Πίτσες μπλε!

          Πέρασαν περίπου δεκαπέντε μέρες από τότε που ο πρωθυπουργός με μια ακατανόητη κίνηση κατά κάποιους -ιστορική για άλλους, έκλεισε το μνημείο της πολιτικής διαφθοράς, την ΕΡΤ, στέλνοντας  περίπου 3000 εργαζόμενους ομοεθνείς μας στην ανεργία.

      Κάποιοι είπαν εγκληματικό, κάποιοι άλλοι επιχαίροντας σκέφτηκαν:  καλά να πάθουν οι πατρίκιοι διαπλεκόμενοι, που σπαταλούσαν τα χρήματα του ελληνικού λαού.

    Η θέση μου, η οποία έγινε αντικείμενο κριτικής γνωστών και φίλων, ήταν σαφής: Αναγκαία η αναδιάρθρωση της ΕΡΤ, απαράδεκτος ο τρόπος ο οποίος επιχειρήθηκε. Τόσο για το μαύρο στις οθόνες όσο και για την απόλυση όλων των εργαζομένων. 

    Μα είπαν πως είναι δυνατόν, μέλος του κόμματος, υποψήφιος στις εκλογές και να μην στηρίζεις την απόφαση του προέδρου; Παράξενο, περίεργο  και ύποπτο γι αυτούς. 

     Για μένα όμως η  διατύπωση της άποψης μου, της δικής μου άποψης δεν μπαίνει σε κομματικά καλούπια. Κι ιδιαίτερα, τη σημερινή περίοδο όπου κρίνεται η επιβίωση της πατρίδας μας. Δε μιλάω για εθνική κυριαρχία γιατί αυτή δεν υπάρχει, αλλά για αγώνα ύπαρξης της χώρας μας....................

     Και κατέληγα στο άρθρο μου «Νεφελίμ, Ελοχίμ, φόνοι στο ραδιομέγαρο κι αεροψεκασμοί» δηλώνοντας ότι έχω πρόβλημα και παίρνω αποστάσεις από:

-Τον προσβλητικό τρόπο που έκλεισε η ΕΡΤ και τη σφαγή 3000 περίπου συνελλήνων

-Τις αποφάσεις του Υπουργού Παιδείας Αρβανιτόπουλου για τη κατάργηση των περιφερειακών πανεπιστημίων στη χρονική αυτή συγκυρία και το επερχόμενο  «λάκτισμα» 6000 αναπληρωτών εκπαιδευτικών στα Τάρταρα της ανεργίας

-Την πρόθεση του ΄΄κυνικού΄΄ Σκορδά να άρει την αναστολή των πλειστηριασμών, ισχυριζόμενος ανοήτως ότι θέλει να προστατέψει τη αγορά ακινήτων από κραχ κι όχι τις τράπεζες, παίρνοντας σαφή θέση στο πλάι των τραπεζιτών και της τρόικας που μετ΄επιτάσεως το ζητούν

-Τη συνηθισμένη πολιτική πρακτική του άλλα λέγαμε προεκλογικά και άλλα κάνουμε όταν είμαστε στην εξουσία, θέτοντας με καθαρό τρόπο ζήτημα αξιοπιστίας του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης

-Τον εμπαιγμό των στρατιωτικών και των σωμάτων ασφαλείας με τη ρητή δέσμευση του πρωθυπουργού ότι θα αποκαταστήσει τις αδικίες στη μείωση των αποδοχών τους, η οποία μετατράπηκε σε «παρά φύση»  οικονομική ασέλγεια, χωρίς καμία αιδώ.

Κι επεσήμανα με πόνο:

‘’Δηλαδή κινδυνεύουμε να σώσουμε τη χώρα, αλλά να ΄΄σφαγιάσουμε΄΄ τους  Έλληνες που μένουν άνεργοι, άπραγοι, μετανάστες εντός και εκτός Ελλάδος, καταθλιπτικοί και καθημερινά αυτοκτονούντες

Και τι να κάνουμε μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες;’’

Και  τώρα  δεκαπέντε μέρες μετά που βρισκόμαστε;

-Η χώρα έχει υποστεί μια τεράστια ζημιά στην έτσι κι αλλιώς προβληματική αλλά με ελπίδες εικόνα που έδειχνε κι ο πρωθυπουργός τρέχει με φρενήρη ρυθμό να τη μαζέψει.

-Η κυβέρνηση από τρικομματική συνεργασίας έγινε συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, το οποίο μετά βδελυγμίας απέρριπτε προεκλογικά ο πρωθυπουργός  και μάλιστα με επιχειρήματα που αν τ ακούς τώρα, να λες μα είναι δυνατόν;

-Η κοινωνία βρίσκεται σε ακόμα μεγαλύτερη αναταραχή, μη γνωρίζοντας τίνος αμνού έρχεται η σειρά να πάει για σφαγή

-Οι αγύρτες του ΣΥΡΙΖΑ να γυρίζουν σε όλους αυτούς που έχουν προβλήματα και να υπόσχονται τα πάντα, ακολουθώντας την ίδια παλαιοκομματική τακτική, η οποία όμως συνήθως δίνει αποτελέσματα

-Και το κυριότερο έχουμε νέα κυβέρνηση, νέα πρόσωπα που θα δώσουν τη μάχη για τη διάσωση της χώρας

        Με ρώτησε ένας φίλος πως βλέπεις τη νέα κυβέρνηση και του απάντησα αθυρόστομα με δυο λέξεις:  «Πίτσες μπλε».

      Κι επειδή δε μασάω τα λόγια μου ούτε τα φτιάχνω στρογγυλά για ν αρέσουν  και ν αρέσω, θα αναφερθώ με ονόματα:

-Το υπέροχο τίποτα του Αβραμόπουλου θα συνεχίσει να λάμπει και στην άμυνα όπως και στο ΥΠΕΞ.  Ένα χρόνο εκεί, μπορεί να πει κάποιος γιατί πρέπει να τον θυμόμαστε;  Κι η στήριξη που παρείχε στον Πρόεδρο για να κερδίσει την αρχηγία στο κόμμα θα πρέπει να πληρώνεται εσαεί;

-Ο Παναγιωτόπουλος είναι αναντικατάστατος στη κυβέρνηση και γιατί; Είναι τόσο ικανός ή δεν υπάρχουν άλλοι και τι έκανε στο Υπουργείο Άμυνας;

-Όλοι αυτοί οι κλώνοι τώρα εκτός  τα κομματικά ένσημα που έχουν από κληρονομικότητα,  Κεφαλογιάννη,  Σταϊκούρας, Μητσοτάκης, Γεννηματά,  Βαρβιτσιώτης που έχουν δουλέψει, τι έχουν κάνει στη ζωή τους, εκτός από το να είναι παιδιά των γονιών τους; Γιατί πρέπει να τους εμπιστευθούν υπουργεία και επί της ουσίας τις τύχες του ελληνικού λαού;

-Δηλαδή ο Κυριάκος θα  λύσει το τεράστιο θέμα της μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων;  Να γελάσω ή να κλάψω;

      Ένας άλλος φίλος μου είπε, όταν άκουσε τα αρνητικά μου σχόλια, «και τι θες να κάνει αυτούς είχε, ποιόν ήθελες να βάλει, τον Δαλάι Λάμα;».  

     Είναι όμως έτσι; Ο Σκορδάς από ποιόν εκλέχτηκε κι έγινε Υπουργός;  Ο Μανιτάκης πριν ή ο Στουρνάρας ή ο Καψής; Δηλαδή δεν είχε η Ελληνική κοινωνία πιο ικανό από τον άσχετο Ανδριανό να διοικήσει τον αθλητισμό; Περιμένουμε τώρα απ αυτόν να  εμπνεύσει και να κατευθύνει;

     Κι ένα κεφαλαιώδες ερώτημα, γιατί οι ίδιοι περίπου άνθρωποι που τα κάναν μαντάρα τόσα χρόνια, τώρα θα τα φτιάξουν; Έγιναν σοφότεροι ή ικανότεροι;

       Δυστυχώς, χάθηκε η ευκαιρία  μετά τη «ρήξη» με το κατεστημένο, ο πρωθυπουργός με τη συνδρομή του έτσι κι αλλιώς «αγόμενου και φερόμενου»  Βενιζέλου να προχωρήσει σε βαθιά τομή και να παρουσιάσει μια κυβέρνηση τολμηρή με ικανούς και πλέον ειδικούς ανθρώπους απ το χώρο της πολιτικής ή όχι.

     Αντ΄αυτού παρουσίασε μια κυβέρνηση, στην οποία πλην φωτεινών εξαιρέσεων, κυριαρχούν άσχετοι, γόνοι και ανίκανοι, προϊόντα συμβιβασμών και συμπτώσεων

Κι αυτοί καλούνται να καθορίσουν τη τύχη μας. Τη κακή μας τύχη...

    Γιατί από την άλλη μεριά μας περιμένουν τα  «πολλαπλώς» χειρότερα: Οι συνιστώσες των τυχάρπαστων του Μπούλη.

Και τι δυστυχία να πορεύεσαι με το λιγότερο κακό στα χρόνια της χολέρας ...

Ούτε καν με το μέτριο!

Πίτσες μπλε και πράσινες  λοιπόν αδέλφια!

Παρ΄ όλα τούτα όμως

Εσείς,

Υγιαίνετε

Άλλωστε έρχεται  το συνέδριο της ΝΔ, το Σαββατοκύριακο...

http://www.frognews.gr/