Κυκλοφορεί το νέο ebook του Δημήτρη Στεργίου: «500 Ιστορίες Οικονομικής Τρέλας»

Επίδομα γάμου σε… άγαμους, χήρους και… διαζευγμένους!!!

     Μία από τις «500 Ιστορίες Οικονομικής Τρέλας» στο ομώνυμο νέο βιβλίο του Δημήτρη Στεργίου, όπου καταγράφονται , με τη μορφή παραμυθιών, πάνω από  500 πραγματικά  και συναρπαστικά γεγονότα για το πώς «φαγώθηκαν» 1,3 τρισ. ευρώ.

     «Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από 24 χρόνια, το προεκλογικό έτος 1989, γίνονταν τέρατα και σημεία για ψηφοθηρικούς λόγους.

      Τότε, λοιπόν, ο συνάδελφος Γιώργος Παπαχρήστος είχε την υπομονή να συγκεντρώσει όλες σχεδόν τις προεκλογικές τροπολογίες, αποφάσεις και ανακοινώσεις και να τις παρουσιάσει σε μιαν έρευνά του στην εφημερίδα «Νέα» (16 Απριλίου 1989), η οποία αναδημοσιεύθηκε στη συνέχεια και στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (18 Μαϊου 1989). Από την έρευνα του Γιώργου Παπαχρήστου παραθέτουμε μερικά από τα «κατορθώματα» των τότε κυβερνώντων:................

     Στις 26 Ιανουαρίου 1989, με τροπολογία του  υπουργού Εργασίας Γιώργου Γεννηματά, επιλύονται τα ακόλουθα συγκλονιστικά προβλήματα:  Αυξάνεται κατά ένα μέλος το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΑΕΔ και κατά δύο της Εργατικής Εστίας.

      Με την ίδια τροπολογία επιτρέπεται τα παιδιά των υπαλλήλων του υπουργείου Εργασίας και της Εργατικής Εστίας να πηγαίνουν και αυτά στις κατασκηνώσεις της … Εργατικής Εστίας. Όπου μάλιστα αυτό δεν είναι εύκολο, διατίθενται οι αναγκαίες πιστώσεις για να πηγαίνουν τα παιδιά σε κατασκηνώσεις Δήμων ή ΝΠΔΔ! Η δαπάνη, σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ανερχόταν συνολικά σε 25,3 εκατ. δραχμές.

     Την ίδια ημέρα κατατίθεται τροπολογία την οποία υπογράφουν οι Μένιος Κουτσόγιωργας, Δημήτρης Τσοβόλας, Γιώργος Γεννηματάς και Γιάννης Σκουλαρίκης, η οποία επεκτείνει το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας  σε … όλους τους δικαιούχους εργαζόμενους στο Δημόσιο και τα ΝΠΔΔ. Πόσο κόστισε αυτή η «απλοχεριά»; Άγνωστον. Ούτε το Γενικό Λογιστήριο μπόρεσε να εκτιμήσει την επιβάρυνση αυτή του κρατικού προϋπολογισμού!

     Στις 30 Ιανουαρίου του 1989, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ  Στ. Μαρινίδης και Μερ. Κυρατσούς απεδείκνυαν ότι ανάμεσα στα ενδιαφέροντά τους περιλαμβανόταν και ο μεγάλος (;) φόρτος εργασίας  του προέδρου της Εργατικής Εστίας: Κατέθεσαν τροπολογία με την οποία ζητούσαν  να εκχωρηθούν οι αρμοδιότητες του προέδρου για έγκριση δαπανών της Εστίας έως 150.000 δραχμές στους διευθυντές διότι, όπως σημείωναν, «θα αποδεσμευτεί ο  πρόεδρος από την καθημερινή υπογραφή μεγάλου αριθμού ενταλμάτων και επιταγών που αναφέρονται σε μικροποσά χωρίς ιδιαιτερότητες (π.χ. γαμήλια βοηθήματα, χρηματικά βραβεία κλπ»!!! 

     

        Την ίδια ημέρα ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Κατσιφάρας καταθέτει τροπολογία για την εξίσου συμπαθή τάξη των… θυρωρών!!!. Το κείμενο της τροπολογίας ανέφερε:  «Θυρωροί που υπηρετούν σε πολυκατοικίες φυσικών προσώπων ή εταιριών, δεν μπορούν να απολυθούν παρά μόνο με την απόφαση του 501 τοις χιλίοις  των συνιδιοκτητών». Η εισηγητική έκθεση που συνοδεύει την τροπολογία εξηγεί: «Επιδιώκεται η προστασία των ελαχίστων θυρωρών που απέμειναν, ώστε να μη χάσουν την εργασία τους πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου συνταξιοδότησής τους»!

   Στις 8 Φεβρουαρίου 1989  οι Μένιος Κουτσόγιωργας και Δημήτρης Τσοβόλας κατέθεσαν τροπολογία για τη σύσταση Κέντρου Έρευνας Θεμάτων Ισότητας.  Είναι η εποχή που το θέμα του διαζυγίου του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου βρισκόταν σε … έξαρση και, άσχετα από τη χρησιμότητα του Κέντρου, η ουσία βρισκόταν στην έκθεση του διευθυντή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους  Γ. Τσούτσου, ο οποίος σημείωνε ότι η ίδρυση του Κέντρου «θα κοστίσει τουλάχιστον 250 εκατ. δραχμές»!

    Την ίδια ημέρα, 8 Φεβρουαρίου 1989 οι Μένιος Κουτσόγιωργας  και Δημήτρης Τσοβόλας, με αφορμή προφανώς την ίδια περίπτωση (διαζύγιο του Ανδρέα Παπανδρέου), συνεχίζουν τη … φεμινιστική πολιτική και καταθέτουν άλλη τροπολογία, η οποία μεριμνούσε  για την επιχορήγηση των γυναικείων οργανώσεων. Κόστος; Μόλις 36,8 εκατ. δραχμών!

        Στις 9 Φεβρουαρίου 1989 κατατίθεται στο νομοσχέδιο περί υπουργείου Τουρισμού τροπολογία – μαμούθ, την οποία υπογράφουν οι Μένιος Κουτσόγιωργας, Δημήτρης Τσοβόλας, Β. Ρώτης και Γ. Πέτσος. Αφορούσε στην πρόσληψη από το υπουργείο Δικαιοσύνης 2.560 δικαστικών επιμελητών, για την αποδέσμευση ισάριθμων αστυνομικών, στο πλαίσιο των μέτρων αντιμετώπισης της τρομοκρατίας μετά τις απανωτές επιθέσεις εις βάρος δικαστικών λειτουργών. Κόστος; 2,5 δις. δραχμές, σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους!

     Στις 6 Μαρτίου οι Δημήτρης Τσοβόλας και Γιάννης Ποττάκης συνυπέγραψαν  τροπολογία για τη μεταφορά στο Δημόσιο προσωπικού από τους γεωργικούς συνεταιρισμούς, αλλά ήταν τόσο συνοπτική η τροπολογία ώστε οι δύο υπουργοί δεν αναφέρουν ούτε αριθμό «μεταφερομένων»! Αποτέλεσμα ήταν να μη μπορεί το Γενικό Λογιστήριο να καθορίσει το κόστος…

    Στις 27 Μαρτίου 1989 ήρθε η σειρά της βουλευτή Καλλιόπης Μπουρδάρα, η οποία  κατέθεσε τροπολογία στις 10:20 το βράδυ και ζητούσε: «Κανένα από τα δύο φύλα δεν επιτρέπεται να αντιπροσωπεύεται στα ψηφοδέλτια με ποσοστό μεγαλύτερο από 65%!»!! Επρόκειτο  για μια… παραλλαγή του  αιτήματος των γυναικείων οργανώσεων περί ποσοστιαίας συμμετοχής γυναικών στα ψηφοδέλτια των κομμάτων  ίσης με το 35%!

     Την ίδια ημέρα, 27 Μαρτίου 1989,  κατατίθεται τροπολογία, η οποία υπογράφεται από τους Γ.  Μωραϊτη, Α. Τσοχατζόπουλο και Δ. Τσοβόλα, με την οποία αναπροσαρμοζόταν το ύψος του επιδόματος επικίνδυνης εργασίας  στους πυροτεχνουργούς και τους «εξουδετερωτές»  εκρηκτικών υλών. Κόστος; 45,6 κατ. δραχμών.

     Στις 31 Μαρτίου 1989 οι Γιώργος Γεννηματάς και Δημήτρης Τσοβόλας (μέσα σε όλα!!!) κατέθεσαν τροπολογία με την οποία το επίδομα γάμου δίδεται από τούδε και στο εξής όχι μόνο στους έγγαμους, αλλά  και στους… εν χηρεία ευρισκομένους, στους… διαζευγμένους, αλλά και στους άγαμους γονείς!!!».

      Η παραπάνω «Ιστορία», και οι επόμενες άλλες πέντε, περιλαμβάνονται στο νέο βιβλίο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Δημήτρη Στεργίου, το οποίο κυκλοφορεί με τη μορφή ebook, υπό τον τίτλο «500 Ιστορίες Οικονομικής Τρέλας, 1974 – 2013». Στο βιβλίο αυτό ο παλαίμαχος δημοσιογράφος παρουσιάζει, με τη μορφή παραμυθιών, πάνω από 500 πραγματικές «Ιστορίες» τις οποίες έχει ανασύρει από το πλούσιο δημοσιογραφικό του αρχείο και οι οποίες στηρίζονται κυρίως σε σχόλιά του στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» και στις εφημερίδες «Τα Νέα», «Το Βήμα», «Ελεύθερος Τύπος» και Παρόν της Κυριακής» κατά την περίοδο 1974 – 2013.

     Οι «Ιστορίες» αυτές παρουσιάζονται ανά έτος και με συγκεκριμένες ημερομηνίες και πηγές. Είναι δημοσιογραφικά «κομμάτια», τα οποία προκαλούν γέλιο μέχρι δακρύων και δάκρυα μέχρι αβάσταχτου πόνου από το κατάντημα της χώρας μας κυρίως από τους πολιτικούς και συνδικαλιστές μετά τη μεταπολίτευση.

      Το βιβλίο αυτό, του οποίου κάθε κεφάλαιο συνοδεύεται από σκίτσα εποχής του Κώστα Μητρόπουλου, αποτελείται από  383 σελίδες Α4 (περίπου 469 σε ηλεκτρονικούς αναγνώστες ipad ή 14.142 σε αναγνώστες τύπου Kindle ή smart phones)

Τα διαθέσιμα αρχεία είναι: pdf 4,3ΜΒ (συμβατό με όλες τις συσκευές), epub 13,9ΜΒ (ιδανικό για iphone και ipad), mobi 4,4ΜΒ (για Amazon Kindle)

Email: eshop@stergioultd.com

Στη συνέχεια παρατίθενται άλλες πέντε χαρακτηριστικές «Ιστορίες» του Δημήτρη Στεργίου:

Συντάξιμος χρόνος η… φοίτηση σε βρεφονηπιακούς σταθμούς!

        Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από 25 χρόνια, διάβασα στον «Ταχυδρόμο» (16 Ιουνίου 1988)  ένα εκπληκτικό χιουμοριστικό κείμενο της συναδέλφου Ρένας Θεολογίδου, με το οποίο παρουσίαζε τα «ιδανικά» της ελληνικής οικογενείας και των κυβερνήσεων.

