ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΔΡΙΒΑΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 1899 – 1976 Νοέμβριος του 1942.
Ο τότε Αντισυνταγματάρχης Χαρίλαος Δρίβας, επιτελάρχης του Στρατηγού Κατσιμήτρου στην VIII Μεραρχία και αφανής ήρωας της μεγάλης νίκης κατά των Ιταλών, έχει αποσυρθεί στην Βόνιτσα. ....
Μετά την κατάρρευση του Μετώπου, την συνθηκολόγηση και την ολοκληρωτική κατάληψη του Ελλαδικού χώρου από τους Γερμανούς και τους συμμάχους, τον Μάϊο του 1941, εδέχθη πρόταση από τον Πρωθυπουργό της Κατοχικής Κυβερνήσεως, τον Στρατηγό Τσολάκογλου, να συμμετάσχει στην κατοχική κυβέρνηση στην Αθήνα. Την πρόταση αυτή αρνήθηκε κατηγορηματικώς.
Ζούσε με την οικογένειά του στην γεννέτειρά του, την Βόνιτσα όπου ιδιώτευε, συντάσσοντας κρυφίως από τις αρχές Κατοχής, την Επίσημη Πολεμική Έκθεση – Ημερολόγιο της VIII Μεραρχίας Πεζικού, για την περίοδο του Ελληνοϊταλικού Πολέμου.
Την 14η Νοεμβρίου του 1942, Ιταλική δύναμη αποτελούμενη από Καραμπινιέρους και Στρατιώτες του 23ου Φασιστικού Τάγματος το οποίο είχε εγκατασταθεί στην Κατούνα, αφίχθη στην Βόνιτσα και τον συνέλαβε με την κατηγορία ότι προετοίμαζε ανταρτική ομάδα. κατόπιν συκοφαντίας κατοίκου της Βονίτσης φιλικώς προσκείμενου προς τις Ιταλικές αρχές κατοχής . Στην Βόνιτσα την ίδια ημέρα, συνελήφθησαν επίσης, ο Λοχαγός Παληογεώργος Χρήστος και ο Υπολοχαγός Μάρης Θεόδωρος.
Το ίδιο βράδυ τους μετέφεραν στην Κατούνα. Από μαρτυρίες κατοίκου της πόλεως, τον έσυραν στο χώρο των ανακρίσεων όπου, πρωτοσταντούντος του Διοικητού του Φασιστικού Τάγματος Αντισυνταγματάρχου Alberto Consogni, βασανίσθηκε ανηλεώς από τους Ιταλούς με την Μεσαιωνική μέθοδο του Strappado με αποτέλεσμα να υποστεί παράλυση των άνω άκρων.
Τις πρώτες πρωϊνές ώρες της 15ης Νοεμβρίου μετεφέρθη παράλυτος και σε οικτρή κατάσταση στο προαύλιο του σχολείου της Κατούνας και ετέθη σε απομόνωση.
Την 25η Δεκεμβρίου, μεταφέρθηκε με πλοίο μέσω Μεσολογγίου, στην Πάτρα. Από εκεί την 3η Ιανουαρίου του 1943 μαζί με άλλους Έλληνες ομήρους Αξιωματικούς, επιβιβάζονται σε πλοίο και μέσω Brindisi οδηγείται στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Νο 55 στην κωμόπολη Μπουσέτο (Bucceto) της Ιταλικής επαρχίας Εμίλια Ρομάνα, Νοτίως του Μιλάνο. Ο εκ Πρεβέζης απόστρατος Αξιωματικός Αλέξανδρος Παπαγεωργίου ο οποίος εκρατείτο στο προαναφερθέν στρατόπεδο από τον Ιούλιο του 1942, γράφει στο ημερολόγιο του:
-………..’‘Τον δε Ιανουάριο του 1943, νέα αποστολή ομήρων, εν οίς οι νύν Αντιστράτηγος ε.α Δρίβας Χαρίλαος (τότε Αντισυνταγματάρχης) παράλυτος τας χείρας λόγω βασανιστηρίων, ο νύν Υποστράτηγος ε.α. Δικαιάκος Κυριάκος ελαφρότερον έχων παράλυτους χείρας, Ταγματάρχης Πετούνης Διονύσιος (αποβιώσας), υπολοχαγός Μάρης Θεόδωρος νύν ε.α, Ταξίαρχος Σταμόπουλος Αθανάσιος, ο αποβιώσας Ταγματάρχης οπλοδιορθωτής Ερμογένης Γεράσιμος και άλλοι’’…..
Στα μέσα του ιδίου μηνός μετά από παρέμβαση εκπροσώπων του Βατικανού και κυρίως του δραστήριου Ιερέως και εφημέριου της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Νάπολης Ι. Κατσανεβάκη, οι παράλυτοι Αξιωματικοί, μεταξύ των οποίων και ο Στρατηγός μετεφέρθησαν στην πόλη του Μιλάνο και εισήχθησαν στο Κέντρο Αποκαταστάσεως Αναπήρων για νοσηλεία.
Τον Σεπτέμβριο του 1943 μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, κατέφυγε στην Ελβετία όπου παρέμεινε ως διαφυγών αιχμάλωτος πολέμου. Επέστρεψε στην Ελλάδα τον Αύγουστο του έτους 1945 και αμέσως επανήλθε στην ενεργό υπηρεσία στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού.
Με σεβασμό στην Μνήμη του.
Λεωνίδας Γ. Τσαούλας
Ταξίαρχος ε.α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο