Δύσκολα τα πράγματα για την εξέλιξη του αυτοκινητόδρομου της Αμβρακίας Οδού, του μεγαλύτερου κάθετου άξονα της Ιόνιας Οδού. Τα έργα που παραμένουν εγκλωβισμένα εδώ και μήνες έχουν αναστατώσει την τοπική κοινωνία η οποία περιμένει με αγωνία την ολοκλήρωση του δρόμου που θα αναβαθμίσει τις οδικές μεταφορές της περιοχής αλλά θα την συνδέσει και με το υπό ολοκλήρωση δίκτυο αυτοκινητόδρομων της χώρας.
Εδώ και μήνες τα έργα έχουν κολλήσει στην έγκριση της παράτασης των εργολαβιών που όλες είχαν προθεσμία τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο καθώς δεν φαίνεται φως στον ορίζοντα και τα σενάρια δίνουν και παίρνουν........
Σε αυτό το χρονικό σημείο, οι επιλογές είναι μόνο δύο. Η πρώτη είναι να δοθεί τελικά μία μεγάλη παράταση στις υπάρχουσες εργολαβίες με στόχο να δοθούν προς το τέλος του 2017 κάποια τμήματα κυρίως στα τμήματα της Παράκαμψης Αμφιλοχίας και Παράκαμψης Βόνιτσας και να ετοιμαστεί μία εργολαβία σκούπα με ότι απομένει, να δημοπρατηθεί και να ολοκληρωθεί στην καλύτερη περίπτωση το 2020.
Το άλλο σενάριο που αρχίζει και κερδίζει πόντους είναι αν τραβήξει χρονικά η υπόθεση αυτή, να μαζευτεί από τώρα το υπόλοιπο των εργασιών στις 4 εργολαβίες και να γίνει απευθείας η δημοπράτηση-σκούπα για το έργο.
Το δεύτερο σενάριο μπορεί να ακούγεται θετικό αλλά κρύβει παγίδες. Θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να εντοπιστούν όλες οι εργασίες, να ετοιμαστούν τα τεύχη δημοπράτησης και να δημοπρατηθεί-ανατεθεί. Στην καλύτερη περίπτωση μιλάμε για έργο που θα ξεκινήσει το 2018.
Το πρώτο σενάριο, το κυρίαρχο το περασμένο διάστημα, είναι πιο στρωτό, δίνει τη δυνατότητα για παράδοση έστω κάποιων τμημάτων του αυτοκινητόδρομου με μηκος 48χλμ και δίνει «ανάσα» στην προετοιμασία της εργολαβίας-σκούπας ώστε να γίνει πιο ομαλά χωρίς τα εργοτάξια να παραμείνουν για πολύ χρόνο κλειστά.
Το έργο της Αμβρακίας Οδού είναι ένα από τα έργα-γέφυρες του Νέου ΕΣΠΑ (έργο phasing) και έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση για να ολοκληρωθεί από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ΥΜΕ-ΠΕΡΑΑ.
Είναι το μεγαλύτερο εν ενεργεία δημόσιο οδικό έργο της χώρας και έχει τη δική του ιστορία. Από το 2008 έγινε προσπάθεια δημοπράτησης και τελικά φτάσαμε στον Μάρτιο του 2010 για να συμβασιοποιηθεί ο άξονας «σαλαμοποιημένος» στα τέσσερα. Ακολούθησαν δύσκολα χρόνια με πολλά προβλήματα στο πεδίο των απαλλοτριώσεων, των αρχαιολογικών αλλά και της αναδόχου εταιρείας. Το 2015 με το έργο να είναι συνεχώς στον κόψη του ξυραφιού, «μπήκε» στις εργολαβίες ο ΑΚΤΩΡ προκειμένου να σωθούν και να ολοκληρωθούν τα έργα, πράγμα που μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί.
Οι φορείς της περιοχής παραμένουν σε εγρήγορση βλέποντας ότι το όνειρο του «δικού τους αυτοκινητόδρομου» ναυαγεί και αναμένεται να κινητοποιηθούν για να βρεθεί μία οριστική λύση σε ένα ακόμα έργο-γεφύρι της Άρτας.
Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
http://www.agriniopress.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο