Ήλθε σαν ηλιαχτίδα στην βαρυχειμωνιά, ήλθε για να ζεστάνει τα όνειρα και να δώσει ελπίδα σ’ ανθρώπους εγκαταλειμμένους και πνοή σ’ έναν έρμο τόπο. Όμως, φαίνεται ότι ήταν ουτοπία, μία αυταπάτη, ένα όνειρο που ξεθώριασε μέσα στο χρόνο!
Κάποτε στη Κωνωπίνα, τότε …που άρχισαν δειλά – δειλά να αποτυπώνονται τα πρώτα ίχνη παρακμής της περιοχής μας, με την διαφαινόμενη εξοστράκιση «στο πύρ το εξώτερον» του μοναδικού προϊόντος της περιοχής μας, του καπνού, θέλησε η φύση να πριμοδοτήσει αυτό το τόπο, μ’ ένα ακριβό της στολίδι, βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα της.
Αυτό το δώρο, δεν ήταν άλλο από το Σπήλαιο που βρέθηκε στο Χωριό μας, κατά τη θεμελίωση οικίας του συγχωριανού μας Παναγιώτη Κοθρούλα, το έτος 1982!
Έκτοτε και σε συνέχεια αυτού του ρομαντικού προλόγου τα όνειρα και οι όποιες ενδόμυχες επιθυμίες των ανθρώπων της περιοχής, προσγειώθηκαν ανωμάλως και φάνηκε και πάλι το σκληρό πρόσωπο της πραγματικότητας!
Είκοσι έξι (26) συναπτά χρόνια ΔΕΝ είναι φαίνεται αρκετά, για να ευαισθητοποιήσουν τους αρμοδίους, ώστε να ασχοληθούν με το Σπήλαιο, δείχνοντας την έγνοια τους, όπως έχουν υποχρέωση άλλωστε ως φορείς της πολιτείας, για να αξιοποιηθεί αυτό το «θαύμα της φύσης» (ορολογία σπηλαιολόγων), προς όφελος μιας περιοχής, που μαραζώνει από την αστυφιλία και παραμένει προκλητικά στο περιθώριο των επιλογών της κεντρικής εξουσίας.
Τι κι αν τα Πορίσματα επιφανών Σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκαν, «έδειχναν» με τον καλύτερο τρόπο το δρόμο για την αξιοποίησή του κάνοντας σοβαρές προτάσεις, οι πέραν της «πρωτευούσης κρατούντες», παρέμειναν αδιάφοροι, θάβοντας τα όνειρά μας, με το πρόσχημα της ασύμφορης αξιοποίησής του, λόγω της μεγάλης οικονομικής επιβάρυνσης και του δήθεν μικρού εμβαδού του!
Δεν στάθηκαν καθόλου στις επισημάνσεις των αρμοδίων σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκαν κατά καιρούς, οι οποίοι συλλήβδην αναφέρουν, για ένα σπάνιο σταλακτικό διάκοσμο με απαράμιλλη ομορφιά, που υπάρχει σ’ αυτό το θαύμα της φύσης!
Ειδικότερα, ο επιφανής Σπηλαιολόγος Σταμάτης Κιρδής, μέλος της Σπηλαιολογικής Εταιρείας, εγγράφως επεσήμανε ότι: “Πρόκειται για ένα γεωλογικό εργαστήρι, που αν δεν μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά, θα πρέπει να αξιοποιηθεί από την επιστημονική κοινότητα.”
Αλλά και οι ομάδα σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1993 στο Πόρισμά τους αναφέρουν: “Έχουμε υποχρέωση όλοι να το προστατέψουμε όχι μόνο για την εξαιρετική του ομορφιά αλλά και για την επιστημονική του αξία.”
Προσφάτως, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της σειρήνας που λέγεται Σπήλαιο Κωνωπίνας και ύστερα από ενέργειες του συγχωριανού μας Γεράσιμου (Μάκη) Λούντζη, στις 25 Οκτωβρίου 2008 επισκέφθηκαν το Χωριό μας εκ νέου μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας οι κ.κ. Ανδρέας Κάσσης και Γιάννης Γεωργιάδης με σκοπό να εξερευνήσουν το Σπήλαιο και να καταγράψουν ενδιαφέροντα επιστημονικά ευρήματα.
Την αποστολή υποδέχθηκαν ο Πρόεδρος του Χωριού κ. Κωνστανίνος Κωστακιώτης, τα μέλη του Τοπικού Συμβουλίου κ.κ. Παντελής Γραβάνης και Απόστολος Σ. Ράπτης, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου κ. Θεόδωρος Χολής και ο Ταμίας κ. Κων/νος Γεροχρήστος.
Η εξερεύνηση κράτησε τρεις ολόκληρες ώρες με τους σπηλαιολόγους κυριολεκτικά μαγεμένους από το καταστόλιστο σπήλαιο με τον εκπληκτικό σταλακτικό διάκοσμο που παραμένει θαμμένο από την αδιαφορία των υπευθύνων.
