Γράφει ο:
Κολοβός Χρήστος
Ταξίαρχος ε.α
Από τους 15 καταδρομείς οι δύο ήταν από την Αιτωλοακαρνανία. Ο ένας εξ αυτών ήταν ο Αθανάσιος Χριστόπουλος καταγόμενος από τη ορεινή Μηλιά Ναυπακτίας, ο δεύτερος καταδρομέας ήταν ο Αιμίλιος Μανιάς από τη Παραβόλα Αγρινίου
Ήταν νύχτα της 21ης/22ας Ιουλίου 1974. Τα καταδρόμια μας έφυγαν από τη Σούδα της Κρήτης, με 15 μεταγωγικά αεροσκάφη τύπου Νοράτλας με την κωδική ονομασία «ΝΙΚΗ» για να ενισχύσουν τους μαχόμενους αδελφούς μας στην Κύπρο, που πολεμούσαν τον προαιώνιο εχθρό του Γένους.
Τα πρώτα αεροσκάφη που έφτασαν, λόγω μη έγκαιρης ενημέρωσης των φίλιων αντιαεροπορικών χτυπήθηκαν. Τα (φίλια) αντιαεροπορικά τους χτύπησαν, ενώ προσέγγιζαν το αεροδρόμιο της Λευκωσίας και ένα απ τα αεροπλάνα, το «ΝΙΚΗ 4», συνετρίβη φλεγόμενο στην Μακεδονίτισσα.
Οι 16 από τους επιβαίνοντες καταδρομείς και αεροπόρους μας έμειναν εκεί, 42 ολόκληρα χρόνια, μαζί με το αεροπλάνο, κάτω από σωρούς χωμάτων να φυλούν τα αδέρφια τους στο Τύμβο, που στήθηκε εκεί για να θυμίζει σε όλους το αίμα και τις θυσίες των παλικαριών, που στάθηκαν απέναντι στον Αττίλα το μαύρο καλοκαίρι του 1974. (Το «Νίκη 4» ήταν το μοναδικό που καταρρίφθηκε. Τέσσερις αεροπόροι και 27 καταδρομείς σκοτώθηκαν, ενώ μόνο ένας, ο Θανάσης Ζαφειρίου, διασώθηκε τότε πηδώντας στον αέρα από τη φλεγόμενη άτρακτο!!!!.)..............