Μυργιώτης Παναγιώτης Απόστολος Ανδρέας‧ ο Πρωτόκλητος μαθητής του Χριστού. - Οι προεπαναστατικοί αγώνες των Ελλήνων.

Όταν έφθασε το πλήρωμα του χρόνου και ο Κύριος καλούσε κοντά Του τους μαθητές Του την πρώτη κλήση απηύθυνε προς τον Ανδρέα. Ποιος είναι ο Ανδρέας και ονομάστηκε Πρωτόκλητος από την Αγία μας Εκκλησία;;  Αυτό θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με τις μικρές μας δυνάμεις.....

            Ο Ανδρέας ο Πρωτόκλητος ήταν φτωχός και αγράμματος ψαράς . Ήταν γιός του Ιωνά  και αδελφός του πρωτοκορυφαίου Πέτρου. Γεννημένος στην πόλη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας περί του 5 με 10 μ.Χ. Ευσεβής Ιουδαίος με ελληνικό όνομα. Υπήρξε μαθητής του Ιωάννη Προδρόμου, όπως και ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Όταν μια μέρα συνάντησαν τον Χριστό και ο  Πρόδρομος τους είπε «ίδε ο αμνὸς του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», άφησαν τον Πρόδρομο και ακολούθησαν τον Ιησού και παρέμειναν μαζί Του όλη την ημέρα. Χαρούμενος ο Ανδρέας ενημέρωσε τον Πέτρο για την συνάντηση.

            Όταν ο Πρόδρομος ήταν στην φυλακή για την κριτική που άσκησε εναντίον του Ηρώδη για την «κλεψιά» της γυναίκας του αδελφού του, μια μέρα που τα δυο αδέλφια ψάρευαν στην λίμνη, ο Ιησούς Χριστός «περίπατών παρά την θάλασσα της Γαλιλαίας είδε δυο αδελφούς, Σίμωνα τον λεγόμενον Πέτρον καί Ανδρέαν τον αδελφό αυτού… και λέγει αυτοίς˙ δεύτε οπίσω μου, και ποιήσω υμάς  αλιείς ανθρώπων, οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ» (Ματθ. δ΄, 18-20). Τα δυο αδέλφια, αμέσως, άφησαν τα δίκτυα, την οικογένεια ( ο Πέτρος ήταν παντρεμένος ) και ακολούθησαν τον Χριστό. Έγιναν οι μαθητές Του. Η παρουσία του Ανδρέα ήταν εξέχουσα και η σχέση του με τον Χριστό ξεχωριστή. Αναφέρεται το όνομά του από τα ευαγγέλια κατά το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων ανδρών (Ιω. στ΄, 5-8), στο περιστατικό της επιθυμίας των Ελλήνων «των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή» για να δουν τον Ιησού (Ιω, ιβ΄, 20-23), καθώς και στη συνομιλία του Κυρίου με τον Ανδρέα, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη περί των εσχάτων, (Μαρκ. ιγ΄, 3-4). Ο Απόστολος Ανδρέας ήταν παρών μαζί και με τους άλλους Αποστόλους στην Ανάληψη του Κυρίου (Πραξ. α΄, 9-14), ενώ κατά την ευφρόσυνο ημέρα της Πεντηκοστής δέχθηκε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος (Πραξ. β΄, 1-13).».

            Μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος άρχισε ο Απόστολος Ανδρέας την αποστολική του περιοδεία, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη…».Η γραπτή παράδοση και συναξαριακές πηγές μας πληροφορούν ότι ο Απόστολος Ανδρέας κήρυξε το Ευαγγέλιο του Κυρίου στις χώρες παρά τον Εύξεινο Πόντο, τη Σκυθία, τη Γοτθία, την Κριμαία, την Γεωργία, καθώς και στην Καππαδοκία, τη Γαλατία και σε όλη σχεδόν τη δυτική Μικρά Ασία, για να αναφέρουμε μερικές ενδεικτικά. Στις χώρες αυτές με το κήρυγμά του ο σπόρος που έσπερνε βλάσταινε και απέδιδε καρπούς πλούσιους. Χειροτονούσε ιερείς, επισκόπους, ίδρυε τοπικές Εκκλησίες,. Στο Βυζάντιο (μετέπειτα Κωνσταντινούπολη ) χειροτόνησε επίσκοπο τον Στάχυ, εκ των 70 μαθητών του Κυρίου. Η τοπική αυτή εκκλησία από τον 4ο αιώνα εξελίχθηκε στο πρώτο Πατριαρχείο της Ανατολής, ο δε επίσκοπός της κατέστη από τον 7ο αιώνα Οικουμενικός Πατριάρχης. Εκχριστιάνισε τους αρχαίους λαούς Αλανούς, Αβασγούς, Ζηκχούς, Βοσπορινούς και Χερσονίτες, ενώ μέσω της Θράκης, της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας κατέληξε στην αχαϊκή γη και συγκεκριμένα στην πόλη των Πατρών, όπου και τελείωσε το αποστολικό του έργο.

            Η Πάτρα την εποχή εκείνη ήταν πόλη ειδωλολατρική. Ο Απόστολος έμεινε στο σπίτι του Σωσίου, τον οποίο θεράπευσε από ανίατη και θανατηφόρο ασθένεια. Το νέο μαθεύτηκε γρήγορα και έφθασε στα αυτιά του ανθύπατου Λέσβιου ο οποίος αποφάσισε να σκοτώσει τον Απόστολο ως «μάγο και απατεώνα». Πριν εκτελέσει την επιθυμία του έμεινε άφωνος και τότε διέταξε τους στρατιώτες του να φέρουν τον Απόστολο Ανδρέα μπροστά του. Μόλις ο Πρωτόκλητος μαθητής του Χριστού εμφανίστηκε ο Λέσβιος με δάκρυα στα μάτια τον παρακάλεσε να τον θεραπεύσει . Συγκινήθηκε ο Άγιος και προσευχηθείς στον Κύριο τον παρακάλεσε να τον θεραπεύσει και να τον καταστήσει σκεύος εκλογής και άξιο μαθητή Του. Το θαύμα έγινε αμέσως. Το θαύμα κυκλοφόρησε άμεσα και πολλοί προσέτρεχαν στον Άγιο και εύρισκαν την υγεία της ψυχής και του σώματος. Έτσι δημιουργήθηκε πολυάριθμος ομάδα Χριστιανών, μεταξύ αυτών και ο Λέσβιος. Οι πρώην ειδωλολάτρες άρχισαν να γκρεμίζουν και να καίνε τα είδωλα.

            Την μεταστροφή των Πατρινών πληροφορήθηκε ο αυτοκράτορας. Αμέσως καθαίρεσε τον Λέσβιο, ο οποίος ακολούθησε τον Άγιο Ανδρέα,  και διόρισε ανθύπατο τον Αιγεάτη. Τον καιρό εκείνο η σύζυγος του Αιγεάτη, Μαξιμίλα, ήταν μάλλον θετική προς τον Χριστιανισμό και κάλεσε τον Άγιο στο σπίτι της μέσω συγγενούς της, της Ιφιδάμα. Στο μεταξύ η Μαξιμίλα αρρωσταίνει βαριά και καλεί τον Άγιο στο σπίτι, όπου βρίσκει τον Αιγεάτη με ένα μαχαίρι στο χέρι, έτοιμο να θανατώσει την Μαξιμίλα και να αυτοκτονήσει. Ο Άγιος του είπε να ηρεμήσει και να πιστέψει στον Θεό. Ο Άγιος Ανδρέας με την επίθεση των χειρών του και κατόπιν προσευχής θεράπευσε την Μαξιμίλα. Ο Αιγεάτης χαρούμενος πρόσφερε χίλια χρυσά νομίσματα, ποσό μεγάλο. Φυσικά ο Άγιος αρνήθηκε την αμοιβή αυτή, διότι ο μισθός ο δικός του θα είναι η μεταστροφή της Μαξιμίλας στον Χριστιανισμό.