Ήταν τόσο εντυπωσιακά τα ευρήματα και η ομορφιά του σπηλαίου που εύλογα δημιούργησε απορία στους σπηλαιολόγους, γιατί ακόμη παραμένει αναξιοποίητο αυτό το αριστούργημα που έφτιαξε η Ξηρομερίτικη φύση στα σπλάχνα της Κωνωπινιώτικης γης.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, όλες οι αποστολές σπηλαιολόγων που από το έτος 1982 διαχρονικά έχουν επισκεφθεί το σπήλαιο με επικεφαλής την αείμνηστη Άννα Πετροχείλου όχι μόνο έμειναν εντυπωσιασμένοι από το θέαμα που αντίκρισαν αλλά εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για τα ευρήματα και τον εκπληκτικό του διάκοσμο.
Δικαιολογημένα και εύλογα εγείρονται ερωτηματικά συγχωριανών και συνδημοτών μας απευθυνόμενα προς την Δημοτική μας Αρχή.
Γιατί; αυτή η ελλειμματική διαχείριση του θέματος από την Δημοτική μας Αρχή, η οποία θάπρεπε να είναι ο κινητήριος μοχλός για το θέμα αυτό.
Δεν υπήρξε ποτέ κανένα κοινοτικό ή άλλο πρόγραμμα που θα μπορούσε να ενταχθεί το Σπήλαιο του Δήμου μας;
Ως τοπική κοινωνία έχουμε την υποχρέωση να ενεργοποιηθούμε οργανωμένα και με σχεδιασμό, ώστε να αναδείξουμε τις υποδομές που θα επιφέρουν μία βιώσιμη τοπική ανάπτυξη. Σ’ αυτό θέλουμε τον Δήμο μας μπροστάρη!
Ο Σύλλογος Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου, ως θεματοφύλακας της πολιτιστικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς και με γνώμονα πάντα το συμφέρον του τόπου μας κατέβαλε και καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς πάσα κατεύθυνση, για την ανάδειξη και αξιοποίηση του σπηλαίου. Κάνει έκκληση στις υπηρεσίες – φορείς που είναι καθ’ ύλη αρμόδιοι γιαυτό (Δήμος Μεδεώνος, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτ/νίας, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Υπουργείο Πολιτισμού), να εξετάσουν το θέμα ώστε να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που είναι διακαής πόθος όλων των Ξηρομεριτών και παρακαλεί όλους όσους μπορούν να συνδράμουν την προσπάθεια ανάδειξης του θέματος (Πολιτιστικούς Συλλόγους, τοπικούς και κοινωνικούς φορείς, έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο), να βοηθήσουν ώστε να επιτευχθεί η αξιοποίησής ενός πανέμορφου σπηλαίου.
Πηγή: Εφημερίδα τα ΝΕΑ της Κωνωπίνας (φύλο 54).
Κάποτε στη Κωνωπίνα, τότε …που άρχισαν δειλά – δειλά να αποτυπώνονται τα πρώτα ίχνη παρακμής της περιοχής μας, με την διαφαινόμενη εξοστράκιση «στο πύρ το εξώτερον» του μοναδικού προϊόντος της περιοχής μας, του καπνού, θέλησε η φύση να πριμοδοτήσει αυτό το τόπο, μ’ ένα ακριβό της στολίδι, βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα της.
Αυτό το δώρο, δεν ήταν άλλο από το Σπήλαιο που βρέθηκε στο Χωριό μας, κατά τη θεμελίωση οικίας του συγχωριανού μας Παναγιώτη Κοθρούλα, το έτος 1982!
Έκτοτε και σε συνέχεια αυτού του ρομαντικού προλόγου τα όνειρα και οι όποιες ενδόμυχες επιθυμίες των ανθρώπων της περιοχής, προσγειώθηκαν ανωμάλως και φάνηκε και πάλι το σκληρό πρόσωπο της πραγματικότητας!
Είκοσι έξι (26) συναπτά χρόνια ΔΕΝ είναι φαίνεται αρκετά, για να ευαισθητοποιήσουν τους αρμοδίους, ώστε να ασχοληθούν με το Σπήλαιο, δείχνοντας την έγνοια τους, όπως έχουν υποχρέωση άλλωστε ως φορείς της πολιτείας, για να αξιοποιηθεί αυτό το «θαύμα της φύσης» (ορολογία σπηλαιολόγων), προς όφελος μιας περιοχής, που μαραζώνει από την αστυφιλία και παραμένει προκλητικά στο περιθώριο των επιλογών της κεντρικής εξουσίας.
Τι κι αν τα Πορίσματα επιφανών Σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκαν, «έδειχναν» με τον καλύτερο τρόπο το δρόμο για την αξιοποίησή του κάνοντας σοβαρές προτάσεις, οι πέραν της «πρωτευούσης κρατούντες», παρέμειναν αδιάφοροι, θάβοντας τα όνειρά μας, με το πρόσχημα της ασύμφορης αξιοποίησής του, λόγω της μεγάλης οικονομικής επιβάρυνσης και του δήθεν μικρού εμβαδού του!
