Αναμφίβολα θετική η είδηση για την προσπάθεια - πρόθεση αξιοποίησης του Πλατυγιαλιού στον τουριστικό τομέα με έγκριση του επενδυτικού σχεδίου από την Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων (Δ.Ε.Σ.Ε). Δικαιολογημένος και ο σκεπτικισμός.

Του Βασίλη Σούλα.

Αναμφίβολα θετική η είδηση για την προσπάθεια - πρόθεση αξιοποίησης του Πλατυγιαλιού στον τουριστικό τομέα, με την έγκριση του επενδυτικού σχεδίου από την Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων (Δ.Ε.Σ.Ε), θέλουμε να πιστεύουμε για όλους(;) τους Αιτωλοακαρνάνες, αν και για το όλους μάλλον θα το βάζαμε με ερωτηματικό. Πιθανόν κάποιους να τους έχει βολέψει αυτό το status quo και να εργάζονται με όλες τους τις δυνάμεις και επιρροές παντός τύπου στη διατήρησή του....

Ποιο είναι το σημερινό status quo; Σήμερα το Πλατυγιάλι ουσιαστικά είναι ανενεργό, ουσιαστικά ένα λιμάνι φάντασμα όπου λειτουργεί ως πάρκινγκ μεγάλων σκαφών. Μην ξεχνάμε το κουφάρι του EUROFERRY OLYMPIA, με το φορτίο της κατάσβεσης στον πυθμένα και στα αμπάρια του, που φιλοξενήθηκε για αρκετό καιρό στο λιμάνι, το κρουαζιερόπλοιο QUEEN OF THΕ OCEANS και την απενεργοποιημένη πετρελαϊκή εξέδρα DISCOVERER INDIA που βρίσκονται εντός της λιμενολεκάνης του.

Επίσης μη ξεχνάμε τις βρώμικες επενδύσεις που ακούστηκαν στο παρελθόν για το συγκεκριμένο λιμάνι, που δικαιολογημένα έφεραν την αντίδραση της τοπικής κοινωνίας του Αστακού και όσο το λιμάνι μένει εγκαταλελειμμένο και μέρα με την μέρα να απαξιώνεται, οι πιθανότητες να εμφανιστούν παρόμοια σχέδια στο τραπέζι είναι ισχυρές.

Νομίζουμε ότι όλοι όσοι θέλουμε την ανάπτυξη του τόπου μας, από το θετικό της συγκεκριμένης είδησης πρέπει να ξεκινάμε πρώτα και μετά να ακολουθούν τα ερωτήματα και οι απορίες μας. Παρατηρούμε στη δημόσια γραφή και συζήτηση στο νομό Αιτ/νίας το ακριβώς αντίθετο, με ένα συντονισμένο και αδικαιολόγητο αρνητισμό να καταγράφεται που φτάνει στα όρια της ειρωνείας και του χλευασμού...

Σίγουρα και αναμφίβολα είναι δικαιολογημένος ο σκεπτικισμός, λόγω του παρελθόντος, όπου πολλές φορές ακούστηκαν επενδυτικά σχέδια για το Πλατυγιάλι που δεν ευοδώθηκαν και το σκεπτικισμό επιτείνει ότι η είδηση βγαίνει από δημοσιογραφικές πληροφορίες των κεντρικών μέσων ενημέρωσης και όχι από κάποια επίσημη κυβερνητική πηγή, αλλά από το σκεπτικισμό έως την ειρωνεία και το χλευασμό η απόσταση είναι τεράστια και προκαλεί προβληματισμό γιατί συμβαίνει αυτό.

Δεν μπορεί να παραβλέψει κανένας ότι υπάρχει ένα πραγματικό γεγονός, ότι υπάρχει ένα project το οποίο έχει πάρει το πράσινο φως από δύο Υπουργεία για ένταξη στις Στρατηγικές Επενδύσεις και φαίνεται να ξεκινά ένα μικρό πρώτο βήμα, σε μία μεγάλη διαδρομή ως την υλοποίηση του (αλλαγή χρήσεων λιμανιού, ιδιοκτησιακό, μελέτη του έργου, πηγές χρηματοδότησης κ.λπ). Σε αυτή τη περίπτωση όλοι εμείς οι πολίτες της Αιτωλοακαρνανίας, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε έμπρακτα βήματα προς αυτή την αναμφίβολα θετική κατεύθυνση.

Όσον αφορά αυτό καθαυτό το Πλατυγιάλι, πρόκειται για μία ιστορία πολλών χρόνων, τέλη της δεκαετίας του ’80, για ένα λιμάνι που δεν το δημιούργησαν οι ανάγκες, όπως γίνεται με όλα τα λιμάνια σε όλο τον κόσμο, αλλά η απληστία και η ακόρεστη δίψα για χρησιμοποίηση χρηματικών κονδυλίων, να γίνει ένα φαραωνικό έργο κυριολεκτικά στο πουθενά, απλά και μόνο για να απορροφηθεί και να διακινηθεί ένας τεράστιος πακτωλός χρημάτων.

Όλα αυτά έγιναν με ανοχή και συμμετοχή του πολιτικού προσωπικού εννοείται, και δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο, γιατί θα στενοχωρήσουμε αρκετούς...

Παραδόξως πολλοί από αυτούς που στήριξαν και διαφήμισαν σε επίπεδο νομού Αιτωλοακαρνανίας αυτό τον παραλογισμό της δημιουργίας του Πλατυγιαλίου στο παρελθόν, σήμερα προσπαθούν να απαξιώσουν και να λοιδορήσουν τον τελείως διαφορετικό δρόμο που διαφαίνεται να ανοίγεται γι αυτό το τεράστιο λιμάνι, με κατεύθυνση τον τουριστικό τομέα.

Αποτέλεσμα αυτού που αναφέρουμε παραπάνω, ότι δηλαδή ξεφύτρωσε ένα τεράστιο λιμάνι στο πουθενά, που δεν το δημιούργησαν οι ανάγκες, είναι ότι μέχρι σήμερα το λιμάνι αυτό, είναι στην ουσία του ανεκμετάλλευτο, ένας κοιμώμενος γίγαντας, χωρίς επαρκή οδική πρόσβαση, χωρίς σιδηροδρομική υποστήριξη και χωρίς κάποια δραστηριότητα ανάλογη του μεγέθους του.

Φυσικά δεν ξεχνάμε και το πολιτιστικό έγκλημα, που αφορά τον πρωτοελλαδικό οικισμό (3.300 π.Χ - 2.000 π.Χ) στο Πλατυγιάλι Αστακού, που θάφτηκε κάτω από τόνους μπετόν για να δημιουργηθεί το λιμάνι του Πλατυγιαλίου.

Έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια και η αξιοποίηση του έχει καταντήσει ανέκδοτο, με τη δυσπιστία σε κάθε τι που ακούγεται γι αυτό το λιμάνι, να είναι πλέον φυσιολογική.

Όσον αφορά την συγκεκριμένη κατεύθυνση που ακούγεται για το Πλατυγιάλι, δηλαδή για Mega Yachts, κατοικίες, τουρισμό και commercial park, μόνο θετικά μπορεί να αντιμετωπιστεί, για ένα λιμάνι που με τον ανταγωνισμό που έχει από Πάτρα και Ηγουμενίτσα και με την μη πρόβλεψη σιδηροδρομικής σύνδεσης, δεν δύναται να λειτουργήσει ως διαμετακομιστικό λιμάνι με προβλεπόμενες βιομηχανικές χρήσεις χαμηλής, μέσης και υψηλής όχλησης.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να θυμίσουμε στους συμπατριώτες μας ποιες είναι οι χρήσεις του λιμανιού του Πλατυγιαλίου σήμερα, οι οποίες καθορίστηκαν με αλλαγή τους το 2013 με σχετικό ΦΕΚ, στις οποίες νέες χρήσεις της Ναυτιλιακής Βιομηχανικής Περιοχής Πλατυγιαλίου Αστακού (ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ.) Νομού Αιτωλοακαρνανίας, διαφώνησε ο Δήμος Ξηρομέρου με εισήγηση της Αντιδημάρχου κας Ευθυμίας Καραπάνου - Κολοβού (δείτε εδώ) και συμφώνησε η Περιφερειακή Αρχή του κ. Αποστόλη Κατσιφάρα.

Θυμηθείτε την θετική γνώμη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας το 2013 και δείτε τι είναι σήμερα το Πλατυγιάλι και τι χρήσεις χαμηλής, μέσης και υψηλής όχλησης επιτρέπονται ΣΗΜΕΡΑ (δείτε εδώ), όπου μία επένδυση περιβαλλοντικά αρνητική θα μπορούσε να μας προκύψει ξαφνικά.

Η τουριστική προοπτική του Πλατυγιαλίου, σίγουρα είναι με τα θέλω της τοπικής κοινωνίας, είναι πολλή φιλικότερη στο Περιβάλλον μιας και ο τουρισμός ουσιαστικά αυτό που «πουλά» είναι ένα καθαρό Περιβάλλον, σε ένα τομέα που είναι τελείως διαφορετικός από τα 2 άλλα κοντινά λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας και άρα και με προοπτική βιωσιμότητας.

Φυσικά θα πρέπει με μία ευελιξία στο χωροταξικό σχεδιασμό, οι πολλές ιχθυοκαλλιέργειες που υπάρχουν στο σημείο, να συγκεντρωθούν σε ένα ενιαίο μεγάλο χώρο προς την ανοικτή θάλασσα, όσες αντέχει το περιβάλλον με βάση τη φέρουσα ικανότητα και τη μελέτη της δέουσας εκτίμησης που σήμερα δεν υφίσταται, ώστε και αυτές να αναπτυχθούν απρόσκοπτα στο δικό τους ζωτικό χώρο, γιατί τουριστική ανάπτυξη και ανάπτυξη ιχθυοκαλλιεργειών στον ίδιο ακριβώς χώρο δεν νοείται και ούτε μπορεί να υπάρξει και αυτό το γνωρίζουν όλοι.

Αναμένουμε και επιθυμούμε λοιπόν όλοι(;)... να δούμε αυτή την θετική είδηση να υλοποιείται με συγκεκριμένα βήματα, τα οποία είναι ακόμα πολλά.

Μέχρι τότε, η δυσπιστία και ο σκεπτικισμός θα υπάρχει και είναι δικαιολογημένος.

Αναμένουμε λοιπόν όλοι να δούμε πράξη και αποτέλεσμα.