|
Θωμάς Γκόρπας (1935-2003) Ποιητής |
H Αιτωλοακαρνανία, μία από τις ευφορότερες
λογοτεχνικά περιοχές της επικράτειας, έχει βαθιές πνευματικές καταβολές
και τη μεγαλύτερη ίσως πυκνότητα ποιητών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Ειδικότερα το Μεσολόγγι, ακένωτη δεξαμενή, τροφοδότησε τον Μινώταυρο του
κέντρου με πλειάδα ποιητών πρώτης γραμμής: Παλαμάς, Μαλακάσης,
Λιμπεράκης, Λαπαθιώτης, Γκόλφης, I. M. Παναγιωτόπουλος, Ζώτος.
Ισχυρός κρίκος αυτής της αλυσίδας είναι ο Θ. Γκόρπας.
Γεννήθηκε το
1935 που είναι και επίσημη γενέθλια χρονιά του ελληνικού υπερρεαλισμού
(εκδίδεται η «Υψικάμινος»), από τον οποίο -και με τον νόμο των
συμπτώσεων- δεν βγαίνει ανεπηρέαστος. O ίδιος έχει δική του υψικάμινο
που αφομοιώνει ετερόκλητο γλωσσικό μετάλλευμα παράγοντας το ιδιότυπο
έργο του. Νωρίς εξάλλου, ψημένος στην υψικάμινο της βιοπάλης, ζυμώθηκε
με τους καημούς της λιμνοθάλασσας, με τον ιδρώτα, το αλάτι των λαϊκών
στρωμάτων. Γέννημα θρέμμα της αλμυράς γης που εξέθρεψε τόσους ποιητές.
Από ένα τέτοιο υπέδαφος αρδευόταν ο πικρός κάποτε λυρισμός του το
υφάλμυρο χιούμορ, αλλά και η ευθύτητα, η έλλειψη επιτήδευσης.