Δεν στάθηκαν καθόλου στις επισημάνσεις των αρμοδίων σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκαν κατά καιρούς, οι οποίοι συλλήβδην αναφέρουν, για ένα σπάνιο σταλακτικό διάκοσμο με απαράμιλλη ομορφιά, που υπάρχει σ’ αυτό το θαύμα της φύσης!
Ειδικότερα, ο επιφανής Σπηλαιολόγος Σταμάτης Κιρδής, μέλος της Σπηλαιολογικής Εταιρείας, εγγράφως επεσήμανε ότι: “Πρόκειται για ένα γεωλογικό εργαστήρι, που αν δεν μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά, θα πρέπει να αξιοποιηθεί από την επιστημονική κοινότητα.”
Αλλά και οι ομάδα σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1993 στο Πόρισμά τους αναφέρουν: “Έχουμε υποχρέωση όλοι να το προστατέψουμε όχι μόνο για την εξαιρετική του ομορφιά αλλά και για την επιστημονική του αξία.”
Προσφάτως, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της σειρήνας που λέγεται Σπήλαιο Κωνωπίνας και ύστερα από ενέργειες του συγχωριανού μας Γεράσιμου (Μάκη) Λούντζη, στις 25 Οκτωβρίου 2008 επισκέφθηκαν το Χωριό μας εκ νέου μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας οι κ.κ. Ανδρέας Κάσσης και Γιάννης Γεωργιάδης με σκοπό να εξερευνήσουν το Σπήλαιο και να καταγράψουν ενδιαφέροντα επιστημονικά ευρήματα.
Την αποστολή υποδέχθηκαν ο Πρόεδρος του Χωριού κ. Κωνστανίνος Κωστακιώτης, τα μέλη του Τοπικού Συμβουλίου κ.κ. Παντελής Γραβάνης και Απόστολος Σ. Ράπτης, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου κ. Θεόδωρος Χολής και ο Ταμίας κ. Κων/νος Γεροχρήστος.
Η εξερεύνηση κράτησε τρεις ολόκληρες ώρες με τους σπηλαιολόγους κυριολεκτικά μαγεμένους από το καταστόλιστο σπήλαιο με τον εκπληκτικό σταλακτικό διάκοσμο που παραμένει θαμμένο από την αδιαφορία των υπευθύνων.
Ήταν τόσο εντυπωσιακά τα ευρήματα και η ομορφιά του σπηλαίου που εύλογα δημιούργησε απορία στους σπηλαιολόγους, γιατί ακόμη παραμένει αναξιοποίητο αυτό το αριστούργημα που έφτιαξε η Ξηρομερίτικη φύση στα σπλάχνα της Κωνωπινιώτικης γης.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, όλες οι αποστολές σπηλαιολόγων που από το έτος 1982 διαχρονικά έχουν επισκεφθεί το σπήλαιο με επικεφαλής την αείμνηστη Άννα Πετροχείλου όχι μόνο έμειναν εντυπωσιασμένοι από το θέαμα που αντίκρισαν αλλά εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για τα ευρήματα και τον εκπληκτικό του διάκοσμο.
Δικαιολογημένα και εύλογα εγείρονται ερωτηματικά συγχωριανών και συνδημοτών μας απευθυνόμενα προς την Δημοτική μας Αρχή.
Γιατί; αυτή η ελλειμματική διαχείριση του θέματος από την Δημοτική μας Αρχή, η οποία θάπρεπε να είναι ο κινητήριος μοχλός για το θέμα αυτό.
Δεν υπήρξε ποτέ κανένα κοινοτικό ή άλλο πρόγραμμα που θα μπορούσε να ενταχθεί το Σπήλαιο του Δήμου μας;
Ως τοπική κοινωνία έχουμε την υποχρέωση να ενεργοποιηθούμε οργανωμένα και με σχεδιασμό, ώστε να αναδείξουμε τις υποδομές που θα επιφέρουν μία βιώσιμη τοπική ανάπτυξη. Σ’ αυτό θέλουμε τον Δήμο μας μπροστάρη!
Ο Σύλλογος Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου, ως θεματοφύλακας της πολιτιστικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς και με γνώμονα πάντα το συμφέρον του τόπου μας κατέβαλε και καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς πάσα κατεύθυνση, για την ανάδειξη και αξιοποίηση του σπηλαίου. Κάνει έκκληση στις υπηρεσίες – φορείς που είναι καθ’ ύλη αρμόδιοι γιαυτό (Δήμος Μεδεώνος, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτ/νίας, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Υπουργείο Πολιτισμού), να εξετάσουν το θέμα ώστε να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που είναι διακαής πόθος όλων των Ξηρομεριτών και παρακαλεί όλους όσους μπορούν να συνδράμουν την προσπάθεια ανάδειξης του θέματος (Πολιτιστικούς Συλλόγους, τοπικούς και κοινωνικούς φορείς, έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο), να βοηθήσουν ώστε να επιτευχθεί η αξιοποίησής ενός πανέμορφου σπηλαίου.
Πηγή: Εφημερίδα τα ΝΕΑ της Κωνωπίνας (φύλο 54).
.JPG)
