Διαδρομές στην Ακαρνανική γη
Μέρα 1η
Άφιξη στο
Βλοχό. Μετά την τακτοποίηση στα δωμάτια, προ τείνεται περιήγηση στην πόλη του
Αγρινίου. Αξιοθέατα όπως, το
πάρκο Παπαστράτου, η Παπαστράτειος Δημοτική
Βιβλιοθήκη λαμπρύνουν την πόλη. Επίσης πολύ ενδιαφέρον είναι το
αρχαιολογικό Μουσείο Αγρινίου το οποίο φιλοξενεί ευρήματα από διάφορες περιοχές της Αιτωλοακαρνανίας και χτίστηκε και αυτό με δωρεές των αδελφών
Παπαστράτου (στην νοτιοανατολική πλευρά του Παπαστράτειου Πάρκου).
Μετά την περιήγηση στο Αγρίνιο προτείνεται επιστροφή στο
Βλοχό για βόλτα στη γύρω περιοχή με πρώτη επίσκεψη το κέντρο
Περιβάλλοντος Τριχωνίδας. Διαθέτει εκθεσιακό χώρο με φωτογραφίες για τη λίμνη και τους ασβεστούχους βάλτους της, ενυδρείο με λιμναία ψάρια, μία πολύ ενδιαφέρουσα μακέτα της υδρολογικής λεκάνης της Τριχωνίδας και παρουσιάσεις δράσεων για την προστασία της περιοχής. Στη συνέχεια προτείνεται επίσκεψη στο φρούριο των
αρχαίων Θεστιέων στην κορυφή του λόφου του Βλοχού, στα 688 μέτρα, με πολύ ωραία θέα στην
λίμνη Τριχωνίδα. Στην αρχαιότητα ήταν εκεί η αρχαία Θεστία. Κάτω από την κορυφή βρίσκεται η
Μονή του Βλοχού, το καθολικό της οποίας κτίστηκε τον 18ο αιώνα επάνω στα θεμέλια παλαιότερων ναών.
Μέρα 2η
Αναχώρηση από το κατάλυμα. Κατευθυνόμαστε προς το Αγρίνιο και αφού αφήσουμε πίσω μας την πόλη του Αγρινίου με κατεύθυνση την
Αμφιλοχία, κοντά στο χωριό
Κουβαράς, συναντάμε αριστερά τη διασταύρωση για το χωριό
Φυτείες, μια από της πύλες του Ξηρόμερου με ασφαλτοστρωμένο και αρκετές στροφές δρόμο που προσφέρει εξαιρετική θέα στις λίμνες
Οζερός και Αμβρακία. Οι
Φυτείες είναι ζωντανό χωριό, βρίσκεται κτισμένο στα
500μ. υψόμετρο, πολύ κοντά στην ιστορική Μονή του
Λιγοβιτσίου. Από τις Φυτείες αγναντεύομαι τα
Ακαρνανικά όρη δυτικά, καθώς και όλη την ενδοχώρα του Ξηρομέρου. Τα κλίμα το καλοκαίρι είναι δροσερό και συγχρόνως υγιεινό.
Μετά από τις Φυτείες και αφού διασχίσουμε έναν κάμπο, συναντάμε την
ημιορεινή Μπαμπίνη, πατρίδα του καθηγητή
Μπαμπινιώτη. Από την Μπαμπίνη, όπου σώζονται μερικά παλιά
πέτρινα σπίτια, ακολουθούμε την πινακίδα προς το χωριό
Αετός και διασχίζουμε έναν κάμπο με πεζούλες όπου φυτρώνουν μόνο
πέτρες.
