Μικρό Αφιέρωμα στον Γάκια Παπαδημητρίου

    Ένα μικρό αφιέρωμα στο Ξηρομερίτη  πολιτικό τον αείμνηστο Γάκια Παπαδημητρίου που μπήκε στη βουλή φτωχός και βγήκε φτωχότερος και μας μεταδίδει ακόμα και σήμερα σε όλους μηνύματα ήθους, αρετής και σωστής διαχείρισης.

   Ο Λυκειάρχης Νώντας Νικάκης επισημαίνει: «Ο Γεώργιος Παπαδημητρίου, σήμερα βρίσκεται μόνος του, θαμμένος στο νεκροταφείο της Νίκαιας και καλό θα ήταν να φροντίσουμε όλοι, όσοι τον γνωρίσαμε, να ενεργήσουμε για να μεταφερθούν τα οστά του στην κεντρική πλατεία της Κατούνας, στον περίβολο του Ι.Ν Αγίου Αθανασίου, δίπλα από την προτομή του Φίλλιπα Σαμαντά και Ξενοφώντος Μαυρομάτη, (και αυτό θα άρεσε και στον ίδιο εκεί στον άλλο κόσμο που βρίσκεται, στην πόλη που αγαπούσε και υπήρξε η αφετηρία ξεκινώντας από την ύδρευση του Ξηρομέρου),  να στηθεί προτομή για  να διδάσκονται οι νεότεροι και να παραδειγματίζονται από το πολιτικό του ήθος!».

Γράφει ο Επαμεινώνδας Νικάκης

               Λυκειάρχης ΕΠΑΛ Βόνιτσας

Αγαπητοί φίλοι και συμπατριώτες,

    Ξεφυλλίζοντας και τακτοποιώντας το αρχείο μου προ ημερών, με σκοπό να τακτοποιήσω όλο το επιστολογραφικό αρχείο που αφορά το Γεώργιο Παπαδημητρίου, τον Τιμιότερο Έλληνα Πολιτικό, και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι σαν Ξηρομερίτες, στέλνω την επιστολή αυτή η οποία είναι πάρα πολύ επίκαιρη, και παρακαλώ τους φίλους συμπατριώτες του Xiromeronews να την αναρτήσουν για αρκετό διάστημα, διότι για μένα το κείμενο είναι μνημειώδες........

     Το κείμενο απευθύνεται στους καπνοπαραγωγούς τους οποίους συμβουλεύει αλλά παράλληλα δημοσιεύει και στοιχεία για το τι γνώμη είχε η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ από τότε για τη χώρα μας.

      Για μένα προσωπικά συμπατριώτες το ότι δεν είχε κανείς την ευθιξία να λάβει μέτρα τα οποία θα ήταν ανώδυνα γιατί ήταν άλλο το κλίμα στην Ευρώπη  τότε και στην Ελλάδα, καθόσον υπήρχαν πολιτικές και φωτεινές προσωπικότητες που στην καρέκλα που κάθονταν πραγματικά βούλιαζε (Μιτεράν, Βίλλυ Μπραντ, Κολ, Θάτσερ, Περτίνι, Καραμανλής, Παπανδρέου).

        Την εποχή εκείνη ο Γάκιας είχε διαγραφεί από το ΠαΣοΚ γιατί δημοσίευε τακτικά στοιχεία για τους λεγόμενου "Οικονομισάριους" όπως τους είχε αποκαλέσει, και να τα πράγματα που έφτασαν. Πραγματική εθνική τραγωδία.

       Για το πρόσωπο αυτού του ανθρώπου και του βίου του, κάθε φορά που θα δημοσιεύεται και από μια επιστολή, θα γράφω και από λιγα πράγματα να μην σας κουράσω, γιατι είχα τη τύχη και την ευτυχία από την νεαρά μου ηλικία (από 10 ετών) να τον γνωρίζω γιατί οι γονείς μας ήταν και οι δύο ιερείς, και στην περίοδο του ανένδοτου αγώνα πήγα ακόμη με τα πόδια μαζί του Τρύφο-Βούστρι.

     Τέλος, τι να πρωτοθυμηθώ, όταν ήταν εξόριστος στη Μακρακώμη, και στη συνέχεια στα Κύθηρα, που ήμουνα και εγώ συγχρόνως εξόριστος στην Ιταλία σαν φοιτητής, αλληλογραφούσαμε, και οι επιστολές του με διαπαιδαγώγησαν με αρχές για τίμιους δημοκρατικούς αγώνες.

      Σήμερα βρίσκεται μόνος του, θαμένος στο νεκροταφείο της Νίκαιας, και καλόν θα ήταν να φροντίσουμε όλοι, όσοι τον γνωρίσαμε, να μεταφερθούν τα οστά του στην κεντρική πλατεία της Κατούνας, στον περίβολο του Ι.Ν Αγίου Αθανασίου, δίπλα από την προτομή του Φίλλιπα Σαμαντά και Ξενοφώντος Μαυρομάτη, (και αυτό θα άρεσε και στον ίδιο εκεί στον άλλο κόσμο που βρίσκεται, στην πόλη που αγαπούσε και υπήρξε η αφετηρία ξεκινώντας από την ύδρευση του Ξηρομέρου),  να στηθεί προτομή για  να διδάσκονται οι νεότεροι και να παραδειγματίζονται από το πολιτικό του ήθος.

      Σε άλλη επιστολή, θα αναφερθώ και σε διάφορες διηγήσεις από την προσωπική του ζωή σαν υπουργός και βουλευτής στο ΠαΣοΚ, και να έχετε υπομονή συμπατριώτες μέχρι το επόμενο δημοσίευμα.

Καλή Ανάσταση

† ΓΙΩΡΓΟΣ   Δ.    ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Παράδειγμα αδαμάντινου ήθους, εντιμότητας και πολιτικής ευπρέπειας.

    Γεννήθηκε στις 23 του Απρίλη 1916, στη Μπαμπίνη-Ξηρομέρου. Σπούδασε Πολιτικές- Εμπορικές- Βιο­μηχανικές και Γεωργοοικονομικες Επι­στήμες.

    Κατά την περίοδο 1935-36 πρω­τοστάτησε στην Αιτωλοακαρνανία για την ίδρυση των Παραρτημάτων της Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ», όπου εκλέχτηκε και εκπρόσωπος της Επαρχίας στην Κεντρική Διοίκηση της Νεολαίας. Από αυτή την περίοδο αρχί­ζουν και οι διώξεις του.

     Στην Εποχή του Δικτάτορα Μεταξά αναμιγνύεται ενεργά στο Αντιδικτατο­ρικό φοιτητικό κίνημα και λόγω της δράσης του διώκεται και φυλακίζεται.

      Στον πόλεμο του 1940 με το βαθμό του αρχιλοχία, διμοιρίτη και στη συ­νεχεία του έφεδρου ανθυπολοχαγού βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μά­χης (ΑΛΒΑΝΙΑ), όπου και τραυματίζε­ται. Η πατρίδα τον τίμησε με πολεμικά μετάλλια.

    Στην Κατοχή ο Γιώργος Παπαδημητρίου ήταν μέλος Αντιστασιακών Ορ­γανώσεων και μέλος της Επιτροπής που εξέδιδε την μυστική εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ».

      Συνελήφθηκε και φυλα­κίστηκε δύο φορές από τους Γερμα­νούς και μία από τους Ιταλούς στο Χαϊ­δάρι και στου Αβέρωφ.

       Σώθηκε από το εκτελεστικό από­σπασμα των Γερμανών χάρις στον αείμνηστο Εθνάρχη Αρχιεπίσκοπο Δα­μασκηνό ο οποίος τον άρπαξε μέσα από τα χεριά τους. Του είχε απονεμη­θεί το Αναμνηστικό μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης - το 1955 –

    Διετέλεσε ανώτερος υπάλληλος του Υπουργείου Κοινωνικής Προνοίας.

     Ήταν ιδρυτικό μέλος της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Για τα Δημοκρατικά του όμως φρονή­ματα εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση από το καθεστώς του «Συναγερμού».

Το 1955 είχε τιμηθεί με το εύσημο Δήμων και Κοινοτήτων.

     Το 1965 οι παραχωρήσεις του κα­τεστημένου περί αποστασίας τον άφη­σαν αδιάφορο. Είχε υπογράψει μεταξύ των πρώτων το γνωστό πρωτόκολλο των 40 βουλευτών, υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου.

      Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθηκε και κρατήθηκε στην Ασφάλεια. Στις 18 του Μάρτη 1968, με τους συνα­δέλφους του Γιάννη Αλευρά και Τάκη Κατσικόπουλο και τον Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Ανδρέα Πα­πανδρέου Αντώνη Λιβάνη, ίδρυσαν το Π.Α.Κ. Εσωτερικού. Σαν αρχηγός του Π.Α.Κ. Εσωτερικού, γνώρισε τους με­σαιωνικούς τόπους της Ασφάλειας και της Ε.Σ.Α., τα κελιά των φυλακών, την εφιαλτική ζωή της παρανομίας, τα στρατόπεδα εξορίας (Κύθηρα - Μακρακώμη - Κερασοχώρι Ευρυτανίας κλπ.) και το άγχος της Αστυνομικής πα­ρακολούθησης. Ήταν «παρών» στην κατάληψη της Νομικής Σχολής με το Γιάννη Κουτσοχέρα και άλλους άξιους αγωνιστές. Η κατάληψη της Νομικής ή­ταν η πρώτη μαζική αντιδικτατορική εκδήλωση των φοιτητών και του Λαού, που προετοίμασε πολιτικά, αλλά και οργανωτικά τον μεγάλο ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Ήταν παρών στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον «ά­γριο Νοέμβρη του 1973» που σημάδε­ψε ανεξίτηλα την ιστορία αυτού του τόπου.

      Ο Γ. Παπαδημητρίου προτίμησε να βασανισθεί, να ταλαιπωρηθεί και τέλος να κλονισθεί η υγεία του παρά να προ­δώσει τους αγώνες του, τους συντρό­φους του και την ιδεολογία του.

    Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ και ακόμη συμμετείχε στην επι­τροπή για τη σύνταξη της ΔΙΑΚΗΡΥ­ΞΗΣ ΤΗΣ 3ης ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1974.

     Είχε εκλεγεί έξι (6) φορές Βουλευ­τής Αιτωλοακαρνανίας. Το 1963 και 1964 με την Ένωση Κέντρου, το 1974, 1977, 1981, 1985 με το ΠΑ­ΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ (ΠΑΣΟΚ).

     Το 1985 ήταν ένας από τους παρά­γοντες που συνετέλεσαν στη μη επα­νεκλογή του Κων/νου Καραμανλή.

       Ο Ανδρέας Παπανδρέου τον επέλεξε για στενό του συνεργάτη και του ανέθεσε  το 1985 το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, όπου επί υπουργίας του τα διαπλεκόμενα συμφέροντα δεν τολμούσαν να πλησιάσουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΝΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ 1992 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΤΟΥ ΓΑΚΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