            Μετά το θαύμα αυτό ο Αιγεάτης αναχώρησε για την Ρώμη. Αντικαταστάτης  ο αδελφός του ο Στρατοκλής, που ήλθε στην Πάτρα και τον οποίο συνόδευε ο έμπιστος υπηρέτης Αλκμάν. Οι δυο άνδρες γνώρισαν τον Άγιο και όταν ξαφνικά ο Αλκμάν αρρώστησε ο Στρατοκλής με υπόδειξη της Μαξιμίλας κάλεσε τον Άγιο για να θεραπεύσει τον ασθενή. Ο Άγιος βρήκε μάγους και ιατρούς σε αδυναμία να θεραπεύσουν τον Αλκμάν. Ο Άγιος προσεύχεται θερμά στον Χριστό και θεραπεύει τον άρρωστο. Το αποτέλεσμα ήταν να προσχωρήσουν στον Χριστιανισμό ο Στρατιοκλής, η Μαξιμίλα, ο Αλκμάν και πάρα πολλοί ειδωλολάτρες.

            Επιστρέφοντας από την Ρώμη ο Αιγεάτης απαιτεί από την σύζυγό του να αρνηθεί τον Χριστό και αυτή αντιπροτείνει να ασπαστεί αυτός τον Χριστιανισμό. Ο Αιγεάτης απειλεί και φυλακίζει τον Άγιο. Ο Άγιος ενθαρρύνει και ενισχύει τους Χριστιανούς μέσα από την φυλακή λέγοντας ότι ο θάνατος θα τον φέρει γρηγορότερα κοντά στον Σωτήρα Χριστό. Ο Αιγεάτης καλεί τον Άγιο και προσπαθεί να τον κάνει να αρνηθεί τον Χριστό. Αν είναι δυνατόν!! Βλέποντας ότι η προσπάθειά του είναι μάταιη, τον οδηγεί σε φυλάκιση και σε φρικτά βασανιστήρια.

            Τέλος, ο Αιγεάτης διατάζει να τον κρεμάσουν ανάποδα στον Σταυρό για να ταλαιπωρηθεί περισσότερο. Ο Άγιος συγχώρεσε τους βασανιστές του και με χαρά οδηγήθηκε στον  τόπο του μαρτυρίου, όπου παρέδωσε την αγία του ψυχή στον δίκαιο κριτή και έλαβε το στεφάνι του μάρτυρα του Χριστού.

            Η μνήμη του τιμάται κατ’ έτος από την Αγία μας Εκκλησία την 30ή Νοεμβρίου.

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός

20210418

Οι προεπαναστατικοί αγώνες των Ελλήνων.

29 Μαΐου 1453 η βασιλεύουσα πέφτει στα χέρια των Τούρκων. Η πόλις του Κωνσταντίνου και πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας για 1000 και πλέον χρόνια υποδουλώνεται στους Αγαρηνούς και βυθίζεται στο σκοτάδι ο τότε γνωστός κόσμος.

Ο Ελληνισμός αναγκάζεται να ζήσει σκλάβος σε ένα αλλόθρησκο δυνάστη που δεν σέβεται την προσωπικότητα του ανθρώπου και την προσφορά του ελληνικού πνεύματος στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Άλλα γνωρίζει ο δυνάστης κατακτητής: τον χειρισμό της χαντζάρας που αφαιρεί ζωές και κεφάλια.

Ο ελληνορθόδοξος πολιτισμός και το ελεύθερο φρόνημα των ελλήνων με την βοήθεια του κρυφού σχολειού και τον μύθο του μαρμαρωμένου βασιλιά διατηρεί ζωντανό το όραμα-επιθυμία «πάλι με χρόνους και καιρούς πάλι δικά μας θα είναι».

Οι θρύλοι και τα όνειρα περνούν από γενιά σε γενιά και αποτελούν το λίπασμα που αυξάνει την επιθυμία του υπόδουλου έλληνα να αποκτήσει την ελευθερία του. Η Ρωμανία και αν εχάθη θα ρθει και πάλι. Ζει και αναπνέει με την ελπίδα ότι μια μέρα θα αναστηθεί ο μαρμαρωμένος βασιλιάς και προετοιμάζεται για τον σκοπό αυτό. Οργανώνεται, φυσικά, μυστικά και κρυφά, γιατί  ο σκληρός κατακτητής δεν λογαριάζει την προσωπική ζωή και μάλιστα ενός έλληνα απίστου, κατ αυτούς.

Ελπίζει ο υπόδουλος ελληνισμός, προσπαθεί και αγωνίζεται. Η Ιστορία έχει καταγράψει αρκετές ένοπλες εξεγέρσεις. Σε αυτές θα αναφερθώ στην συνέχεια. Είναι πολλές, θα γίνει ονομαστική αναφορά. Οι λεπτομέρειες θα απαιτούσαν να γραφτούν τόμοι ολόκληροι.

1457-1472.Πρώτη, επίσημα, καταγεγραμμένη εξέγερση στην Μάνη, το 1457, Ελλήνων κατά Τούρκων από τον Βησαρίωνα.

1466.Αύγουστος.Σημειώνεται εξέγερση στην Πάτρα υπό τον Μητροπολίτη Πατρών Νεόφυτο.

1479-1481.Σειρά για εκδήλωση  επαναστατικής απόπειρας (1479) Ελλήνων από τον Κροκόδειλο Κλαδά  στην Μάνη και Θεόδωρο Μπούα στο Άργος και στην Μακεδονία.

1492-1496.Άλλη μια επαναστατική απόπειρα(1492) Ελλήνων κατά Τούρκων από τον αρχιεπίσκοπο Δυρραχίου Ανδρέα Παλαιολόγο, Κωνσταντίνο Αριανήτη στην Ήπειρο και Θεσσαλία. Ακολούθησε σφαγή Ελλήνων και λεηλασία της χώρας.

1501 Ελληνική επαναστατική απόπειρα κατά των Τούρκων από ευρωπαίους ηγεμόνες.

1503 Ελληνική επαναστατική απόπειρα κατά των Τούρκων από τον Μάρκο Μασούρο.

1525 Ελληνική επαναστατική απόπειρα κατά των Τούρκων από τον Ιάννο Λάσκαρη.

1531.Ανακάλυψη της επαναστατικής απόπειρας στη Ρόδο και σφαγή του μητροπολίτη Ευθυμίου και άλλων.

1532. Επανάσταση στην Πάτρα με τη βοήθεια του ισπανικού στόλου υπό την ηγεσία του Ανδρέα Ντόρια.

1565 Η φλόγα για ελληνική επαναστατική απόπειρα κατά των Τούρκων ανάβει στην Ήπειρο με αφορμή  το παιδομάζωμα.

1571.Ο συμμαχικός στόλος νικά τον Οθωμανικό στόλο στη λεγόμενη ναυμαχία της Ναυπάκτου (7.10.1571) με αποτέλεσμα οι Έλληνες σε πολλά μέρη να λάβουν θάρρος και να εξεγείρονται με την υποκίνηση και των δυτικών δυνάμεων. Οι δυτικοί δεν πρόσφεραν ουσιαστική βοήθεια και οι εξεγέρσεις κατανικήθηκαν σε λίγους μήνες. Εξεγέρσεις το 1571 έγιναν στην Ήπειρο, την Μακεδονία(Χαλκιδική, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Αχρίδα, Μπλάτσι, Κατρανίστα) και στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο από τους Μελισσηνούς ( ο Μακάριος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και ο αδελφός του Θεόδωρος). Ακολούθησαν σφαγές στην Παρνασίδα, Μακεδονία, Πελοπόννησο, τον Άθω και στα νησιά. Επανάσταση έγινε και στην Πάτρα υπό την ηγεσία του Παλαιών Πατρών Γερμανού του Α και προκρίτων.

1583.Τώρα εξεγείρονται οι περιοχές Βόνιτσας- Ξηρόμερου στην Ήπειρο, Αιτωλία, Ακαρνανία από τους Θεόδωρο Μπούα-Γρίβα, Πούλιο Δράκο, Μαλάμο.

1596. Εξεγείρεται η Χιμάρα με συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου Αχρίδας Αθανασίου.

1600. Η φλόγα της επανάστασης ανάβει από τον Μητροπολίτη Λαρίσης και Τρίκκης Διονύσιου και τον Μητροπολίτη Φαναρίου Σεραφείμ στη Θεσσαλία.

1609.Άλλη μια  Ελληνική επαναστατική απόπειρα κατά των Τούρκων στην Κύπρο και στη Μάνη.

1611. Εξέγερση  μία ακόμη στην Ήπειρο από τον Διονύσιο το Φιλόσοφο.