Πραγματικό Ξηρόμερο.Στη συνέχεια, από τη
Μπαμπίνη φθάνουμε στο χωριό
Αετός που είναι κτισμένο αμφιθεατρικά στις ανατολικές πλαγιές του
Μπούμιστου. Λίγο πιο έξω υπάρχει μνημείο (στο δρόμο για τη
Κομπωτή) όπου έγινε η
μάχη του Αετού στις 10 Αυγού στου του 1822 και νίκησαν οι Έλληνες τους χιλιάδες στρατιώτες του Κιουταχή. Στον
Αετό υπήρχε μεσαιωνικό φρούριο. Σήμερα λίγα είναι αυτά που μαρτυρούν την ύπαρξη φρουρίου. Κάτω από τα ερείπια του μεσαιωνικού φρουρίου υπάρχει το αξιόλογο ξωκλήσι του
Αγίου Δημητρίου που οικοδομήθηκε το
1662 και υπήρξε προπύργιο της Χριστιανοσύνης για πολλούς αιώνες. Σήμερα αποτελεί πραγματικό μουσείο πολιτιστικής ιστορικής και θρησκευτικής κληρονομιάς. Παλαιότερα ήταν Μοναστήρι με πολλούς μοναχούς. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τοιχογραφίες της εκκλησίας και ιδιαίτερα η εικόνα του
Αγίου Δημητρίου. Μια στάση για ανάπαυλα και έναν ωραίο περίπατο για να δούμε τα αξιοθέατα και να θα μας δοθεί η δυνατότητα να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας και να μάθουμε πτυχές της Ιστορίας μας.
Αφήνουμε πίσω μας τον πολυσυζητημένο
Αετό, προχωράμε βόρεια και σε απόσταση 7 χλμ. περίπου φθάνουμε στο χωριό
Κομπωτή. Στην
Κομπωτή προτείνεται να παραμείνουν οι επισκέπτες, καθώς υπάρχει ένα εξαιρετικά αξιόλογο κτήμα με δυνατότητα παραμονής, το «
Κτήμα Καπότη». Το κτήμα διαθέτει και επισκέψιμο οινοποιείο. Η φύση είναι μοναδική, εκεί που τελειώνουν οι
αμπελώνες αρχίζει η βλάστηση των Ακαρνανικών βουνών. Από την άλλη μεριά, απέναντι και κάτω από το αγρόκτημα εκτείνεται το υπό κατασκευή
φράγμα των Αχυρών, με την τεχνητή λίμνη των 3.100 στρεμμάτων.
Μετά την τακτοποίηση στα δωμάτια, προτείνεται η βόλτα στη γύρω περιοχή και στην όμορφη πλατεία του χωριού.
Το
χωριό είναι χτισμένο σε μια πλαγιά, ανάμεσα στον Μπούμιστο και τα Ακαρνανικά βουνά, σε υψόμετρο περίπου 400μ. Βρίσκεται νοτιοδυτικά της Κατούνας και βόρεια του Αετού. Είναι ημιορεινός οικισμό, με πληθυσμό
469 κατοίκους. Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του Νομού, στις βορειοανατολικές πλαγιές της κορυφής Μπούμιστος των Ακαρνανικών ορέων. Υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Μεδεώνος. Κοντά στη
Κομπωτή και πάνω από τη τοποθεσία
Παλιόκαστρο υπάρχουν ίχνη παλιάς πόλης, πιθανόν της Αρχαίας πόλης
Τορύβειας. Τα τείχη είναι κατασκευασμένα από επιβλητικούς ογκόλιθους, στην ανατολική και δυτική πύλη της πόλης και ερείπια αρχαίου οικοδομήματος που μοιάζει με ανάκτορο. Από τις δύο πύλες στο τείχος, σώζεται σε καλύτερη κατάσταση η δυτική. Αριστερά και δεξιά απ’ αυτή σώζονται δύο παραστάδες. Σε ανασκαφές που έχουν διενεργηθεί κατά καιρούς έχουν βρεθεί πλάκες με επιγραφές και ένας λουτήρας του 4ου π.Χ. αιώνα. Η περιοχή είχε μεγάλη σημασία κατά την ταραγμένη περίοδο των Ενετο-Τουρκικών Πολέμων, εάν κρίνουμε και από άλλα φρούρια στην περιοχή. Η Κομπωτή λέγεται και
Πέρσεβος, το όνομα αυτό το πήρε από κάποιον άρχοντα που είχε το όνομα Πέρσος.
