Η ελαιοκαλλιέργεια είναι ίσως η πλέον παραδοσιακή, μια πολύ ενδιαφέρουσα και εξαιρετικά κοπιαστική διαδικασία, που χάνεται πίσω στο χρόνο και την ιστορία.
Το μάζεμα της ελιάς και στη συνέχεια η σύνθλιψη για την παρασκευή ελαιόλαδου, σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα μας πηγαίνει στο 4.000 με 4500 π.χ..
Στην αρχαία Ελλάδα ήταν το δέντρο με πλήθος αναφορών, η θεά Αθηνά έδωσε ένα δέντρο ελιάς σύμβολο της ειρήνης μέχρι σήμερα, οι Ολυμπιονίκες ως έπαθλο είχαν ένα στεφάνι από ελιά, ικανό να γκρεμίσει τα τείχη των πόλεων, ο Ιπποκράτης θεωρούσε την ελιά και τους καρπούς της ως ένα θεραπευτικό προϊών, που απλόχερα μας χαρίζει η φύση. Ένα κλαδί ελιάς κρατούσε το περιστέρι που ήταν ο οιωνός για τον Νώε για το τέλος της καταστροφής και την αρχή μίας νέας ζωής. Το δέντρο της ελιάς ο καρπός και το λάδι, από την αρχαιότητα ως και σήμερα, αποτελούσε και αποτελεί το σύμβολο της ειρήνης, της υγείας και της δύναμης.
Το λάδι αποτελεί σύμβολο υγείας, και περιγράφεται πολλές φορές ως φάρμακο που δυναμώνει το ανθρώπινο σώμα. Είναι βασικό συστατικό της μεσογειακής κουζίνας και διατροφής.
Η οικογένεια του Ξηρομερίτη φίλου μας μαζεύει τον καρπό της ελιάς για το λάδι της χρονιάς του, όπως ακριβώς έκαναν και οι παλαιότερες γενιές, με κάποια βοήθεια βέβαια από τα μηχανήματα που κάνουν πιο εύκολο το μάζεμα. Ας τους συνοδεύει η ευχή: Καλοφάγωτο το λάδι!
Δείτε πολλές φωτογραφίες: