«Παλιές γραφές» Γράφει ο Κομπλίτσης Αποστόλης, Ακαρνάνας (αποσπάσματα από άρθρο του Γιώργου Ν. Θεοδώρου)

 Σήμερα οι «Παλιές γραφές» επέλεξαν αποσπάσματα από άρθρο του Γιώργου Ν. Θεοδώρου που είναι καταχωρημένο στην εφημερίδα «Φωνή των Μπαμπινιωτών» και στο φ.14 του 1983...... Ο Γιώργος υπήρξε δεινός αρθρογράφος την εποχή του πρώτου συλλόγου της Μπαμπίνης. Το άρθρο που επέλεξα είναι επίκαιρο και αντιπροσωπευτικό για το πως και ποια είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας!!! Επίσης να προσθέσω πως ο Γιώργος υπήρξε και μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου.

 

Ναι στη ζωή

όχι στον πόλεμο

 

Η πρόθεση μου δεν είναι να ρίξω την πέτρα του αναθέματος στην κατεύθυνση μίας πολιτικής παράταξης και να παινέψω μία άλλη γράφοντας ένα μικρό ιστορικό για την «υπόθεση Λαμπράκη». Αντίθετα, θα ήθελα με τις μικρές μου δυνάμεις να συμβάλλω στην ομοψυχία και συμφιλίωση όλων των χωριανών και συνδρομητών της εφημερίδας, όλων των ανθρώπων, όπου και αν πολιτικά ανήκει ο καθένας.

Και πιστεύω πως, αφού σκεφτεί μερικά πράγματα ο καθένας μας, θα συμφωνήσει με τις αποφάσεις εκείνων που υποστηρίζουν ότι πρέπει με αγώνες να λέμε «ΝΑΙ στη ζωή, ΟΧΙ στον πόλεμο».

Η παραπάνω φράση μέσα της κλείνει αγώνες δεκαετιών του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος, την προσπάθεια των απλών ανθρώπων όλου του κόσμου που προσπαθούν να αποτρέψουν την αυτοκτονία της ανθρωπότητας, και αποτελεί την πεμπτουσία της υπόθεσης για την οποία έπεσε πραγματικά ηρωικά ο «Γιατρός της Αρκαδίας» Λαμπράκης, και καθώς έπεφτε στη γη της Σαλονίκης τινάχτηκε στον αγέρα ολόκληρη η γη της Ελλάδας, και οι σεισμικές δονήσεις της είχαν ταρακουνήσει τον κόσμο.

Αντιπρόεδρος της Επιτροπής για τη Διεθνή ύφεση και Αφοπλισμό. Άφησε μνημειώδεις υποθήκες που έκλειναν τα οράματα του, το νόημα του αγώνα του: «Τούτος ο τόπος ο ξερός σα φρύγανο, ο κατάσπαρτος με κόκκαλα Ηρώων, πόσο λαχταράει τα μεγάλα αρδευτικά έργα που θα τον ποτίσουν, τα έργα εξηλεκτρισμού, τα μεγάλα προγράμματα επενδύσεων που θα τον αναστήσουν. Ο πλούτος βρίσκεται μια δρασκελιά δίπλα μας και, όπως λέει ο αρχαίος μύθος, κοιμάται στην αγκαλιά μιας καλοσυνάτης θεάς που το όνομα της είναι ΕΙΡΗΝΗ».

Για να καταλάβουμε καλά το παιχνίδι που παίζεται σε βάρος όλων μας, θα προσθέσω ότι μετά από ένα χρονικό διάστημα αυτά τα υπερσύγχρονα αεροπλάνα θα είναι άχρηστα γιατί θα έχουν βγει αλλά πιο σύγχρονα, πιο τέλεια.

Πίσω από τη δολοφονία του βουλευτή Γρηγ. Λαμπράκη, κρύβονται εκείνοι που τα συμφέροντα τους ταυτίζονται με τη διακίνηση των εξοπλισμών, με τη δολοφονία του περιβάλλοντος, με τη συνέχιση της αθλιότητας και πείνας, της αγραμματοσύνης και του εξευτελισμού κάθε ανθρώπινης αξίας.

Υψώνουν τεχνικά ντουβάρια ανάμεσα στους λαούς, χτυπάνε ανελέητα κάθε θαρραλέα φωνή που θα βρει απήχηση, όπως σίγησαν τη φωνή του Μαραθωνοδρόμου της ειρήνης Γρηγ. Λαμπράκη. Όμως εμείς που ζημιωνόμαστε από αυτή την πιλοτική, είμαστε πιότεροι, μόνο που θα χρειαστεί να καταλάβουμε το δικό μας συμφέρον. Μια δρασκελιά δίπλα μας κοιμάται ο πλούτος. Όμως δεν τον ξυπνάνε για να αποκοιμίζουν δίπλα του και εμάς, γιατί δεν θέλουν πολίτες ζωντανούς, δημιουργικούς, αλλά υποταχτικούς που πιο εύκολα θα τους γεμίζουν το κεφάλι και θα τους μιλάνε για ανύπαρκτους κινδύνους «που η φίλτατη πατρίς θα διατρέχει» χωρίζοντας μας σε αριστερούς, δεξιούς, κεντρώους για να μας βαράνε έτσι κομματιασμένους ευκολότερα.

Τον Μάη του 1963 ο Λαμπράκης πέθανε, τον δολοφόνησαν τον Λαμπράκη. Όμως την αλήθεια δεν μπόρεσε κανείς να δολοφονήσει.

Οι υποθήκες του έμειναν κτήμα του λαού μας, κτήμα όλων των λαών του κόσμου.

 

12/11/2023