ΓΥΝΑΙΚΑ: ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ
Γράφει η Περσεφόνη Πιστιόλη*
Η 8η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα αφιερωμένη στις Γυναίκες και τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ από το 1977, οπότε και καθιερώθηκε εις ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας εργατριών κλωστοϋφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857 για καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Από τότε ο αγώνας για ισότητα και χειραφέτηση των γυναικών έχει γιγαντωθεί αποδίδοντας καρπούς και η γιορτή αυτή έρχεται κάθε χρόνο για να μας θυμίσει τα μοναδικά επιτεύγματα και τις τόσες θυσίες των γυναικών και να μας υπερτονίσει ότι οι αγώνες υπέρ των γυναικείων δικαιωμάτων δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σταματήσουν και δεν θα σταματήσουν ποτέ.....
Αποτελεί, παράλληλα, αυτή η ημέρα πέρα απ’ τον εορταστικό της χαρακτήρα αφορμή και για να παραθέσει κανείς κάποιες σκέψεις ή να προβληματιστεί για το τι έχει πετύχει τελικά η Γυναίκα σήμερα βάση της παρουσίας της.
Γιατί ποτέ και κανένα άλλο πρόσωπο δεν ενσάρκωσε τόσους πολλούς ρόλους ταυτόχρονα παραμερίζοντας αρκετές φορές προσωπικές της επιθυμίες και φιλοδοξίες, αλλά νιώθοντας γεμάτη από ικανοποίηση προσφέροντας τα μέγιστα ως Μάνα-Τροφός, ως Σύζυγος, ως Επιστήμονας, Εργαζόμενη και ως Στυλοβάτης της οικογένειάς της.
Και έχουμε πολλά παραδείγματα τέτοιων γυναικών, οι οποίες διέπρεψαν σε όλους τους τομείς και έμειναν στην ιστορία για τους αγώνες τους υπέρ της γυναικείας χειραφέτησης, όπως η δική μας αιώνια γυναίκα Μελίνα Μερκούρη. Βέβαια υπήρξαν και οι εμβληματικές εκείνες προσωπικότητες που θυσιάστηκαν για τα πιστεύω τους, όπως η ασυμβίβαστη αρχαία Ελληνίδα φιλόσοφος-μαθηματικός Υπατία, η πολιτικός Ίντιρα Γκάντι, μάρτυρες-Άγιοι της Ορθοδοξίας, Ελληνίδες της Επανάστασης του 1821 και της Εθνικής Αντίστασης.
Ειδικότερα η Ελληνίδα γυναίκα έχει διαδραματίσει αναντικατάστατο ρόλο σ΄ όλες τις εποχές και απ΄ όλες τις θέσεις και ειδικότερα ως Μάνα δίνει καθημερινό αγώνα για να μπορέσουν να ζήσουν τα παιδιά της σε μια κοινωνία ισότητας και σεβασμού των ανθρωπίνων αξιών. Ακόμη και στην εποχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης, που βιώνει η χώρα μας εξακολουθεί να μην τα παρατά και να μάχεται για την επιβίωση, την καταξίωση και την οικονομία του Οίκου της.
Παρά τα ενθαρρυντικά βήματα που έχουν συντελεστεί όσον αφορά την ισότητα των δύο φίλων, ωστόσο εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια μελανά σημεία τα οποία και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα από το κοινωνικό κράτος. Τα ποσοστά ανεργίας των γυναικών εξακολουθούν να είναι σταθερά υψηλότερα σε συνδυασμό αρκετές φορές με το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης που υφίστανται οι Γυναίκες στον εργασιακό χώρο και το οποίο είτε αποσιωπάται συνειδητά απ’ το φόβο της ανεργίας είτε και, όταν καταγγέλεται, δεν τιμωρείται παραδειγματικά. Επιπλέον αυξάνονται δραματικά τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας εις βάρος τους με αποτέλεσμα πολλές απ’ αυτές να εγκαταλείπουν ακόμη και το σπίτι τους καταφεύγοντας σε κοινωνικούς ξενώνες. Αλλά και η οποιασδήποτε φύσης κοινωνική ή νομική μέριμνα για τις Μανάδες-ήρωες των μονογονεϊκών οικογενειών τουλάχιστον στη χώρα μας είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Απαιτείται, λοιπόν, σεβασμός και στήριξη στη Γυναίκα, που στηρίζει απ’ την πλευρά της με μοναδικό και ανυπέρβλητο τρόπο το κοινωνικό οικοδόμημα. Μόνο έτσι θα μπορέσει να δείξει η Πολιτεία την ποιότητα της Δημοκρατίας και της Ισότητας που επαγγέλλεται. Είναι καθήκον όλων μας να προσπαθήσουμε γιατί έτσι εγκωμιάζεται, επιβραβεύεται η Γυναίκα και παίρνει δύναμη να συνεχίσει το πολυδιάστατο και μοναδικό έργο της.
Χρόνια Πολλά σε όλες τις Γυναίκες και Συγχαρητήρια για τη Δύναμή τους.
*ΠΙΣΤΙΟΛΗ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΙΝ.ΑΛ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο