ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Η Κυρά Σουσού!
Αρχές της δεκαετίας του 60’
Όλα τα παιδιά του Παζαριού την φωνάζαμε κυρά Σουσού. Ήταν μια ηλικιωμένη γυναίκα που μέσα από το μαντήλι του κεφαλιού της ξεχώριζαν τα καστανά μαλλιά της. Πρόσωπο μακρουλό και ρυτιδιασμένο. Παρά την ηλικία της, την ταλαιπωρία και το μικρό δίπλωμα στη κορμοστασιά της, έδειχνε ότι στα νιάτα της ήταν μια λεβέντισσα, μια πανέμορφη γυναίκα.
Μόνιμα με ένα μακρύ φόρεμα που πολλές φορές ακουμπούσε τη γή. Μόνιμα με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο και με μια ευγένεια που τότε δεν μπορούσαμε να την καταλάβουμε. Από όπου περνούσε δώριζε το χαμόγελό της και μια «καλημέρα σας» μέσα από τη ψυχή της.
Το κανονικό όνομά της ήταν Βικτωρία αλλά εμείς της είχαμε δώσει το δικό μας όνομα. Όταν την ακολουθούσαμε και φωνάζαμε, αυτή μας κοιτούσε και μας έλεγε να μην φωνάζουμε με την έκφραση «Σού». Από εκεί το Σουσού.............