Ο Παπαφλίππος απο το Αθάνι Λευκάδας: «Ενας παπάς από τ’ Αθάνι φόρεσε το γιαταγάνι.....»

ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Απόσπασμα από το βιβλίο «Εξ Αθανίου» του Πολυχρόνη Σίδερη * 

Ο Παπαφλίππος

         Από την ημέρα που αποφυλακίστηκε ο παπάς και στη συνέχεια με την επιδείνωση της υγείας του, το σπίτι έχει κάθε μέρα κόσμο. Ιδιαίτερα σήμερα που είναι Κυριακή στο πόρτιγο δεν χωράει να πέσει – που λέει ο λόγος – ούτε βελόνι. Για να δεί κανείς τον παππά πρέπει να περάσει από αυτό το μεγάλο πορτίγο που οδηγεί σε άλλα τρία υπνοδωμάτια. 

......................

       Από προχτές  έδειχνε ότι πήρε μια καλυτέρευση, ο γιατρός όμως που φέρανε από τον Αι’ Πέτρο δεν έδωκε και πολλές ελπίδες. Μπορεί να είναι αναλαμπή που λένε πως παρουσιάζει συνήθως  ο ετοιμοθάνατος λίγο πρίν πεθάνει. 

...............

      Ξημερώνοντας Τρίτη φαίνονταν αδύναμος δεν μιλούσε και μόνος του, που μόλις ακουγόταν, ζήτησε παπά για να κοινωνήσει. Ήρθε ο Παπαντώνης με όλα τα απαραίτητα κλείστηκαν οι δυό τους στο δωμάτιο και η εξομολόγηση κράτησε πολύ ώρα............

      Κανείς δεν ξέρει τι ξομολογήθηκε. Μπορεί να ζήτησε συγχώρηση για το μίσος που είχε στον Δεσπότη που τον είχε πάψει για να ένα διάστημα να ιερουργεί στην ενορία του. Μπορεί ακόμη να ζήτησε συγχώρηση που δεν τον χώνευε όταν τον έβλεπε στα ολόχρυσα ντυμένο μπροστά στον ξυπόλητο και σταυρωμένο Χριστό. 

     Ακόμη μπορεί να ζήτησε συγχώρηση για το μίσος που του είχε γιατί ξεχώριζε αυτούς που έκαναν αντίσταση στους κατακτητές σε πατριώτες και προδότες. Μπορεί να ομολογούσε ενώπιον του εξομολογητή του στο Θεό ότι προσπάθησε να πείσει το ποίμνιό του να εφαρμόσει αυτά που είπε ο Χριστός:  Ότι σ’ αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο δεν υπάρχει αφέντης και δούλος. Και ότι πρέπει ο καθένας να κάνει αυτό που δίδαξε ο Απόστολος Παύλος: Δότε το υμών περίσσευμα.

               Όταν τελείωσε η εξομολόγηση έπεσε σε λήθαργο και αργά το βράδυ έσβησε. Την άλλη μέρα από το πρωί η καμπάνα κτυπούσε λυπητερά και το μαντάτο διαδόθηκε παντού. Ήταν μια Γεναριάτικη μέρα ηλιόλουστη αλλά με πού τσουχτερό κρύο όταν οι κάτοικοι  των γύρω χωριών και όλοι οι  χωριανοί του, τον συνόδευσαν στην εκκλησιά. Τότε είχα ακούσει πως τους παπάδες τους βάζουν στον τάφο πίσω από το Ιερό και καθιστούς.

        Πράγματι εκεί τον βάλανε, πίσω από το Ιερό της Παναγίας. Όχι καθιστό αλλά όπως όλοι αναπαύονται. Άλλωστε δεν έχει καμιά σημασία για το φθαρτό του σώμα. Εκείνο που έχει μεγάλη σημασία είναι ότι σε όλη του τη ζωή έμεινε όρθιος. Και ότι στο χωριό αλλά και σε όλο το νησί για πολλά χρόνια έμεινε ο απόηχος από ένα επαναστατικό τραγούδι....

«Ενας παπάς από τ’ Αθάνι φόρεσε το γιαταγάνι.....»!

*********