Η ΜΠΑΝΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ:
ο Αρης Μπιτσωρης
Νόστιμο φρούτο, εξωτικό και θρεπτικό η μπανάνα
μα η επιδερμίδα της δόλια και ρουφιάνα.
Αλίμονο, όμως, σ’ αυτόν που απάνω της πατήσει
φαρδύς πλατύς θα ξαπλωθεί κι άσχημα θα χτυπήσει......
Ο Αμερικάνος έριξε στην Ουκρανία τη φλούδα
κι η αχόρταγη και λαίμαργη η Ρώσικη αρκούδα
γλίστρησε, νόμισε ήτανε στρωμένο ένα κιλίμι
και τώρα είναι απρόβλεπτο το πληγωμένο αγρίμι.
Όμως πατήσανε θαρρώ φλούδα κι οι Ευρωπαίοι
κι όλα τα κράτη κάθονται σε αναμμένα πέη.
Κι ο άλλος από μακριά δολάρια μετράει
τα βλέπει ν’ αυγατίζουνε και πονηρά γελάει.
Μα και των οπλοπωλητών ο τζίρος ανεβαίνει
και αυγατίζουν οι νεκροί και οι ξεριζωμένοι.
Διψούν οι ιμπεριαλιστές για σάρκα και για αίμα
είναι των καπιταλιστών στο παντεσπάνι η κρέμα.
Οι πόλεμοι θεωρούσαμε πως είναι μακριά μας
τίποτε δεδομένο πια, ήρθαν στη γειτονιά μας.
Προσώρας η ακρίβεια μας έριξε στα βράχια
τσακώνονται οι ελέφαντες πατώντας τα βατράχια.
arisbitsoris
Απίστευτος, με λίγα λόγια και ουσιώδη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήγια την ουσια ομως αλλά λόγια να αγαπιόμαστε ... φταίνε μόνο η Αμερικανοί , ενώ ο ρωσικός επεκτατισμός είναι καλός .
ΑπάντησηΔιαγραφή<< Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου, βρήκα ότι ένας ποιητής ήδη είχε πάει εκεί. >>
ΑπάντησηΔιαγραφήΦρόϊντ
<< Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου, βρήκα ότι ένας ποιητής ήδη είχε πάει εκεί. >>
ΑπάντησηΔιαγραφήΦρόϊντ