Η κρίση και η αβεβαιότητα για το οικονομικό μέλλον αρχίζει και γίνεται εμφανής και στην καθημερινότητα μας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και στην ύπαιθρο, ειδικά σε ορεινά χωριά. Εκεί πολλές φορές η κρίση φαίνεται στις λεπτομέρειες: Πλέον στο καφενείο η κατανάλωση ουίσκι έχει αντικατασταθεί από το φθηνό ούζο και τσίπουρο που πολλές φορές η τιμή τους είναι κάτω από το 1 ευρώ....
Επίσης έχουν περιοριστεί οι μετακινήσεις με ΙΧ σε διπλανά χωριά ή και στο Αγρίνιο και γίνονται μόνο για τα πλέον απαραίτητα.
Ακόμα και τα χαρτιά (ξερή ή δηλωτή) ενώ παλιότερα παίζονταν για το καλό…μερικές δεκάδες ευρώ τώρα η συμμετοχή έχει περιοριστεί σε κέρματα η σε 5ευρα το πολύ.
Και όλα αυτά με φόντο κτίρια όπου πριν μερικά χρόνια λειτουργούσαν δημόσιες υπηρεσίες ή υποσταθμοί τους. Σε αυτά συγκαταλέγουμε και τα Καποδιστριακά Δημαρχεία, που πλέον έχουν κρατήσει ελάχιστους υπαλλήλους.
Το μόνο ζωντανό σημείο σε ένα ορεινό χωριό το πρωί είναι τα αυτοκίνητα που μπορεί να είναι έξω από αυτά, τα οποία φυσικά το μεσημέρι παίρνουν το δρόμο για το Αγρίνιο. Και φυσικά τα σχολεία, όπου αυτά υπάρχουν, με λίγα παιδιά, χωρίς κανείς να ξέρει πια θα είναι η τύχη τους στο μέλλον.
Αντίφαση σε όλα αυτά είναι η πρόσβαση στο γρήγορο internet που σχετικά έχει επεκταθεί με διάφορους τρόπους κρατώντας συντροφιά στους λίγους νέους μόνιμους κατοίκους και αποτελώντας έτσι μια από τις ελάχιστες διεξόδους.
Αυτή είναι η εικόνα της υπαίθρου μας το 2012 που έχει βάλει στο κάδρο τα «αναπτυξιακά οράματα» της προηγούμενης δεκαετίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο