Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Φωνάζουν οι κλέφτες…


Γράφει ο:
Ναούμης Νικόλαος*

    Οι εφημερίδες της Κυριακής, ανέκαθεν, ήταν οι αγαπημένη μου συνήθεια! Όχι βεβαίως – βεβαίως για τις παρελκόμενες προσφορές τους, από cds και βιβλία, μέχρι εσώρουχα και κουβέρτες, αλλά διότι για να γεμίσουν το κυρίως σώμα της εφημερίδας, φιλοξενούσαν στις σελίδες τους, ότι βλακεία μπορεί ένας αναγνώστης να φανταστεί...


     Από προπαγάνδα υπέρ κάποιου αμφίβολης αξίας προσώπου, μέχρι και χείριστου επιπέδου αρθρογραφία τυχάρπαστων καιροσκόπων. Παρά την κρίση που διανύουμε, οι κακές συνήθειες, δεν αλλάζουν.
    Η εφημερίδα λοιπόν «η Καθημερινή της Κυριακής», φιλοξενούσε χθες, μια συνέντευξη, του διευθύνοντος συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, κ. Απ. Ταμβακάκη. Δεν έχω κάτι με τον άνθρωπο προσωπικά. Ούτε τον ξέρω, ούτε με ξέρει άλλωστε. Το διευκρινίζω, προς αποφυγήν κάθε παρεξηγήσεως και παρερμηνειών. Δεν μ’ ενόχλησε που βγήκε και κατέθεσε την άποψη του. Ελευθερία και δημοκρατία έχουμε κι ο καθένας είναι ελεύθερος, να βγαίνει και να λέει, ότι θέλει, αλλοίμονο.
         Ανάμεσα σε όλα τα ενδιαφέροντα που είπε, με εμφανή αν μου επιτρέπετε την ρητορεία που βασίζεται στις απόψεις που εκφράζει η κυβέρνηση της χώρας και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου τον τελευταίο καιρό, θα ήθελα να σταθώ, σ’ ένα σημείο, που για εμένα προσωπικά, είναι και περίεργο, και εντέχνως, δεν αποτυπώνει όλη την αλήθεια. Είπε λοιπόν ο κ. Ταμβακάκης:

      «Αν επιστρέψουμε στη δραχμή θα κερδίσουν οι απατεώνες και οι καιροσκόποι, όσοι προσδοκούν να αγοράσουν την Ελλάδα έναντι πινακίου φακής, όσοι έχουν κλέψει το Δημόσιο και ελπίζουν ότι με την καταστροφή θα αποφύγουν την τιμωρία, αλλά και όσοι πήραν δάνεια και τα ιδιοποιήθηκαν, προσδοκώντας ότι με μια καταστροφή ουδείς θα πληρώσει…».
         Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να συμφωνήσω μαζί του στο σημείο εκείνο που ο αξιότιμος κ. Ταμβακάκης θεωρεί ότι η οικονομική συγκυρία, αποτελεί την κατάλληλη ευκαιρία διάφορων καιροσκόπων και απατεώνων, που προσβλέπουν την εξαγορά έναντι πινακίου φακής, των πάντων, σε περίπτωση που επιστρέψουμε στην δραχμή.
      Θα συμφωνήσω επίσης μαζί του και στην δεύτερη περίπτωση που αναφέρει, κάνοντας λόγο για απατεώνες και καιροσκόπους, όλων όσων χρωστάνε στο δημόσιο, διότι έχουν συμβάλλει τα μέγιστα ούτως ώστε να φτάσουμε σήμερα, εδώ που φτάσαμε, φέροντας με την… ασυνέπειά τους, βαρύτατες ευθύνες.
          Όμως, θα μου επιτρέψει να διαφωνήσω με την Τρίτη περίπτωση που αναφέρει, κάνοντας λόγο συλλήβδην για όλους τους δανειολήπτες, που προσδοκούν ότι με την επιστροφή στην δραχμή, θα ιδιοποιηθούν τα δάνεια που έχουν λάβει, χωρίς να τα ξεπληρώσουν ποτέ. 

