Με την ποίηση του ο Άρης
Μπιτσώρης δεν χαρίζεται σε κανέναν, ούτε και στον στον εαυτό του. Με το σκωπτικό του ύφος…. συλλαμβάνει τον εαυτό του να βαδίζει στο ρυθμό του πένθιμου εμβατηρίου
και δίπλα του να κλαίνε… δέκα χήρες!! Έξοχη σάτιρα……
ΟΙ
ΔΕΚΑ ΧΗΡΕΣ
του Άρη Μπιτσώρη
Είδα στο ύπνο μου εχτές
την ώρα τη στερνή μου∙
πως με πηγαίναν τέσσερις
και πίσω η πομπή μου.
Στην πρώτη πρώτη τη γραμμή
οι μαυροφόρες δέκα
κι οι άλλοι λέγαν «ποια απ’ αυτές
του
Άρη είναι γυναίκα;».........
Όλες τους ολοφύρονταν
τα στήθια τους χτυπούσαν
«πού
πήγες παλικάρι μου;»
για μένανε ρωτούσαν.
Μα όταν έγνεψε ο παπάς
να ρίξει η χήρα χώμα
με δέκα χούφτες ράντισαν
το άψυχό μου σώμα.
Η είδηση σαν αστραπή
στη χώρα έφερε γύρες:
«πέθανε
ένας Χριστιανός
και
κλαίνε δέκα χήρες».
Για να γνωρίσετε την ποίηση του Άρη Μπιτσώρη
επισκεφτείτε τη σελίδα: http://arisbitsoris.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο