Όποιος αγνοεί την ιστορία, τότε υπόκειται στο μαρτύριο να την ξαναζήσει.

 ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Όποιος αγνοεί την ιστορία,

τότε υπόκειται στο μαρτύριο να την ξαναζήσει.

Μπογόρδου Αγγελική- Ντίνος Στυλιανός

Επίκαιρο το βιβλίο «Ρεί»

Τον Φεβρουάριο του 2021, η Μπογόρδου Αγγελική και ο Ντίνος Στυλιανός, θέτουν σε κυκλοφορία το βιβλίο «Ρεί» (έκδοση της ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑΣ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ, συλλόγου έρευνας ιστορίας, πολιτισμού και περιβάλλοντος) .....

Στο βιβλίο είναι καταχωρημένη η ιστορία του πηγαίου και του βρόχινου νερού στη Βόνιτσα, από το Βενέτικο μέχρι και το 1990. Οι νερόμυλοι της Ενετικής και μεταενετικής Βόνιτσας, τα βυρσοδεψεία, οι αποστάξεις σκληρών ποτών, η ύδρευση της πόλης, τα έλη, τα αφοδευτήρια, τα λινοβρόχια, η Βλύχα και τα Βλυχά.

Οι ευγενείς των Νορμανδών Βίκινγκς, αποδεκατίστηκαν από την ελονοσία, όταν εγκαταστάθηκαν στην Βόνδιτζα. Οι Βονιτσιάνοι από το 1829 μέχρι και το 1905 μαστίζονταν από την ελονοσία. Κάθε χρόνο το 2% των κατοίκων πέθαινε από την ελονοσία και την βρογχοπνευμονία. Η ολοκλήρωση των αποστραγγιστικών έργων, που άρχισαν επί Κουμουνδούρου, η από τον φιλοδασικό σύλλογο Βόνιτσας δεντροφύτευση με ευκαλύπτους, του παλαιού Borgo Serato (σημερινής χώρας) έσωσε την κατάσταση από την ελονοσία, ενώ η μάστιγα της βροχοπνευμονίας θέριζε ακόμη μέχρι και και τα μισά του 20ου αιώνα.

Οι ελώδεις περιοχές μεσα στη πόλη, αλλά και έξω από την πόλη, όπως απεικονίζονται στους Βενέτικους χάρτες, μέχρι και το 1985 δεν μπορούν να κατοικηθούν. Όποιος τολμά να σκάψει για θεμέλια σπιτιού, βρίσκεται μπροστά σε μια πισίνα που με τίποτα δεν αδειάζει το νερό της.

Η ολοκλήρωση, των πλάτους 7 και πλέον μέτρα, αποστραγγιστικών αυλάκων (παράλληλοι με την ακτογραμμή της Βόνιτσας), στο έργο αναδασμός κάμπου Βόνιτσας, δίνει λύση, αφού κάθε ροή βρόχινου νερού από τον Αμαδερό, Αϊ Λιά- Περγαντί και Ορνίτσα, δεσμεύεται και διοχετεύεται στις δύο μεγάλες απορροές στην θάλασσα. Αυτή του ποταμού που εκβάλλει στην Σάλτινη και αυτή που εκβάλλει στα Βλυχά του Αχείμαστου.

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, μερικοί ιδιοκτήτες χωραφιών μέσα στον αναδασμό του κάμπου της Βόνιτσας, μπαζώνουν τους μεγάλους αύλακες (αυτούς τους παράλληλους με την ακτογραμμή της πόλης) με σκοπό την αύξηση της έκτασή τους, έκταση που τελικά ο ιδιοκτήτης δεν την καλλιεργεί. Αν συνεχιστεί αυτή η τακτική, τότε η πόλη θα ξαναγεμίσει με μόνιμα νερά, στις περιοχές των παλιών ελών.

Τα μόνα νερά, που σήμερα δέχεται η πόλη από εξωτερικές περιοχές, είναι αυτά του Κάστρου και του Κόκκινου. Αυτά, επικουρούμενα από τις ροές μέσα στη πόλη, δημιουργούν καταστάσεις , όπως αυτές ζήσαμε τις πρόσφατες ημέρες.

Στο βιβλίο «ρεί», μέσα στις 144 σελίδες του, καταγράφεται η ιστορία του νερού, τόσο του βρόχινου, όσο και του πηγαίου. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε ότι το νερό ξανακυλά στη παλιά του κοίτη.

ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