Μέρα 3η
Την επόμενη ημέρα, και έχοντας ορμητήριο το
Κτήμα στη Κομπωτή, μπορούμε να γνωρίσουμε καλύτερα την περιοχή της Ακαρνανίας. Ξεκινώντας από τη
Κομπωτή πρώτος σταθμός η
Κατούνα. Είναι κωμόπολη και βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Ξηρομέρου, πρωτεύουσα του Δήμου Μεδεώνος, με πληθυσμό περίπου
5000 κατοίκους. Η περιοχή είναι τόπος μοναδικός με ιστορία και παράδοση μακραίωνη. Η κωμόπολη είναι κτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σ΄ένα λόφο, ανάμεσα στα Ακαρνανικά βουνά και σε υψόμετρο περίπου 350μ. Στην Κατούνα συναντάς και χαίρεσαι μια
φύση απαράμιλλη με συνεχείς εναλλαγές τοπίων. Ένας τόπος διαχρονικός, αφού σε όλη την περιοχή είναι διάσπαρτα τα ίχνη του αρχαίου και του βυζαντινού πολιτισμού. Το τοπίο είναι
γνήσιο Ξηρομερίτικο, άλλοτε άγριο, άλλοτε ήρεμο. Άγρια ομορφιά με τις παραδόσεις, τους θρύλους της και τα απαράμιλλα σε κάλλος Μοναστήρια και εκκλησίες της. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από πλούσια πολιτιστική παράδοση και είναι διάσπαρτη από
μικρά ξωκλήσια τα οποία έχουν το κάθε ένα την δική του ιστορία πολιτιστική και θρησκευτική. Θα ήταν σκόπιμο να γίνει ονομαστική αναφορά σε κάποια, όπως της
Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Δημητρίου, του Προφήτη Ηλία, του Αγίου Προκοπίου, του Αγίου Γεωργίου - Βαλαώρα, των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, του Αγίου Νεκταρίου και τέλος της Αγίας Δευτέρας. Αυτή βρίσκεται στο δρόμο προς το χωριό
Τρύφου και λέγεται και
Παναγία η Δευτέρα. Εκκλησίες
αφιερωμένες στην Αγία Δευτέρα βρίσκουμε μόνο στο Ξηρόμερο. Είναι αφιερωμένη στην δεύτερη ημέρα του Πάσχα γιατί εκείνη την ημέρα οι Ξηρομερίτες νίκησαν τους Τούρκους σε μια μάχη. Παλαιότερα ήταν Μοναστήρι από το οποίο οι Ξηρομερίτες, με επικεφαλής τον Γιώργο Βαρνακιώτη, κήρυξαν την επανάσταση στις 6 Μαϊου του 1821. Τον Σεπτέμβρη το Μοναστήρι γιορτάζει στις 8 του μήνα, ημέρα της γέννησης της Θεοτόκου. Γίνεται μεγάλο πανηγύρι.
Αφήνουμε πίσω μας την
Κατούνα γεμάτη από εικόνες τέτοιες που ίσως να μην ξαναδούμε. Προορισμός μας η λίμνη
Αμβρακία. Είναι η λίμνη με τα πολλά ονόματα, Λιμναία, λίμνη Στάνου ή Βάλτος. Βρίσκεται νότια της Αμφιλοχίας και βόρεια της λίμνης Οζερός. Έχει βάθος 40 μ. και 13,8 χλμ. πλάτος. Είναι ολιγοτροφική λίμνη με θειούχα νερά. Η λίμνη λόγω της περιβαλλοντικής αξίας της, έχει ενταχθεί στο δίκτυο προστατευμένων περιοχών Νatura 2000. Συνεχίζοντας παράλληλα με τα νερά της λίμνης, φτάνουμε στο χωριό
Στάνος. Εδώ πίνουμε ένα καφεδάκι βλέποντας τελευταία φορά την άκρη της λίμνης πριν ανηφορίσουμε για τον επόμενο σταθμό περιήγησης μας, την Αμφιλοχία.
