Το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου περιθάλπει τα 37 χρόνια ιστορίας του μέσα από το βεστιάριο του στον 4ο όροφο των πρώην Καπναποθηκών της οικογένειας Παπαστράτου
Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Αγρινίου – πρώην Καπναποθήκες Παπαστράτου. Δύο ονόματα – σύμβολα της πόλης του Αγρινίου
τείνουν να ενωθούν. Αλληγορικό εκ πρώτης όψεως, χρηστικό και
εντυπωσιακό στην ουσία του. Το Αγρίνιο έχει συνυφασμένη την σύγχρονη
ιστορία του με τον καπνό για τους πιο παλιούς, με το Θέατρό του για τους
πιο νέους. Και ίσως η πρόσφατη παρουσία του ΔΗΠΕΘΕ στον χώρο των πρώην Καπναποθηκών να ήταν μια καλή αφορμή.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου με ιστορία 37 ετών -καθώς με την ίδρυσή του το 1981 είναι από τα πρώτα δημοτικά περιφερειακά θέατρα στην Ελλάδα- ξεκίνησε τα δύο τελευταία χρόνια να εντάσσει στο σκηνογραφικό του ρεπερτόριο την παρουσία του στον 4ο όροφο των πρώην καπναποθηκών της οικογένειας Παπαστράτου.
Μια ιδέα του προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ και Δημάρχου Αγρινίου Γιώργου Παπαναστασίου την οποία ανέλαβε προσωπικά ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Θεάτρου Νίκος Καραγεώργος
και έφερε εις πέρας με τους συνεργάτες του. Έτσι μεγάλο μέρος των
παραστάσεων της Πειραματικής σκηνής παρουσιάζεται στο ψηλοτάβανο
«μουσείο» του 1969. Συντροφικά όμως, στον χώρο των σκηνικών της
Πειραματικής, βρίσκεται ένας ενδυματολογικός θησαυρός. Περισσότερα από
2000 κοστούμια, καπέλα, σκηνικά, αξεσουάρ, αχαρτογράφητο υλικό της
ιστορίας του ΔΗΠΕΘΕ, αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη ικανή να διδάξει και να βρεθεί σε κοινή θέα.
Χαρακτηριστικά, στα χρόνια λειτουργίας Θεάτρου, σημαντικοί ενδυματολόγοι όπως οι: Λαλούλα Χρυσικοπούλου, Θεοδόσης Δαυλός, Γιάννης Μετζικώφ, Γιώργος Ζιάκας, ‘Εβελυν Σιούπη, Σωτήρης Στέλιος κ.α. έχουν δώσει το στίγμα τους στις παραγωγές του ΔΗΠΕΘΕ.
Η σύμπραξη χαρακτηρίζεται από την πρωτοτυπία του θεατρικού χώρου που
σκοπό έχει να αποτελέσει ένα νέο χώρο πολιτισμού και να εδραιωθεί ίσως
ως ένα επικείμενο Θεατρικό Μουσείο στο κέντρο του Αγρινίου ανακτώντας μνήμες και διδάσκοντας πολιτισμό.
protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο