ΤΟΤΕ: Αύγουστος του 1957. Όταν οι σπηλαιολόγοι Ι. Πετρόχειλος και Λ. Γερομήτσος εξερεύνησαν το σπήλαιο «Σεπετός» στο ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ Βόνιτσας

ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Αύγουστος του 1957

Οι σπηλαιολόγοι Ι.Πετρόχειλος και Λ. Γερομήτσος

 στον Σεπετό Μοναστηρακίου

         Τον Αύγουστο του 1957, ο Ιωάννης Πετρόχειλος και ο Λ. Γερομήτσος, μέλη της Σπηλαιολογικής Εταιρείας Ελλάδας (ΣΕΕ) επισκέφτηκαν το Μοναστηράκι Βόνιτσας για να ερευνήσουν το σπήλαιο «Σεπετός» λόγω της μεγάλης συζήτησης που είχε αναπτυχθεί σε εκείνα τα χρόνια περί της αξιοποίησής του, σε άμεση σχέση με τον κοντά στο σπήλαιο καταρράκτη αλλά και την δυνατότητα εκμετάλλευσης των υδάτων του ποταμού Βέρδα (ο ποταμός που πηγάζει από το κέντρο του χωριού Μοναστηράκι και διοχετεύεται μέσω μικρότερων νεροαυλάκων (μπουτοβάγιες)  στους κάμπους του Μοναστηρακίου και της Βόνιτσας (παλαιότερα και στον κάμπο της Ζαβέρδας, βλέπε μελέτη «Ο χάρτης του Μοντεκιού).

       Οι δύο σπουδαίοι Έλληνες σπηλαιολόγοι προσπάθησαν να προσεγγίσουν την περιοχή του σπηλαίου καθώς και τον καταρράκτη αλλά συνάντησαν πυκνή άγρια βλάστηση, κήπους και φραγμένα χωράφια......

       Έφτασαν στο σπήλαιο και μετά από λεπτομερή εξέταση αυτού, σύνταξαν τον  χάρτη του, με αναλυτικές περιγραφές του μήκους, πλάτους και ύψους όχι συγκεντρωτικά αλλά ανά εκατοστό και σε επίπεδα. Μια παρατήρηση του εν λόγω χάρτη, θα εντυπωσιάσει κάθε αναγνώστη. 

             Στη συνέχεια της έρευνας των σπηλαιολόγων έλαβε σειρά η εκτίμηση για τον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκε το σπήλαιο και ακολούθως η παράθεση των λόγων που συντέλεσε στην καταστροφή των σταλακτικών του σπηλαίου. 

       Η εξέταση όλων των παραγόντων που επηρέασαν και κατέστρεψαν το σπήλαιο, παρατίθενται αναλυτικά με πειστικό τρόπο και μετρήσεις.

      Στο τέλος οι Πετρόχειλος και Γερομήτσος ασχολήθηκαν με τις μετρήσεις της ροής του ποταμού Βέρδα τόσο στην θέση της πηγής όσο και στο σημείο του καταρράκτη. Σήμερα, οι μετρήσεις αυτές είναι χρήσιμες για να συγκρίνουμε την αύξηση ή την μείωση των ποσοτήτων νερού της πηγής του Βέρδα.

          Οι ερευνητές της ΣΕΕ καταλήγουν ότι η κατάσταση του σπηλαίου δεν μπορεί να είναι από μόνη της άξια τουριστικής προσέλκυσης επισκεπτών αλλά μπορεί σε σχέση με τον καταρράκτη να αποτελέσουν σημεία τουριστικής προβολής. Σε αυτό το σημείο οι ερευνητές υπολόγισαν τον τότε μεγάλο αριθμό  περαστικών και τουριστών της πηγής Κορπής.

      Η εργασία κλείνει με υπολογισμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την μεγάλη ροή του νερού, με παράλληλες προτάσεις για ασφαλείς (οικονομικές) μεταφορές των νερών στα χωράφια και άλλες εκμεταλλεύσεις του νερού.

     

         Πριν παραθέτουμε το κείμενο της ανακοίνωσης των σπηλαιολόγων, θα πρέπει να τονίζουμε ότι οι συντάκτες της δεν ήταν απλά μέλη της Σπηλαιολογικής Εταιρείας.  Ο Ιωάννης Πετρόχειλος το 1950 ίδρυσε την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία στην οποία χρημάτισε πρώτος της Πρόεδρος μέχρι το θάνατό του. Τα περισσότερα σπήλαια της Ελλάδας έχουν ερευνηθεί από τον Ιωάννη Πετρόχειλο. Σε κάθε ανακοίνωση έρευνας που έκανε, κατέθεσε προτάσεις για την αξιοποίηση. Οσα μέρη ακολουθήθηκαν οι προτάσεις του Ι. Πετρόχειλου, είχαμε ανάδειξη του σπηλαίου και γενικότερα της περιοχής......

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΣΕΠΕΤΟΣ το έτος 1957: