολιτική» που προωθούνται στοχεύουν επίσης στη μεγαλύτερη κερδοφορία για τους ομίλους, μέσα από τη διασφάλιση νέων επενδυτικών πεδίων, την άρση περιορισμών στη χρήση γης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, στην επιτάχυνση της συγκέντρωσης γης και τεχνικών έργων.
Είναι εναρμονισμένη με τη γενικότερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ, της προσαρμογής των δασών στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης, των οδηγιών για τα δασικά συστήματα και τελευταία το 7ο πρόγραμμα περιβαλλοντικής δράσης.
Η συγκυβέρνηση αντιμετωπίζει το ζήτημα στη βάση ότι οι μέχρι σήμερα «πρωτοβουλίες» δεν «απελευθέρωσαν» τη δασική γη, τα δασικά οικοσυστήματα από την όποια νομική προστασία, ώστε να αποτελέσουν κερδοφόρα διέξοδο στα συσσωρευμένα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.
Ιδιωτική πολεοδόμηση
Το συζητούμενο νομοσχέδιο προωθεί αποφασιστικά τη δυνατότητα της ιδιωτικής πολεοδόμησης.
Δίνει τη δυνατότητα στο μεγάλο κεφάλαιο να κατασκευάζει νέα πολεοδομικά συγκροτήματα, με τους όρους χρήσης που θεωρεί ως απαραίτητους, στις περιοχές που κρίνει.
Η ευθύνη και η πρωτοβουλία χάραξης νέων πολεοδομικών σχεδίων μεταφέρεται στο μεγάλο κεφάλαιο, καθώς μόνο αυτό θα συγκεντρώνει αρκετή γη και κεφάλαιο, για να προχωρήσει στην ιδιωτική πολεοδόμηση, ενώ ταυτόχρονα, μέσα απ' το νομοσχέδιο, η πολεοδόμηση μετατρέπεται σε οικονομική δραστηριότητα με το κόστος να μετακυλίεται στους νέους κατοίκους των περιοχών.
Το νομοσχέδιο είναι μια ποιοτική αλλαγή στην εμπορευματοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων, του δημόσιου πλούτου.
Στο όνομα της «βιώσιμης ανάπτυξης», έρχεται να άρει τα όποια «εμπόδια» υπήρχαν στη δράση του μεγάλου κεφαλαίου που θέλει να χρησιμοποιήσει τα δημόσια και ιδιωτικά δασικά οικοσυστήματα, τη δημόσια δασική περιουσία ως κερδοφόρα διέξοδο στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια. Σε ολόκληρες περιοχές με διαδικασίες «fast - track» αλλάζουν οι χρήσεις γης, σε βάρος του δημόσιου χαρακτήρα του δασικού πλούτου, με αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων. Προωθείται η συγκέντρωση στην κτηνοτροφία.
Με το νέο νομοσχέδιο επιτρέπονται ουσιαστικά όλες οι επεμβάσεις που ενδιαφέρουν τους μονοπωλιακούς ομίλους στα δασικά οικοσυστήματα και δε συνεχίζονται οι κυβερνητικές «πρωτοβουλίες» αλλαγής χαρακτήρα, προορισμού, ιδιοκτησίας, που από το 1975 μέχρι σήμερα έβγαιναν αντισυνταγματικές ή δημιουργούσαν «εμπόδια» στην «ελευθερία» της επιχειρηματικής δραστηριότητας, των συμφερόντων και των επιλογών της άρχουσας τάξης και των ομίλων. Πολύ περισσότερο που επιδιώκεται το ξεπέρασμα με την παραχώρηση της χρήσης τους, «εμποδίων» στις επενδύσεις μέχρι σήμερα, λόγω της κρατικής ιδιοκτησίας τους.
Συνολικά, το νομοσχέδιο εξειδικεύει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στα δασικά οικοσυστήματα προς όφελος του κεφαλαίου, το οποίο κρίνει σήμερα ότι η κερδοφορία του θα εξυπηρετηθεί όχι κυρίως με τον αποχαρακτηρισμό τους, όπως βασικά επεδίωκε μέχρι σήμερα, αλλά με την εξασφάλιση της «νομιμότητας» των επεμβάσεών του μέσα σ' αυτά και με την ανάθεση της διαχείρισης ευαίσθητων περιοχών προς όφελός του.
Τα άλλα κόμματα
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπεραμύνθηκαν του νομοσχεδίου με τον ισχυρισμό ότι ωφελεί την ανάπτυξη της οικονομίας (το ΠΑΣΟΚ «διαφοροποιήθηκε», ζητώντας κάποιες επιμέρους διορθώσεις). Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και ζήτησε την απόσυρση του νομοσχεδίου, θέτοντας θέμα αντισυνταγματικότητας, δεν είπε λέξη για την ΕΕ, ενώ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να εγκρίνει πλευρές του νομοσχεδίου αν αυτό ξανάρθει στη Βουλή σε δύο νομοσχέδια. Οι ΑΝΕΛ συμφώνησαν με τα δύο κεφάλαια που αφορούν στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, ενώ η ΧΑ καταψήφισε με τη γενική θέση ότι το νομοσχέδιο συνιστά μνημονιακή δέσμευση. Η ομάδα των «ανεξάρτητων» βουλευτών επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί, όταν το νομοσχέδιο έρθει στην Ολομέλεια, ενώ η ΔΗΜΑΡ καταψήφισε επί της αρχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο