Ελιά: Δελτίο γεωργικών προειδοποιήσεων φυτοπροστασίας για την Αιτωλοακαρνανία

Ξεκίνησε η νέα καλλιεργητική περίοδος για την ελιά και το περιφερειακό κέντρο προστασίας φυτών και ποιοτικού ελέγχου Αχαϊας δημοσίευσε Δελτίο Γεωργικών Προειδοποιήσεων Φυτοπροστασίας για την καλλιέργεια της Ελιάς, για τις περιοχές Αιτωλοακαρνανίας, Αχαϊας, Ηλείας, Μεσσηνίας, Ζακύνθου, Κεφαλονιάς και Ιθάκης.

Σύμφωνα με το Δελτίο διαπιστώνεται σε όλες τις περιοχές η έναρξη της νέας βλάστησης των ελαιοδέντρων, ολοκληρώνονται οι εργασίες κλαδέματος και πραγματοποιούνται οι απαραίτητες λιπάνσεις στους ελαιώνες.

Ασθένειες και Εχθροί

Κυκλοκόνιο:

Συμπτώματα: Η ασθένεια αρχικά εμφανίζεται με τον σχηματισμό χαρακτηριστικών, τεφροκαστανών κυκλικών κηλίδων με ασαφή όρια, οι οποίες αργότερα γίνονται πιο καστανές, ενώ συχνά περιβάλλονται από χλωρωτική άλω. Μεγαλύτερος αριθμός κηλίδων εντοπίζεται στα παλαιότερα φύλλα και στα κατώτερα μέρη του δένδρου. Ο μύκητας διαχειμάζει στα φύλλα και τους βλαστούς των προσβεβλημένων δέντρων όλο το έτος όμως για την πραγματοποίηση νέων μολύνσεων στον ελαιώνα, απαιτούνται συνθήκες σχετικά χαμηλών θερμοκρασιών (10-20οC) και παρουσία σταγόνας νερού – είτε ως βροχή (φύλλα βρεγμένα επί 24-ώρο) είτε ως αυξημένη υγρασία (συνεχόμενη πολύ υψηλή υγρασία, πρωινή δροσιά).
Για το λόγο αυτό θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή αυτό το διάστημα καθώς τις επόμενες ημέρες αναμένονται συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη του μύκητα ειδικά σε περιοχές όπου τα τελευταία χρόνια, έχει παρατηρηθεί αύξηση προσβολών (Αιτωλοακαρνανία, Ζάκυνθος).
Ιδιαίτερα ευαίσθητες θεωρούνται οι ελιές των ποικιλιών: «Χονδρολιά Αγρινίου», «Λιανολιά Κέρκυρας» και «Αμφίσσης» ενώ αντίθετα, σχετική αντοχή στο παθογόνο, παρουσιάζει η ποικιλία «Κορωνέικη».

Συστάσεις: Κατάλληλο κλάδεμα με στόχο τον καλύτερο αερισμό και φωτισμό της κόμης και μείωση της σχετικής υγρασίας στο περιβάλλον των δέντρων (ιδιαίτερη προσοχή σε υγρές – ανήλιες περιοχές, ελαιώνες με κακό προσανατολισμό, πυκνοφυτεμένοι ή ακλάδευτοι).

Σε περιοχές όπου έχουν εντοπιστεί προσβολές συνιστώνται 2 – 4 προληπτικοί ψεκασμοί με καλή διαβροχή εγκεκριμένου μυκητοκτόνου σκευάσματος. Ο πρώτος στις αρχές της άνοιξης όταν τα νέα φύλλα αποκτήσουν μήκος περίπου 2 εκ., με σκοπό την αποτροπή νέων ανοιξιάτικων προσβολών. Τα φύλλα που προσβάλλονται την άνοιξη αποτελούν πηγή μολύνσεων το φθινόπωρο. Αναλόγως την ένταση της προσβολής και των συνθηκών που θα επικρατήσουν, μπορεί να χρειαστεί και ένας επαναληπτικός ψεκασμός μετά από περίπου 20-30 ημέρες. Οι επόμενοι ψεκασμοί θα πρέπει να γίνουν στις αρχές του φθινοπώρου πριν την έναρξη των βροχών.

Συνιστώμενα μυκητοκτόνα:

Χαλκός (βορδιγάλειος πολτός, θειϊκός χαλκός, οξυχλωριούχος χαλκός, υδροξείδιο του χαλκού, υποξείδιο του χαλκού),
Ντοντίν (Dodine),
Ντιφενοκοναζόλ (Difenoconazole),
Τεμπουκοναζόλ (Tebuconazole),
Τριφλοξυστρομπίν (Trifloxystrobin)
Τριφλοξυστρομπίν + Τεμπουκοναζόλ (trifloxystrobin + tebuconazole)*
*Προληπτική εφαρμογή από την έναρξη της βλάστησης μέχρι πριν την άνθηση
Μανκοζέμπ (Mancozeb)** εκτός των ποικιλιών «Καλαμών» και «Κορωνέικη»
Κρεσοξίμ μεθύλ (Kresoxim methyl)*** μόνο σε επιτραπέζιες & ελαιοποιήσιμες
Πυρακλοστρομπίν (Pyraclostrobin)*** μόνο σε επιτραπέζιες

Πυρηνοτρήτης:

Συμπτώματα: Μικρολεπιδόπτερο έντομο (πεταλούδα) το οποίο παρουσιάζει 3 γενεές ανά έτος. Κάθε μία προσβάλλει διαφορετικό στάδιο της ελιάς. Αυτή την εποχή οι ζημιές που προκαλουν οι προνύμφες της φυλλόβιας γενιάς στα φύλλα και τους τρυφερούς βλαστούς δεν είναι σοβαρές από οικονομικής άποψης.