       Αν λοιπόν κατάλαβα σωστά, ο κ. Ταμβακάκης, ούτε λίγο – ούτε πολύ, έβαλε σ’ ένα τσουβάλι, τους πάντες. Έβαλε δηλαδή τον μεροκαματιάρη που πλέον έχασε την δουλειά του και δεν μπορεί να καλύπτει τις δόσεις του στεγαστικού που είχε πάρει όσο δούλευε. Τον οικογενειάρχη που οι τράπεζες τον κυνηγούσαν προσφέροντάς του θαλασσοδάνειο για να πάει την οικογένειά του λίγες μέρες διακοπές. Τον συνταξιούχο, που του πετσόκοψαν την σύνταξη και δεν μπορεί να καλύψει τις δόσεις του… γαμοδανείου που οι τράπεζες του πρόσφεραν για να φέρει εις πέρας τον γάμο της κόρης του. Τον φοιτητή, που πήρε δάνειο για να πάει στην πόλη να σπουδάσει κ.ο.κ. . Η μήπως κάνω λάθος;
       Στην περίπτωση όμως που καταλαβαίνω σωστά, μια φράση έρχεται στο μυαλό μου... φωνάζει ο... κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης
    Οι τράπεζες δεν ήσαν εκείνες που κρατούσαν επί πολλά χρόνια δέσμιους τους καταναλωτές με τα περίφημα πανωτόκια; Οι τράπεζες δεν ήσαν εκείνες που, όταν οι καταναλωτές ήθελαν να ελέγξουν τις συμβάσεις που υπέγραφαν, εκβιάζονταν στην κυριολεξία από τους υπαλλήλους ότι αν δεν τους άρεσε, ας μην έπαιρναν τα δάνεια; Οι τράπεζες δεν ήσαν εκείνες που «γέμιζαν» τις συμβάσεις δανείων με «ψιλά γράμματα» και καταχρηστικούς όρους; Οι τράπεζες δεν ήσαν εκείνες που έδιναν δάνεια σε επιχειρήσεις και εξανάγκαζαν τους δανειολήπτες να υπογράφουν και σαν εγγυητές με την προσωπική τους περιουσία – χωρίς μάλιστα να αποσαφηνίζουν κάτι τέτοιο κατά την υπογραφή των συμβάσεων; Οι τράπεζες δεν ήσαν εκείνες που παρέδιδαν τους καταναλωτές στη βορά και τον εξευτελισμό των ιδιωτικών εταιρειών εισπράξεων; Οι τράπεζες δεν ήσαν εκείνες που πρώτες εφάρμοσαν το θεσμό των... golden boys με τους παχυλούς μισθούς που τελικώς επιβάρυναν τον καταναλωτή; Οι τράπεζες δεν ήσαν εκείνες που μοίραζαν αφειδώς δάνεια σε κόμματα και κομματάρχες για να εξασφαλίζουν τα άλλοθι της εξαπάτησης των απλών πολιτών; Οι τράπεζες δεν ήσαν εκείνες που έβαζαν επικεφαλής τους άτομα αμφιβόλου κύρους και ποιότητος, με μόνο κριτήριο την κομματική τους ταυτότητα ή τη συγγενική ιδιότητα με πολιτικούς;
      Λοιπόν κ. Ταμβακάκη, λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει. Υπηρετείτε και αποτελείτε μέρος ενός συστήματος που φέρει βαρύτατες ευθύνες για το σημερινό κατάντημα. Την επόμενη φορά που θα βγείτε και θα εκθέσετε την άποψή σας δημοσίως, φροντίστε παρακαλώ, να έχετε και απαντήσεις στα ερωτήματα που προηγήθηκαν αν έχετε την καλοσύνη. Αν δεν το κάνετε, πολύ φοβάμαι, ότι στοχεύετε λανθασμένα αναρρωτόμενος για το ποιος σε τελική ανάλυση είναι απατεώνας και καιροσκόπος, κατηγορώντας και εξομοιώνοντας άκριτα, τους πάντες.

(* Ναούμης Νικόλαος, Πολιτικός επιστήμονας)
www.naoumis-nikos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο