«Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξε σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών»
Γράφει ο καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος
Η εκκλησία μας, την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου, γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Νικολάου,
Επισκόπου Μύρων της Λυκίας και προστάτη των απανταχού Ναυτικών. Είναι άξιον και
πρέπει να αναφερθούμε για άλλη μια φορά στον Άγιο μας που γιορτάζεται κάθε
χρόνο με λαμπρότητα στους Ιερούς Ναούς και στα πάρα πολλά παρεκκλήσια που
υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Δυστυχώς, ο φετινός εορτασμός λόγο της πανδημίας,
θα γίνει ‘κεκλισμένων των θυρών’.
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 270 μ. Χ. στο χωριό
Πάταρα της Λυκίας από ευσεβείς και πλούσιους γονείς, ήταν μια διακεκριμένη
οικογένεια στην περιοχή την εποχή εκείνη. Τα Πάταρα ήταν χτισμένα στις εκβολές
του ποταμού Ξάνθου και του όρμου Αντιφέλλου, ήταν το λιμάνι της επαρχίας
Λυκίας, στη νότια Μικρά Ασία.
Οι γονείς του φρόντισαν να δώσουν καλή και χριστιανική
μόρφωση στο μοναχοπαίδι τους, το Νικόλαο. Ο Νικόλαος έμεινε ορφανός από γονείς
σε μικρή ηλικία όπου και αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στο Θεό. Έτσι, βλέπουμε το Νικόλαο να πηγαίνει στα
Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τα Αγιασμένα χώματα που μαρτύρησε ο Ιησούς
Χρηστός, να δει και να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο και τον Τίμιο Σταυρό.