Τρίτη 26 Απριλίου 2022

Ο ναός του Αγίου Γεωργίου που άντεξε τα 7,2 Ρίχτερ της Κεφαλονιάς είναι έτοιμος να καταρρεύσει

 




Ρεπορτάζ: Κώστας Ασημακόπουλος

Η εντυπωσιακή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο παλιό χωριό Βασιλόπουλο υπήρξε για χρόνια εκκλησία σύμβολο για όλο το Ξηρόμερο Αιτωλοκαρνανίας. Παρότι έχει κηρυχθεί από την Διεύθυνση Βυζαντινών Μνημείων, ως “μνημείο χρήζον ειδικής κρατικής προστασίας” η εγκατάλειψη της είναι εμφανής και η καταρρευση της θέμα χρόνου. ......

Διαβάστε περισσότερα »


Mία από τις εισόδους έχει στραβώσει και είναι έτοιμη να καταρρεύσει

Ρίσκο η προσέγγιση

Μάλιστα σήμερα δεύτερη ημέρα του Πάσχα (25 Απριλίου 2022) η εκκλησία γιορτάζει και οι παλαιότεροι το θεωρούν χρέος τους να την επισκεφθούν κι ας γνωρίζουν πως η προσέγγιση και η είσοδο μέσα στο ναό κρύβει πολλά ρίσκα για την ασφάλεια τους.

Ο γυναικωνίτης στο εσωτερικό του ναού

Εγκατέλειψαν το χωριό

Τρομοκρατημένοι οι κάτοικοι που επιβίωσαν των σεισμών του 1953 αναγκάστηκαν να αφήσουν το βουνό και τα γκρεμισμένα σπίτια τους και έκαναν ένα νέο ξεκίνημα στον κάμπο όπου βρίσκεται το σημερινό χωριό Βασιλόπουλο, πλάι στο Καραϊσκάκη όχι πολύ μακριά από τον Αστακό που είναι η πρωτεύουσα του Ξηρομέρου Αιτωλοκαρνανίας.

H τεράστια βάση του ξύλινου τέμπλου που κάποτε κοσμούσε το ναό

Δεν ξέχασαν τον Άγιο Γεώργιο

Κανείς δεν ξέχασε τον Άγιο Γεώργιο και από τότε με κάθε ευκαιρία οι κάτοικοι του Βασιλόπουλου επισκέπτονται την εγκαταλειμένη εκκλησία για να αφήσουν ένα κεράκι ή ακόμα και να προσευχηθούν.

Τα στασίδια που κάποτε φιλοξενούσαν τους πιστούς

“Μακάρι να μην καταρρεύσει”


Οι γηραιότεροι δακρύζουν από συγκίνηση καθώς πρόλαβαν την εκκλησία ως τόπο λατρείας και σημείο συγκέντρωσης όλου του χωριού που τότε έσφυζε από ζωή. “Ηταν μία καταπληκτική εκκλησία. Ηταν η Μητρόπολη μας. Ερήμωσε μετά τους σεισμούς του 1953. Μας πονάει όλους που την βλέπουμε σε αυτή την κατάσταση. Μακάρι να γίνει κάποιο θαύμα γιατί εάν καταρρεύσει η καταστροφή θα είναι ολική”, είπε στο ethnos.gr ο 75χρονος σήμερα Τάκης (Δημήτρης) Καϋμενάκης το γένος Καρατσούλα.

O Tάκης Καϋμενάκης θυμάται όλο το χωριό να συγκεντρώνεται στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου

“Θυμάμαι την εκκλησία να μαζεύει όλο το χωριό”

Γεννημένος το 1947 θυμάται σαν όνειρο την εκκλησία: “Ηταν η μητέρα μου από αυτό το χωριό. Ηταν ένα πανέμορφο χωριό γεμάτο ζωή. Θυμάμαι την εκκλησία. Ειδικά όταν ήμασταν μικρά παιδιά μας φαίνονταν ακόμα πιο μεγάλη. Είχε καταπληκτική διακόσμιση, ένα φοβερό ξύλινο τέμπλο και πολλά έντονα χρώματα, βιτρώ και αγιογραφίες. Ακόμα και σήμερα που είναι έτοιμη να καταρρεύσει εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Βάλτε με το νου σας πως ήταν όταν λειτουργούσε. Για πολλά χρόνια έχουμε ακούσει υποσχέσεις πως θα την επισκευάσουν. Πάντως έτσι όπως είναι σήμερα είναι επικίνδυνη η κατάσταση. Εχουν στραβώσει οι κολώνες και φοβάμαι πως εάν γίνει κάποιος μέτριος σεισμός θα της δώσει τη χαριστική βολή”, συμπληρώνει ο κύριος Καϋμενάκης.




Τρίκλητη βασιλική ηπειρωτικού τύπου 

Ο Ναός του Αγίου Γεωργίου χρονολογικά ανάγεται στα τέλη του 19ου, αρχές 20ου αιώνα. Είναι τρίκλητη βασιλική ηπειρωτικού τύπου. Στα ανατολικά απολήγει σε τρεις τρίπλευρες αψίδες. Είναι λιθόκτιστος και σοβατισμένος εσωτερικά και εξωτερικά. Τρεις θύρες οδηγούν στο ναό. Μπροστά από την δυτική υπάρχει λιθόκτιστο πρόπυλο.

Το εσωτερικό της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου

Καμάρα από τσατμά

Το κεντρικό κλίτος καλύπτεται με καμάρα από τσατμά (είδος τοιχοποιίας όπου πρώτα κατασκευάζεται ένας ξύλινος σκελετός και στη συνέχεια τα κενά γεμίζονται με λιθαράκια, κλαδιά, καλάμια κ.ά. και καλύπτονταν με σοβά). Τα πλάγια καλύπτονται με επίπεδες στέγες. Η οροφή του Ναού απεικονίζει ουρανία, ενώ τα κλίτη διακοσμούνται με φυτικά θέματα και σταυρούς.

Τα τελευταία βιτρό στα σπασμένα παράθυρα μαρτυρούν το μεγαλείο του ναού

Σώζεται το φέρετρο

Σώζεται ο σκελετός από το ξυλόγλυπτο τέμπλο του Ναού αλλά και ένα φέρετρο. Φέρετρα δεν υπήρχαν παλιά. Υπήρχε ένα φέρετρο στο χωριό το οποίο κατείχε η εκκλησία και το δάνειζε…

Το φέρετρο έχει μείνει άθικτο

Ετοιμόρροπη σκάλα προς τον γυναικωνίτη

Μία ετοιμόρροπη σκάλα οδηγεί στον τεράστιο γυναικωνίτη όπου πλέον οι σανίδες έχουν σαπίσει και ο θόρυβος σε προειδοποιεί πως το μοιραίο πλησιάζει.

Εν Εκκλησίαις Ευλογείται τον Θεόν

Στραβιές οι κολώνες

Η επιγραφή “Εν Εκκλησίαις Ευλογείται τον Θεόν” δεσπόζει στη μετόπη του γυναικωνίτη, ενώ μία από τις κεντρικές κολώνες που στηρίζει την οροφή έχει στραβώσει και είναι έτοιμη να καταρρεύσει.

Οι κολώνες έχουν στραβώσει

Είναι βέβαιο πως εάν συμβεί αυτό, θα παρασύρει μέρος της βαριάς οροφής.

Η οροφή της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου

Κρέμονται οι αλυσίδες

Από την οροφή οι σκουρισμένες αλυσίδες υποδεικνύουν πως κάποτε “κρατούσαν” πολυελαίους με κεριά και λάμπες. Στο σημείο που βρίσκονταν το ιερό έχει γίνει καθίζηση, ενώ μία μικρή εικόνα του Αγίου Γεωργίου. 

Το παλιό ιερό έχει πάθει καθίζηση

Περιμένει την … Ανάσταση

Μερικά αναμένα κεράκια που έχουν αφήσει κάποιοι προσκυνητές μας υπενθυμίζουν πως ο Ναός του Αγίου Γεωργίου ήταν και θα παραμείνει ζωντανός στις μνήμες των κατοίκων του Ξηρόμερου περιμένοντας τη δική του Ανάσταση για τη σωτηρία του. 

H σκουριασμένη εξώπορτα περιμένει ένα χέρι να την ανοίξει και πάλι

Πηγή: ethnos.gr 

2 σχόλια:

  1. εγω σε περιμενα για ουζακι και εσυ εκανες ρεπορταζ στα μερη μου. Ευχαριστω για την αναρτηση
    ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητήρια για το ρεπορτάζ.
    Θα ήθελα και εγώ να πω ότι πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα της περιοχής μας,για την εποχή που έγινε,το χαρακτηρίζει η μεγαλοπρέπεια.
    Ακόμα και από μακριά όταν αντικρίζεις τον ιερό ναό αισθάνεσαι ένα δέος.
    Όταν έμπαινε κάποιος μέσα πραγματικά θαύμαζε το μεράκι με το οποίο είχε κατασκευαστεί η εκκλησία αυτή.
    Κυριαρχούσε η δυτικότροπη τεχνοτροπία, με τις υπέροχες αγιογραφίες και ένα θαυμάσιο τέμπλο.
    Στο κέντρο της οροφής υπήρχε και υπάρχει η υπέροχη μορφή του Παντοκράτορα.
    Σε όλη την έκταση της οροφής υπήρχαν αστέρια σε μπλε φόντο που σε έκαναν ένα με τον ουρανό.
    Στη μπροστινή μετώπη πάνω από το ιερό και στην οπίσθια πάνω από τον γυναικωνίτη υπήρχαν και υπάρχουν και τώρα οι οφθαλμοί του Θεού.
    Μπορείτε να φαντασθείτε την ατμόσφαιρα που δημιουργούνταν
    το πρωί, κατά την διάρκεια της λειτουργίας, όταν πέρναγαν οι ακτίνες του ήλιου μέσα από τα βιτρό τζάμια, υπό τους ήχους των ψαλτάδων.
    Πραγματικά σε έκαναν ένα με το Θεό.
    Εκεί βρισκόταν όλο το χωριό στις γιορτές και στις εθνικές επετείους.
    Οφείλουμε στους προγόνους μας, στα παιδιά μας και στην πίστη μας στο Θεό να μην αφήσουμε να καταρρεύσει αυτός ο υπέροχος ναός.

    Νικόλαος Α. Τραγόμαλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο