ΠΟΙΗΣΗ: «ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ!» του Ανδρέα Μουντούρη

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ !

Ένα ποίημα του ΜΟΥΝΤΟΥΡΗ ΑΝΔΡΕΑ

E-mail: a.moudouris@gmail.com

Τέχνη δεν είχε στα χέρια του, δεν είχε μήτε βιός,

ούτε καμιά επιχείρηση, για να τη βρεί ο γιός.

Ένας μισθοσυντήρητος δημόσιος λειτουργός, 

που προσπαθούσε στη ζωή, να δει στο τούνελ φώς. 

Το μέλλον, τον απασχολούσε, εκείνο των παιδιών

κι αναζητούσε, νά ’βρει τη λύση, στο χώρο των σπουδών. 

Πτυχία και εφόδια, έλεγε ν’ αποχτήσουν 

και ν’ αγαπήσουν τη δουλειά, αν θέλουν να πετύχουν.........

Άλλοι όμως γονείς σκέπτονταν διαφορετικά,

αφού και μ’ ένα Γυμνάσιο  πετυχαίνανε πολλά.

Σ’ όλες τις δουλειές χρειάζεται τρόπος και μυαλό, 

γιατί να χάνουμε το χρόνο και λεφτά ένα σωρό ;

Σκέφθηκαν λοιπόν, να γράψουν τα παιδιά στις Κλαδικές, 

όσοι ήταν του Κόμματος έβρισκαν εύκολα δουλειές.

Δε νοιαζόταν κανείς για τους άριστους και ικανούς, 

όλες οι κυβερνήσεις προτιμούσαν τους αρεστούς.

Ιδρύσανε και στα χωριά Τεχνικά Ιδρύματα 

και στις πολίχνες Αυτόνομα Πανεπιστήμια,

όμως δεν καλύψανε τις ανάγκες της κοινωνίας 

δε δώσανε προοπτική στο χώρο της Παιδείας.

Πολλά γίναν, για να δοθούν θέσεις σε καθηγητές

και πρωτίστως σε μαγείρους, κηπουρούς και φροντιστές !

Να καλύψουν αιτήματα τοπικών κοινωνιών,  

των ημέτερων δημάρχων και των συνδικαλιστών.

Μαζική ήταν η παραγωγή των αποφοίτων,  

επιστήμονες πολλοί, όλων των ειδικοτήτων,

ελάχιστοι όμως απ’ αυτούς μπορούσαν να προσφέρουν, 

πείρα κι εξειδίκευση δεν είχαν για να ξέρουν.

Αλλά, και που να βρεθούν θέσεις κενές να καλυφθούν, 

όταν η ύφεση κι η ανεργία πάντα καραδοκούν.

Έτσι, φεύγουν απ’ τη χώρα μας τα πιο γερά μυαλά 

αναζητώντας εργασία στην πικρή τη ξενιτειά.

Παρ’ όλα αυτά οι Έλληνες δε βάζουμε μυαλό, 

το Σχέδιο «Αθηνά» το τορπιλίσαμε κι αυτό.

Μια μεταρρύθμιση που θά ’πρεπε να προχωρήσει,

με κριτήρια κομματικά, πώς να ευδοκιμήσει ;

Ο Σιδερένιος έλεγε : «Τσοβόλα δώστα όλα»,

τις εκλογές να πάρουμε, πίσω μην κάνεις τώρα !   

- Πρόεδρε, δε βγαίνουμε, θα χρειαστούμε δανεικά, 

ο προϋπολογισμός κλωτσάει, τι θα κάνουμε μετά ;

-Δημητράκη, μη χολοσκάς, όλα θά ’ρθουν βολικά,

κοίταξε, βρες καμιά γκόμενα για να περνάς καλά.

Όταν οι Έλληνες έρθουν σ’ απελπισία 

διακοπές θα κάνουμε εμείς, εκεί στην Ελβετία !

Δε θέλω τους Πασόκους, να τους λένε αυταρχικούς, 

καταργείστε τους ελέγχους και τους ισολογισμούς.  

Κι όλοι υπάκουσαν στο φιρμάνι του Σουλτάνου 

και δεν ακούστηκε ξανά φωνή του δραγουμάνου.

Όμως, αυτός δεν πρόφτασε να κάνει διακοπές

κι οι παροχές του κάλυψαν ανάγκες προσωρινές.

Οι Έλληνες έζησαν μια νόθα ευημερία, 

ενώ, των παιδιών τους δέσμευσαν την ελευθερία.

Η κάθε Μιμή στα νιάτα της έσερνε καράβι  

και δε θα τα κατάφερνε με ένα παλαμάρι;

Ο Σιδερένιος στη Μιμή της έκανε τη χάρη……

κι έχτισαν τη βιλίτσα τους στην όμορφη Εκάλη.

Η απέχθεια του χοντρούλη Κωστάκη Καραμανλή,

για το πρωθυπουργιλίκι σ’ όλους ήτανε γνωστή.

Ο ίδιος πάντα δήλωνε παρόντος κάποιου τρίτου,  

πως άλλο πια δεν άντεχε το μέγαρο Μαξίμου.

Ήθελε τη δροσούλα του, εκεί στο Πόρτο – Ράφτη  

και ν’ αναπαύεται αυτός, στις δόξες του Εθνάρχη.

Ποδόσφαιρο να παίζει και να πέφτει στο χορτάρι,

να τρώει τον πατσά του στο Κέντρο Μπαϊραχτάρη.

Αργότερα ο Γιώργος είπε, πως υπάρχουν λεφτά, 

όταν όμως τα βρήκε σκούρα, πήγε στη ξενιτειά.

Μαθήματα παραδίδει στα σχολειά, επ’ αμοιβή,  

πως οδήγησε τη χώρα σ’ αυτή την καταστροφή.

Εκμεταλλεύεται των Ελλήνων τη δυστυχία 

και προσπαθεί στο ψεύδος να βρει δικαιολογία.

Αυτός, που τον κατηγορούν για εσχάτη προδοσία  

μας κάνει και μαθήματα για την οικονομία.

Όμως, τώρα τι γίνεται, υπάρχει προοπτική ;

Καμιά πολιτική παράταξη δεν είναι ικανή 

από μόνη της, για να σταθεί, μες την Ελληνική Βουλή.

Χρειάζονται συνεργασίες κι άνθρωποι ικανοί,

 κι όχι εκείνοι, που μας έφεραν στη κρίση αυτή.

Οι πολιτικοί να βλέπουν μόνο το κοινό καλό 

να έχουνε ικανότητες και καθαρό μυαλό.

Όσοι χτίζαν Παρθενώνες βλέπαν την πολιτική

« ως την καλλίστη τέχνη και τη μεγίστη αρετή ! ».