Σε μια κατάμεστη από κόσμο και εκπροσώπους της πολιτικής
ζωής αίθουσα του ξενοδοχείου Caravel, ο κ. Σαλμάς
μίλησε με αφορμή την εμπειρία του στο Υπουργείο Υγείας, για τις κρίσιμες αποφάσεις που κλήθηκε να
λάβει, προκειμένου να επιτευχθούν σημαντικοί στόχοι που βοήθησαν την οικονομία της χώρας,
αλλά και αποτέλεσαν οικονομική ελάφρυνση για χιλιάδες πολίτες, καθώς και για
την ανάγκη ευθύνης συνεννόησης προκειμένου να βγει η χώρα από την κρίση, και το
μίγμα ρεαλισμού και ιδεολογίας στη λήψη πολιτικών αποφάσεων.....
Δείτε πολλές φώτο .....
Την παρουσίαση του βιβλίου πραγματοποίησαν ο Υπουργός Υγείας κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο πρώην
υπουργός Δικαιοσύνης και Βουλευτής της Ν.Δ. κ Χαράλαμπος
Αθανασίου καθώς και ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών
Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών κ. Γρηγόρης
Σκαλκέας, ενώ τον συντονισμό είχε ο Managing Director του
Ant1 TV κ. Στρατής Λιαρέλλης.
Την παρουσίαση του βιβλίου, προλόγισε ο πρώην
Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος μιλώντας με θερμά λόγια
για τον κ. Σαλμά και για το έργο του, μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Θέλω να πω ότι είναι ιδιαίτερη η
συγκίνησή μου, γιατί ο Μάριος διδάσκει ως άνθρωπος και ως γιατρός και αυτό που
έχει ανάγκη ο κόσμος, δηλαδή, την καθημερινή ανθρωπιά και το ήθος, το οποίο
άλλωστε έχει μεταφέρει και στην πολιτική. Γι’ αυτό και είναι «εκ των αρίστων». Το
βιβλίο του Μάριου Σαλμά κερδίζει το ενδιαφέρον από τον τίτλο. Έχει δίκιο: Δεν
είναι πάντα ιδεολογία! Και δεν είναι τα πάντα ιδεολογία… Σας το λέω εκ πείρας:
Όταν βρίσκεις, όπως ο Μάριος,
τεράστια σπατάλη στο χώρο της δημόσιας υγείας, εκεί δεν υπάρχει θέμα
ιδεολογίας. Η σπατάλη δεν είναι «αριστερή» ή «δεξιά». Είναι αδικία σε βάρος του
φορολογούμενου. Και πρέπει να σταματήσει. Ο Μάριος, στην πιο κρίσιμη στιγμή
εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, ήταν Υπουργός. Μαζί με τους Υπουργούς που
ακολούθησαν, κατάφεραν κάτι μοναδικό:
Να μειώσουν τη σπατάλη στο
ελάχιστο. Να κατεβάσουν τη δαπάνη στα μέσα επίπεδα της Ευρώπης. Και να
διατηρήσουν ακέραια χρηματοδότηση στα Νοσοκομεία. Που σήμερα, δυστυχώς, απειλούνται.
Δεν θέλω παρουσία του Υπουργού να πω τίποτα παραπάνω, αλλά κυρίως, μείωσε και
τις τιμές στα φάρμακα και πέτυχε να είναι όρθιος ο ΕΟΠΥΥ σε δύσκολες, πολύ
δύσκολες στιγμές.
Αυτό, λοιπόν, είναι το ερώτημα:
πώς να κόψεις τη σπατάλη, πως να δώσεις την απαραίτητη χρηματοδότηση, δεν είναι
θέμα ιδεολογίας. Είναι πρακτικό ζήτημα σωστής διαχείρισης. Και σε αυτό ο Μάριος
Σαλμάς έκανε μεγάλη τη συμβολή του στον τομέα της Υγείας και ο ίδιος σίγουρα
απέκτησε μεγάλη πείρα. Νομίζω πως αυτή την πείρα συνοψίζει στο βιβλίο του. Και
για να καταλήξω: Χωρίς ιδεολογία δεν υπάρχει πολιτική. Αλλά και χωρίς ρεαλισμό
δεν υπάρχει διακυβέρνηση.