      Τότε, λοιπόν, διάβασα το ακόλουθο κείμενο: «Εμείς στην οικογένειά μου ετοιμαζόμαστε να πάρουμε σύνταξη, μολονότι μόλις αρχίζουμε την καριέρα μας. Εκείνος που δεν έχει ακόμη θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα είναι ο γιος μου, που θα κλείσει τα δύο τον Αύγουστο. Αλλά, ελπίζουμε σε κάτι μεταβατικές διατάξεις που δέχονται τη φοίτηση στους βρεφονηπιακούς σταθμούς ως συντάξιμο χρόνο».

Μαυροφορεμένες … χήρες στο Χρηματιστήριο!

       Μια φορά κι ένα καιρό, πριν από 36 χρόνια, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές της 20ής Νοεμβρίου του 1977, η τότε κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να δημιουργήσει εντυπώσεις ευμενούς γι΄ αυτήν εκλογικού αποτελέσματος, προκάλεσε «παιχνιδάκι» για τεχνητή ανάκαμψη του Χρηματιστηρίου.

      Τότε, λοιπόν,  εκδηλώθηκε ζωηρότατο ενδιαφέρον κυρίως για μετοχές της Τράπεζας της Ελλάδος, με αποτέλεσμα η τιμή τους να φθάσει στις 100.000 δραχμές.

       Τότε, λοιπόν, δόθηκε εντολή σε διάφορα νομικά πρόσωπα (κληροδοτήματα κλπ)  να αγοράζουν … αθρόως μετοχές της Τράπεζας της Ελλάδος!

    Τότε, λοιπόν, πέρα από την εντολή αυτή σε κληροδοτήματα, Συνεταιρισμούς Υπαλλήλων και άλλους, κυκλοφόρησε και η … φήμη ότι στην πλευρά των αγοραστών παρουσιάσθηκαν και μερικές μαυροφορεμένες… χήρες, οι οποίες, σύμφωνα πάντα με τις διαδόσεις, είχαν δεσμευμένες καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδος (κληροδοτήματα;)!

Απεργίες για … «προικοδότηση» …αγοριών και άλλα 59 … αιτήματα !!!

      Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από 27 χρόνια, οι συνδικαλιστές της Τράπεζας της Ελλάδος πραγματοποίησαν  απεργίες για την ικανοποίηση… 60 αιτημάτων, τα οποία, όπως στη συνέχεια αποκάλυψε αναγνώστης του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», ήταν… 117!

      Τότε, λοιπόν, τον Ιούλιο του 1986, οι συνδικαλιστές της Τράπεζας της Ελλάδος σε πολυσέλιδο έγγραφό τους προς τη διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας τόνιζαν ότι «στην ιεράρχηση και άμεση διεκδίκηση των αιτημάτων αυτών κατέληξαν μέσα (sic)  από μια εμπεριστατωμένη εξέτασή τους, λαμβάνοντας υπόψη» τα ακόλουθα:

1. Τα ώριμα και δίκαια αιτήματα των συναδέλφων τους

2. Την ίδια τη λειτουργία της Τράπεζας και την ανάγκη να παίξει σήμερα σαν Κεντρική Τράπεζα ένα νέο και πιο ουσιαστικό ρόλο

3. Τι ότι «μέσα (sic) από την επίλυση  των ζωτικών προβλημάτων των εργαζομένων και μόνο μπορεί να υπάρξει η ζητούμενη καλυτέρευση της λειτουργικότητας και της αποδοτικότητας της Τράπεζας».

     Τότε, λοιπόν, τα 60 αυτά αιτήματα,  παρουσιάζονταν σε τρεις κατηγορίες. Τα 28 πρώτα αιτήματα αφορούσαν στη σωστή λειτουργία της τράπεζας καθώς και σε προβλήματα συναδέλφων τους που «είναι ώριμα  για επίλυση και κρίνονται αντικειμενικά δίκαια». Ενδεικτικά αναφέρουμε τα αιτήματα για νέες προσλήψεις, για επίδομα Κεντρικής Τράπεζας, επίδομα ενοικίου σε όσους δεν έχουν ιδιόκτητη στέγη, αύξηση του επιδόματος διαχειριστικών λαθών των ταμιακών,  άμεσα μέτρα μείωσης της ηχορύπανσης  στο… Νομισματοκοπείο, αναπροσαρμογή επιδόματος ασφάλειας, επέκταση του ανθυγιεινού επαγγέλματος στις… τηλεφωνήτριες, χορήγηση ανθυγιεινού  επαγγέλματος στους οδηγούς, χορήγηση ανθυγιεινού επιδόματος στους χειριστές τερματικών μονάδων, μείωση του συντάξιμου χρόνου, μείωση ωρών εργασίας, αύξηση της αδείας σε πέντε εβδομάδες, εξέταση φθηνών  και οργανωμένων διακοπών.

    Τότε, λοιπόν, σε άλλη κατηγορία παρουσιάζονταν «θέματα για τα οποία δεν χρειάζονται καν διαπραγμάτευση, είναι ζήτημα υλοποίησης». Στην κατηγορία αυτή ανήκαν άλλα  28  αιτήματα! Ενδεικτικά αναφέρουμε: Ασφάλεια ζωής, … προικοδότηση, μονιμοποίηση όλων, 15ετία μητέρων, δάνεια για λόγους υγείας, άδεια σε γονείς με παιδιά κάτω των … 16 ετών,  ειδικές άδειες για  ονομαστική εορτή κλπ,  κάλυψη ασφαλιστικών κενών από απεργίες, αφορολόγητα επιδόματα, μεροκάματα απεργιών, 25ετία ανδρών, αύξηση βρεφονηπιακού επιδόματος κλπ.

      Τότε, λοιπόν, στο έγγραφο υπήρχε και τρίτη κατηγορία, στην οποία παρουσιάζονταν τρέχοντα άλλα τέσσερα θέματα εργασιακών σχέσεων.

     Τότε, λοιπόν, οι 24ωρες απεργιακές  κινητοποιήσεις εξαγγέλλονταν συνήθως για την Παρασκευή και τη… Δευτέρα, οπότε δύο 24ωρες απεργίες … ισοδυναμούσαν με… τέσσερις ημέρες, όπως στις 27 Ιουνίου (Παρασκευή) και στις 30 Ιουνίου (Δευτέρα) 1986.

     Σημειώνεται ότι το θέμα αυτό των 60 αιτημάτων δημοσιεύθηκε με λεπτομέρειες στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» στις 10 Ιουλίου του 1986.

Απουσίαζαν μετ΄αποδοχών 1.000 υπάλληλοι της ΔΕΗ κάθε ημέρα!

    Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από 27 χρόνια, το 1986, σε περίοδο λιτότητας και με εκρηκτικό το πρόβλημα της χαμηλής παραγωγικότητας και του επιπέδου παροχής υπηρεσιών από τις δημόσιες επιχειρήσεις, η  ΔΕΗ λειτουργούσε σε άλλη χώρα.

    Τότε, λοιπόν, απουσίαζαν μετ΄ αποδοχών 1.000 περίπου υπάλληλοι κάθε ημέρα (οι δε 800 και πλέον συνδικαλιστές της χωρίς να εργάζονται να εισπράττουν τις «υπερωρίες» («Βήμα» 12.10.1986).

Τριετής προώθηση λόγω μη … κατοχής πτυχίου!

Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από 27 χρόνια, ήταν καλύτερα να μην είχε πτυχίο ένας εργαζόμενος στην Εθνική Τράπεζα!

Τότε, λοιπόν, όπως μας αποκάλυψε με μακροσκελή επιστολή της  η τότε διοίκηση του Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας («Οικονομικός Ταχυδρόμος»  6 Νοεμβρίου 1986), καθιερώθηκε η… τριετής προώθηση εργαζομένων στην τράπεζα  λόγω μη… κατοχής πτυχίου!

     Τότε, λοιπόν, ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας προχώρησε σε απεργιακές κινητοποιήσεις για να μην ικανοποιηθούν τα αιτήματα των πτυχιούχων, δηλαδή του Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας!

Κουφά! Κι όμως αληθινά…