Συστάσεις: Σε αυτό το στάδιο δεν συνίσταται κάποια επέμβαση με εντομοκτόνα. Προληπτικοί έλεγχοι για παρακολούθηση του πληθυσμού στον ελαιώνα.

Μαργαρόνια:

Συμπτώματα: Λεπιδόπτερο έντομο με λευκές πτέρυγες που προσβάλει κυρίως τη νεαρή βλάστηση. Όταν βρίσκεται στο στάδιο της προνύμφης (κάμπιας) έχει ανοιχτό καστανό ή κιτρινοπράσινο χρώμα που στη συνέχεια γίνεται πράσινο, προσβάλλει τη νεαρή βλάστηση της ελιάς. Αργότερα, η πλήρως αναπτυγμένη προνύμφη έχει σκούρο πράσινο, λαμπερό χρώμα. Η νύμφη βρίσκεται μέσα σε ένα λευκό, στενόμακρο κουκούλι. Οι ζημιές συνίστανται κυρίως σε βάρος των νεαρών βλαστών, οι οποίοι κατατρώγονται ολοσχερώς, γι’ αυτό το λόγο το κορυφαίο τμήμα σταματά την ανάπτυξή του και η βλάστηση προσλαμβάνει μια ακατάστατη και θαμνώδη μορφή θέτοντας σε κίνδυνο την παραγωγή της επόμενης χρονιάς. Οι σοβαρότερες ζημιές παρατηρούνται κυρίως στους νεοσύστατους, στους «βαριά» κλαδεμένους ελαιώνες και στα εμβόλια. Στην περίπτωση που οι προσβολές αφορούν τα πολύ μικρά φύλλα, αυτά τα κατατρώει ολοκληρωτικά. Τα τελευταία προνυμφικά στάδια του εντόμου μπορούν να τραφούν από ολόκληρο το φύλλο ακόμη και τη κεντρική νεύρωσή του, ενώ στις χρονιές με υψηλό ποσοστό ατόμων τρέφονται ακόμη και από τους νεαρούς καρπούς που βρίσκονται στη φάση ανάπτυξης (διόγκωσης). Οι πρώτες ενδείξεις σχετικά με τον πληθυσμό του εντόμου αυτή την εποχή στην περιοχή δεν είναι ανησυχητικές.

Συστάσεις: Η επιμελημένη παρακολούθηση των ακμαίων και των προνυμφών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τον προγραμματισμό της καταπολέμησης του εντόμου. Συνήθως ξεκινάει ήπια με βάκιλους και φυσικούς εχθρούς (όπως το ωοφάγο Trichogramma sp., τα παράσιτα Apanteles laevigatys και A. Lacteicolor, το δίπτερο Ctenophorocera pavida), με χημικά μέσα σκευάσματα με: Δελταμεθρίν (deltamethrin), Λάμδα συαλοθρίνη + Θειαμεθοξάμ (lambda cyhalothrin + thiamethoxam) κατά των νεαρών προνυμφών και των πρώτων ακμαίων την άνοιξη.

Καλόκορη της Ελιάς:

Συμπτώματα: Πρόκειται για πολυφάγο έντομο το οποίο διαχείμασε στο στάδιο του αυγού στις σχισμές των δέντρων και την άνοιξη κατεβαίνει ως νύμφη στο έδαφος. Τρέφεται, κατά προτίμηση από την τρυφερή ποώδη βλάστηση των ζιζανίων του ελαιώνα όπως το διανόχορτο, η τσουκνίδα το περδικάκι, η μολόχα, το αγριοσέλινο, ο ζωχός, κ.α και λιγότερο από εκείνη της ελιάς. Συνήθως βρίσκεται στα ζιζάνια των ελαιώνων χωρίς να προκαλεί ζημιά οικονομικής σημασίας στα ελαιόδεντρα. Από τα τέλη Μαρτίου ενηλικιώνεται και εγκαθίσταται στους οφθαλμούς και τις ταξιανθίες, από όπου απομυζεί φυτικούς χυμούς. Ζημιές μπορεί να προκαλέσει όταν οι πληθυσμοί του εντόμου είναι πυκνοί, το ποσοστό ανθοφορίας των ελαιοδένδρων είναι μικρό και σε πολύ νεανικό στάδιο και η τρυφερή βλάστηση των ζιζανίων του ελαιώνα έχει καταστραφεί από φυσικά ή άλλα αίτια.

Συστάσεις: Η όψιμη καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης των ελαιώνων (μέχρι την ανθοφορία) είναι το σημαντικότερο μέτρο προληπτικής αντιμετώπισης. Με αυτόν τον τρόπο καθυστερεί η μετακίνηση του εντόμου στα ελαιόδεντρα και περιορίζονται οι προσβολές των ανθοταξιών.
Οι ψεκασμοί για τα άλλα εντομολογικά προβλήματα της ελιάς παρέχουν προστασία από την καλόκορη. Όπου όμως το έντομο προκαλεί αξιόλογη ζημιά (6-7 έντομα ανά κλαδίσκο), συστήνεται ψεκασμός με κατάλληλο εντομοκτόνο Μπέτα σιλφουθρίν (Beta cyfluthrin) πριν την ανθοφορία.

Φυτοπροστατευτικά: Συμβουλευτείτε τον Γεωπόνο σας. Ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες της ετικέτας. Εφαρμόζετε αποκλειστικά, με εγκεκριμένα για την καλλιέργεια σκευάσματα.

easmn-press.gr