Ο Μάριος Σαλμάς έχει στέρεες
ιδέες, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει και έντονη αίσθηση πολιτικού ρεαλισμού. Και το
βιβλίο του είναι μια πολύ σημαντική μαρτυρία για τις μεγάλες προκλήσεις που
αντιμετωπίζει και ο πολιτικός και ο πολίτης.»
Ο πρώην Υπουργός Αν. Υγείας κ. Μάριος Σαλμάς μίλησε
για τις ημέρες και κυρίως για τις δυσκολίες που βίωσε στο κρίσιμο Υπουργείο
Υγείας. Ο κ. Σαλμάς τόνισε χαρακτηριστικά:
«Πήρα δύσκολες αποφάσεις, έχασα πολλούς
φίλους προσωρινά, αλλά πολλοί από αυτούς σήμερα είναι εδώ και είναι ιδιαίτερα
συγκινητικό. Κάτι που έμαθα και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας είναι ότι ο
σεβασμός κερδίζεται ακόμη και αν με τις αποφάσεις σου ζημιώσεις κάποιον. Αρκεί
οι αποφάσεις σου να είναι διαφανείς, δίκαιες και να οδηγούν σε μακροπρόθεσμο
αποτέλεσμα.
Προσωπικά έμαθα πόσο
ισχύ έχει ένας Υπουργός. Απεριόριστη. Με μία υπογραφή μου επηρέαζα τις τιμές
φαρμάκων σε 18 χώρες στον πλανήτη που είχαν την Ελλάδα ως χώρα αναφοράς.
Φανταστείτε όμως ότι τις τιμές φαρμάκων που υπέγραφε τα προηγούμενα χρόνια ο
Υπουργός τις καθόριζε ένα παιδί στον υπολογιστή του χωρίς να έχει καμία σχέση
με το κράτος. Όταν αυτό το άλλαξα και έφτιαξα διαφανές σύστημα τιμών στον ΕΟΦ ο
ΕΟΠΥΥ κέρδισε σε μία μέρα 500 εκ. ευρώ.
Μείωσα τις τιμές των
φαρμάκων 30%. Πήρα από τον προκάτοχό μου 100 ευρώ το φάρμακο λιανική και το
έκανα 70 ευρώ, χωρίς να αυξήσω αισθητά την συμμετοχή των ασθενών.»
Όσον αφορά στο θέμα της
ιδεολογίας ο κ. Σαλμάς μεταξύ άλλων τόνισε:
«Εγώ πιστεύω στην
ελεύθερη οικονομία αλλά με εποπτεία του κράτους. Αυτή έχει οδηγήσει τον δυτικό
κόσμο σε καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Ενοχλούμαι όμως από την συσσώρευση του
πλούτου στο 1% του πληθυσμού, από την έλλειψη κανόνων που προστατεύουν το
δικαίωμα στην εργασία ή το εισόδημα των εργατών. Ακόμη περισσότερο γιατί ο
πατέρας μου ήταν εργάτης.
Επέλεξα να μιλήσουμε την ώρα που χρειάζονται λιγότερα
λόγια.
Και το πρώτο πράγμα σε μία συζήτηση που πρέπει να
απαντηθεί είναι ποιος δικαιούται να μιλάει.
Προφανώς δεν δικαιούται να μιλάει αυτός που συμμετείχε
ενεργά στην δημιουργία του προβλήματος με πράξεις ή παραλείψεις.
Και το πρόβλημα ξεκίνησε πολλές δεκαετίες πίσω.
Άρα εκ των πραγμάτων αυτοί έχουν αποσυρθεί. Μιλάω για
τους πολιτικούς.
Γιατί εκεί μόνο είναι η ευθύνη.
Εμείς βάζουμε τους κανόνες.
Εμείς διαμορφώνουμε πρότυπα και νοοτροπίες των κοινωνιών.
Το λάθος στην πολιτική φαίνεται μετά από χρόνια. Συνήθως
όταν κυβερνάμε διαχειριζόμαστε τα λάθη ή τις παραλείψεις των προκατόχων.
Πήρα δύσκολες αποφάσεις, έχασα πολλούς φίλους προσωρινά,
αλλά πολλοί από αυτούς σήμερα είναι εδώ και είναι ιδιαίτερα συγκινητικό.
Κάτι που έμαθα και θέλω
να το μοιραστώ μαζί σας είναι ότι ο σεβασμός κερδίζεται ακόμη και αν με τις
αποφάσεις σου ζημιώσεις κάποιον. Αρκεί οι αποφάσεις σου να είναι διαφανείς,
δίκαιες και να οδηγούν σε μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα.
Ξέρετε σε όσους έλαχε ο κλήρος να κυβερνήσουμε μέσα στην
κρίση, μάθαμε πολλά πράγματα.
Διδαχτήκαμε και αναθεωρήσαμε πολλά περί δόξας, κοινωνικής
αναγνώρισης, πολιτικής αποτελεσματικότητας, περί πραγματικών δυνατοτήτων της
εξουσίας. Μάθαμε τα νέα όρια αυτόνομου καθορισμού πολιτικής και την δυνατότητα
προσαρμογής των θεσμικών, της αγοράς και των συνδικαλιστών σε κανόνες που μία κυβέρνηση αποφασίζει να θέσει.
Μάθαμε τι σημαίνει να πληρώνεις πολιτικό κόστος και για
πράγματα που δεν σου αντιστοιχούν.
Μάθαμε όσοι από εμάς νεώτεροι που δεν συμμετείχαμε σε
κυβερνήσεις των προηγούμενων δεκαετιών που δημιούργησαν το πρόβλημα, πως δεν
ήταν και τόσο δύσκολο να διορθώνουμε στρεβλώσεις του παρελθόντος, αλλά και πόσο
λάθος και εγκληματικό ήταν όταν αυτές δημιουργούταν.
Προσωπικά έμαθα πόσο ισχύ έχει ένας Υπουργός.
Απεριόριστη. Με μία υπογραφή μου επηρέαζα τις τιμές φαρμάκων σε 18 χώρες στον
πλανήτη που είχαν την Ελλάδα ως χώρα αναφοράς. Φανταστείτε όμως ότι τις τιμές
φαρμάκων που υπέγραφε τα προηγούμενα χρόνια ο Υπουργός τις καθόριζε ένα παιδί
στον υπολογιστή του χωρίς να έχει καμία σχέση με το κράτος. Όταν αυτό το άλλαξα
και έφτιαξα διαφανές σύστημα τιμών στον ΕΟΦ ο ΕΟΠΥΥ κέρδισε σε μία μέρα 500 εκ.
ευρώ.
Οι εμπειρίες αυτές που πήραμε ήταν και παραμένουν δυνατά
εφόδια για μία νεώτερη γενιά πολιτικών που μπορούμε και έχουμε ιστορική
υποχρέωση να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τη χώρα, ακόμη και αν χρειαστεί να
προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
Εμείς που πιστεύουμε στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς
πρέπει να παλέψουμε μέσα από τις πολιτικές μας συμμαχίες να αμβλύνουμε τις
κοινωνικές και εισοδηματικές ανισότητες, να σχεδιάσουμε πως θα βγούμε από το παραγωγικό αδιέξοδο και πως
θα βρούμε ένα τρίτο δρόμο, ένα νέο τύπο ελεύθερης οικονομίας.
Εγώ πιστεύω στην ελεύθερη οικονομία αλλά με εποπτεία του
κράτους.
Αυτή έχει οδηγήσει τον δυτικό κόσμο σε καλύτερο βιοτικό
επίπεδο.
Ενοχλούμαι όμως από την συσσώρευση του πλούτου στο 1% του
πληθυσμού, από την έλλειψη κανόνων που προστατεύουν το δικαίωμα στην εργασία ή
το εισόδημα των εργατών. Ακόμη περισσότερο γιατί ο πατέρας μου ήταν εργάτης.
Δεν πρέπει να είναι προνόμιο της αριστεράς να διεκδικεί
αυτονόητες διορθώσεις των παρενεργειών του κυρίαρχου και αναγκαίου αλλά
στρεβλού οικονομικού μοντέλου που κυριαρχεί σήμερα στον δυτικό κόσμο.
Για μένα, η οικονομική δραστηριότητα πρέπει να
απομακρυνθεί από τις χρηματοοικονομικές ψευδαισθήσεις και την πολυπλοκότητα των
προϊόντων που αυτές δημιουργούν.
Το μέλλον της Ευρώπης δεν βρίσκεται στον ανταγωνισμό για
χαμηλότερους μισθούς, αλλά στην εξισορρόπηση των επιπέδων κατανάλωσης μέσω
υψηλότερων επιπέδων εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας
προς τον υπόλοιπο κόσμο. Η απάντηση δεν είναι μία οικονομία που βασίζεται στις
χαμηλές αμοιβές ή σε περιορισμένο -και άρα μικρότερο– εμπόριο, αλλά σε ανεπτυγμένες δεξιότητες.
Σε επιχειρήσεις υψηλής τεχνογνωσίας με υψηλή κερδοφορία
δεν είχαμε καμία δουλειά να μειώσουμε τον κατώτατο μισθό.
Είναι λοιπόν θέμα ιδεολογίας μόνο η ανόρθωση της χώρας.
Δηλαδή για το ότι φθάσαμε εδώ έφταιξε ο σοσιαλισμός ή ο φιλελευθερισμός που
ήταν οι ιδεολογίες των κομμάτων που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες τη
χώρα?
Γιατί και στη Γερμανία φιλελεύθεροι και σοσιαλιστές
κυβέρνησαν αλλά η χώρα είναι δυνατή, δεν χρεοκόπησε.
Όταν πήρα ανάθεση εντολής για το Υπουργείο Υγείας δεν
είχα κάποιο εγχειρίδιο κοινωνικού φιλελευθερισμού στο γραφείο μου για να
προσαρμόζω τις αποφάσεις. Η γνώση, η αίσθηση δικαίου, οι στόχοι, οι επιπτώσεις
των αποφάσεων στην αγορά και το μετρήσιμο αποτέλεσμα ήταν η πυξίδα.
Πόσο δύσκολο είναι να καθίσουμε 10 μέρες όλα τα κόμματα
και να αποφασίσουμε μια για πάντα τις ονομασίες, τον αριθμό και την δομή των
Υπουργείων.
Είναι δυνατόν να πάει η χώρα μπροστά όταν όποιος έρχεται
να κυβερνήσει αλλάζει τη κατεύθυνση πολιτικής.
Έρχεται ο Καραμανλής συμφωνεί ενεργειακή στρατηγική με
κατασκευή συγκεκριμένων αγωγών. Έρχεται ο Παπανδρέου ακυρώνει τους μισούς.
Έρχεται ο Σαμαράς και φτιάχνει σχέδιο αξιοποίησης,
εκμετάλλευσης και εξόρυξης υδρογονανθράκων. Έρχεται ο Λαφαζάνης και ο Καμμένος
να ξανασχεδιάσουν το θέμα.
Τα τελευταία χρόνια έγινε πολύ δουλειά στη χώρα, παρά τα
όποια λάθη. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τη σκληρή προσπάθεια του πρώην πρωθυπουργού
και τα απτά αποτελέσματα στην οικονομία. Ποιος από όλους εμάς εδώ δεν
αναγνωρίζει ότι το περασμένο φθινόπωρο άρχισε η πραγματική οικονομία να
κινείται, η αγορά να τζιράρει και τα σημάδια βελτίωσης οικονομικού κλίματος να
φαίνονται? Αλλά τώρα μένει να δούμε αν υπάρχει εναλλακτική προσέγγιση, άλλος
δρόμος, εύκολη λύση».
Παράλληλα,
ο κ. Σαλμάς παρέθεσε και προτάσεις
προκειμένου η χώρα να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους υπουργοί,
βουλευτές, επιχειρηματίες, ακαδημαϊκοί καθώς και πλήθος κόσμου.
καλυτερα μην σχολιασω γιατι θα κοψουν και το σχόλιο ..... δεν μπορω να υποτιμήσω καθολου την μνήμη μου ....
ΑπάντησηΔιαγραφή