Αμφιλοχία, «η Νύμφη του Αμβρακικού», ή Καρβασαράς, όπως αλλιώς λέγεται, είναι αμφιθεατρικά χτισμένη γύρω από το μυχό του κόλπου πάνω σε δύο λόφους που στο νότιο μέρος συγκλίνουν μεταξύ τους και σχηματίζουν ορθή γωνία. Στο ύψωμα πάνω από την πόλη, σε απόσταση μόλις 2 χιλιομέτρων, βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης
Λιμναία. Από το οχυρωμένο πλάτωμα ξεκινούν δύο μακρά τείχη που κατεβαίνουν προς τη θάλασσα και χάνονται ανάμεσα στα σύγχρονα οικοδομήματα. Στο κέντρο της πόλης βρίσκεται υπόγεια δίοδος η οποία συνδέει την ακρόπολη με τη θάλασσα. Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους το αρχαίο αυτό κάστρο κατοικεί το. Τον 14ο αιώνα ήταν γνωστό με την ονομασία
Βάλτος. Η τελευταία γνωστή οικιστική φάση ανήκει στους χρόνους του Αλή-Πασά. Στο ερημωμένο από αιώνες κάστρο εγκατέστησε δια της βίας τους κατοίκους της
Αμπρακιάς. Η
Αμφιλοχία είναι μικρή παραθαλάσσια πόλη
5.000 κατοίκων και αποτελεί κομβικό σημείο της Δυτικής Ελλάδας. Διαθέτει αρκετές ψαροταβέρνες για φαγητό. Επίσης διαθέτει οργανωμένες παραλίες και μοναχικούς όρμους για κολύμπι και θαλάσσια σπορ. Η οικονομία της περιοχής στηρίζεται στην παραγωγή και καλλιέργεια αγροτικών προϊόντων, στην αλιεία και τον τουρισμό. Περίφημα είναι τα θαλασσινά της, όπου ψαρεύεται η μοναδική για τη γεύση της «
γαρίδα του Αμβρακικού». Τα καλοκαιρινά βράδια θα αντικρίσετε εδώ ένα μοναδικό θέαμα. Τα νερά του Αμβρακικού παίρνουν φαιοπράσινο χρώμα και η θάλασσα μοιάζει να φωσφορίζει.
Βόρεια από την Αμφιλοχία βρίσκεται το ψαροχώρι
Μπούκα με πολύ όμορφη παραλία. Εδώ βρίσκονται και τα ερείπια της αρχαίας πόλης
Όλπες, καθώς και ένα γεφύρι του 18ου αιώνα. Θα βρείτε νόστιμο φαγητό στο υπέροχο αυτό ψαροχώρι.
Επιστροφή στην
Κομπωτή, στο κατάλυμα για ξεκούραση.
Μέρα 4ηΜε αφετηρία τη
Κομπωτή, διασχίζουμε τον Αετό και ακολουθούμε δυτική κατεύθυνση. Φθάνουμε στο χωριό
Κανδήλα, πρωτεύουσα του
Δήμου Αλυζίας. Στο χωριό σώζονται τμήματα των τειχών τριγωνικού φρούριου της
αρχαίας Αλυζίας που χρησίμευε ταυτόχρονα ως καταφύγιο και ως παρατηρητήριο. Η οικονομική ακμή της Αλυζίας μαρτυρείται από το νόμισμά της και τα αρχιτεκτονικά της ευρήματα.
Στη συνέχεια, νότια της
Κανδήλας, βρίσκουμε το
Μύτικα με την τεράστια αμμουδιά και ένα από τα πιο γνωστά θέρετρα της Ακαρνανικής ακτής. Είναι ένα από τα πολύ γραφικά ψαροχώρια. Εδώ υπάρχουν ιαματικά νερά και ερείπια των
ρωμαϊκών λουτρών. Εντυπωσιακή είναι η εκκλησία της
Αγίας Ελεούσης χτισμένη μέσα σε σπήλαιο του 12ο-13ο αιώνα καθώς και υπάρχουσες τοιχογραφίες. Από την πλαγιά που βρίσκεται το εκκλησάκι η θέα προς τον όρμο του Μύτικα είναι φανταστική. Απέναντι από το Μύτικα βρίσκονται τα νησιά
Κάλαμος και Καστός, τα οποία επίσης αξίζει να επισκεφθούμε με τα καϊκια που ξεκινούν από το Μύτικα.
Μετά το Μύτικα κατευθυνόμαστε προς
Βόνιτσα.
Η διαδρομή από το Μύτικα έως τη Βόνιτσα είναι κάτι το ασύλληπτο, είναι από τις ομορφότερες διαδρομές της Αιτωλοακαρνανίας.
Πρώτος σταθμός η
Πάλαιρος απέναντι από το
Μεγανήσι και το
Σκορπιό. Τα ερείπια της αρχαίας
Παλαίρου βρίσκονται στην τοποθεσία
Κεχροπούλα. Υπάρχει διπλό αμυντικό τείχος, δείγμα Ακαρνανικών οχυρώσεων. Η θέα από το κάστρο είναι εντυπωσιακή τόσο προς το Ιόνιο, όσο και προς την ενδοχώρα. Συνεχίζοντας την περιήγησή μας προς τα βόρεια διασχίζουμε την περιοχή της
λίμνης Βουλκαριά και φθάνουμε στη
Βόνιτσα, στα παράλια του Αμβρακικού κόλπου. Είναι γραφική κωμόπολη και πρωτεύουσα του Δήμου Ανακτορίου. Έχει πληθυσμό
4.047 κατοίκους, απέχει 18χλμ. από την Πάλαιρο (και 65χλμ. περίπου από την Κομπωτή). Γύρω από την πόλη υψώνονται δασωμένοι λόφοι και ανάμεσά τους καταπράσινες πεδιάδες. Στο γραφικό λιμανάκι της πόλης υπάρχουν πολλά εστιατόρια και ψαροταβέρνες με φρέσκο ψάρι από τον Αμβρακικό.
Δοκιμάστε χέλια Αμβρακικού. Η βόλτα στην προκυμαία μπροστά στο λιμάνι αλλά και στα γραφικά σοκάκια του οικισμού θα σας προσφέρει μια εξαιρετική εμπειρία. Η Βόνιτσα άρχισε να αναπτύσσεται από τον 11ο -12ο αιώνα. Επί Ενετοκρατίας υπήρξε σπουδαίο εμπορικό εκκλησιαστικό και στρατιωτικό κέντρο. Το μεγαλοπρεπές φρούριο της κτίστηκε από τους Ενετούς. Ήταν 100 χρόνια υπό Ενετική κυριαρχία (1500-1530 και 1684-1797). Κατά τους χρόνους της επανάστασης του 1821 η Βόνιτσα ήταν οι Θερμοπύλες της Δυτικής Ελλάδας. Λόγω της ιστορικής της σημασίας το 1985 αναγνωρίστηκε ως Δήμος. Η ιστορική πορεία της είναι αποτυπωμένη στις συνεχείς επεμβάσεις που υπέστη το κάστρο το οποίο δεσπόζει πάνω από την πόλη, διατηρημένο σε πολύ καλή κατάσταση. Έχει εξαιρετική θέα και βρέχεται από τα ήρεμα νερά του Αμβρακικού κόλπου. Για τους Βενετούς, τα φρούρια της Βόνιτσας και της Ναυπάκτου αποτελούσαν στρατηγικά σημεία που εξυπηρετούσαν την οικονομική και στρατιωτική πολιτική τους στο Ιόνιο.
Συνεχίζουμε για το
Άκτιο, το σημείο που ενώνει την Αιτωλοακαρνανία με την ‘Ηπειρο. Μετά την μακρά περιήγηση της μέρας αυτής, επιστροφή στην Κομπωτή στο κατάλυμα.
Μέρα 5η
Την επόμενη ημέρα, μετά το πρωινό στο κτήμα με τους αμπελώνες, προτείνεται μια μικρή πεζοπορία στο κοντινό
ελατόδασος, στον
Μπούμιστο. Κατευθυνόμαστε με χωματόδρομο προς το εγκαταλελειμμένο σήμερα χωριό
Παλαιά Κομπωτή (σε υψόμετρο 800 μ. περίπου). Εδώ αφήνουμε το αυτοκίνητο για μια σύντομη ανάβαση μισής ώρας σε δασικό δρόμο και φθάνουμε σε ένα
πανέμορφο δάσος ελάτης. Επιστροφή στο κατάλυμα και προετοιμασία για αναχώρηση.
Δραστηριότητες
Στη συγκεκριμένη διαδρομή προβλέπεται
μικρή πεζοπορία στο ελατόδασος στην περιοχή της Κομπωτής. Ωστόσο στην ευρύτερη περιοχή προσφέρονται πολλές ενδιαφέρουσες δραστηριότητες όπως πεζοπορία και ποδήλατο στο
Βελανιδόδασος του Ξηρόμερου (κάτω από τη λίμνη Οζερός), που αποτελεί
μνημείο της φύσης μοναδικό στο είδος του σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Επίσης η λίμνη
Αμβρακία προσφέρεται για την
παρατήρηση πουλιών που βρίσκουν καταφύγιο σ’ αυτό το οικοσύστημα. Ακόμη,
ιαματικά λουτρά υπάρχουν στον
Τρύφο όπου λειτουργεί υδροθεραπευτήριο (σε κοντινή απόσταση από την Κομπωτή). Θαλάσσιες δραστηριότητες όπως ιστιοπλοϊα, καταδύσεις, μικρές κρουαζιέρες προσφέρονται στην Αμφιλοχία.
Προτεινόμενη Εποχή
Όλο το χρόνο. Επίσης ανάλογα με την εποχή, εάν είστε τυχεροί μπορείτε να παρακολουθήσετε και άγρια πτηνά (μεταναστευτικά είδη) που διέρχονται από τις περιοχές αυτές.Ακόμη την εποχή του
τρύγου, για να συμμετέχετε στην διαδικασία του τρύγου και την προετοιμασία παρασκευής
εξαίρετου κρασιού.
Συμβουλές
Η διαδρομή αυτή είναι περισσότερο
περιηγητική και προσφέρει στους επισκέπτες πλούσιες και διαφορετικές
εικόνες. Οι δρόμοι είναι σε καλή κατάσταση αλλά καθώς σε ορισμένα σημεία καταγράφονται κάποιες κακοτεχνίες, καλό είναι οι οδηγοί να είναι πολύ προσεκτικοί.
Δείτε οπωσδήποτε
Τα
πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής είναι ποικίλα και σίγουρα με την ευκαιρία της επίσκεψης στην περιοχή θα τύχουν κάποια ή κάποιες από τις τοπικές γιορτές όπως συναυλίες, εκδηλώσεις μνήμης ή ακόμα και εκδηλώσεις με θέμα τοπικά προϊόντα.
Το ιστορικό ξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου στον Αετό, τα ξωκλήσια στην Κατούνα, οι αρχαίες πόλεις (Τορύβεια, Λιμναία, Αλυζία, Πάλαιρος, Θεστιές) αποτελούν ενδιαφέροντα αξιοθέατα της περιοχής. Επίσης, η επίσκεψη στο
Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδας είναι επιβεβλημένη για τη γνωριμία της μοναδικής λίμνης.
Δοκιμάστε
Η περιοχή φημίζεται για κάποιες τοπικές σπεσιαλιτέ, παραδοσιακές πίτες και τοπικά γλυκίσματα. Τα μικρά ψαροχώρια προσφέρουν θαυμαστούς θαλασσινούς μεζέδες, τη νοστιμότατη «αμβρακική γαρίδα» και τα χέλια. Η
γραβιέρα Αμφιλοχίας και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα της περιοχής, θεωρούνται πολύ καλής ποιότητας. Οι
ελιές Αγρινίου φημίζονται για τη νοστιμιά τους και τα
ντόπια κρέατα είναι εξαιρετικά.
Υπηρεσίες-ΠαροχέςΣτην ευρύτερη περιοχή λειτουργούν υπηρεσίες υγείας, τράπεζες, εστιατόρια, ταχυδρομείο, καθώς και καταστήμα τα τοπικής χειροτεχνίας. Στους κεντρικούς οδικούς άξονες κάποιες φορές υπάρχουν μικροπωλητές με παραδοσιακά προϊόντα.
Πηγή:http://dirki.gr