1659.Εξεγείρονται οι κάτοικοι χωριών της Μεσσηνίας, Λακωνίας και Αρκαδίας με τη βοήθεια του ενετικού στόλου υπό τον  Μοροζίνη. Στο δεύτερο  ήμισυ του Μαρτίου καταλαμβάνεται για λίγο η Καλαμάτα. Ηγετικό ρόλο έπαιξαν δυο ιερείς.

1659-1667.Σημειώνεται ελληνική επαναστατική απόπειρα το 1659  και πάλι στην Μάνη.

1684-1688.Έκτος Βενετοτουρκικός πόλεμος και κατάληψη Αιτωλοακαρνανίας, Πελοποννήσου και Αθηνών με αρχηγό τον Φραντζέσκο Μοροζίνι. Στις  εχθροπραξίες συμμετείχαν Έλληνες οπλαρχηγοί με κυριότερο τον Μεϊντάνη στην Ανατολική Στερεά , Θεσσαλία και Δυτική Μακεδονία.

1696-1699 Ελληνική επαναστατική απόπειρα κατά των Τούρκων, το 1696,από τον Γερακάρη και άλλους.

1705. Επαναστατεί η Ημαθία από τον αρματολό Ζήση Καραδήμο για το παιδομάζωμα.

1716.Ακολουθεί Ελληνική επαναστατική απόπειρα κατά των Τούρκων στη Μακεδονία(Κοζάνη, Βόιο, Εορδαία, Κιλκίς κά ) υπό τον μητροπολίτη Ζωσιμά Ρούση.

1717. Το επόμενο έτος Ελληνική επαναστατική απόπειρα  στην Ακαρνανία από τον Τσεκούρα

1749.Ο πόθος της ελευθερίας οδηγεί σε άλλη μια  Ελληνική επαναστατική απόπειρα κατά των Τούρκων στη Μακεδονία και στις Βόρειες Σποράδες.

1766-1770. Έχουμε τα λεγόμενα  Ορλωφικά από τους Γ. Παπάζωλη, Π. Μπενάκη, Α Ψαρό, Ν. Φουρτούνη , Σπ και Ι. Μεταξά, Χρ Τρίβα, Στ Γεροδήμο, Σουσμάνη , Κομνά Τράκα, Μητρομάρα, τους  Νοταράδες , Γ. Ζιάκα, Ακ. Χατζημάτη και Ι. Φλώρο. Προδοσία των Ορλώφ και σφαγές Ελλήνων στην Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα .Οι αδελφοί Ορλώφ έπεισαν την αυτοκράτειρα της Ρωσίας Αικατερίνη Β να βοηθήσει τους Έλληνες να επαναστατήσουν και έστειλε τον ρωσικό στόλο. Οι επαναστάτες στην αρχή είχαν επιτυχίες αρκετές. Η εξέγερση γενικεύθηκε και σε άλλες περιοχές εκτός της Πελοποννήσου όπως στην Κρήτη, Ήπειρο ,στο Μεσολόγγι κά. Οι ρώσοι υποχωρούν και η οθωμανική κυβέρνηση προτείνει την γενική σφαγή των Ελλήνων

1770-1771.Η λεβεντογέννα  Κρήτη  εξεγείρεται στα Σφακιά από τον Δασκαλογιάννη. Ο οποίος συνελήφθηκε και τον γδάρανε ζωντανό.

1778-1792. Μετά από λίγα χρόνια ελληνική επαναστατική απόπειρα(1788)από τον Λάμπρο Κατσώνη και Ανδρέα Ανδρούτσο με ταυτόχρονη εξέγερση σε Βορειοδυτική Μακεδονία (περιοχές Κορεστίων, Περιστερίου, Μοριχόβου)

1806-1807.Συνέχεια των αγώνων έχουμε την Ελληνική επαναστατική απόπειρα(1806) από τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Νικοτσάρα, τους Λαζαίους, Γεώργιο Τζαχίλα, Βασίλειο Ρομφέη, και τον Νικόλαο Τσάμη.

1808. Τον επόμενο χρόνο τη σκυτάλη για  επαναστατική απόπειρα αναλαμβάνουν ο  παπα-Ευθύμιος Βλαχάβας , Δημήτριος Βλάχος , ο Νικοτσάρας  και οι Λαζαίοι.

1821-1828. Την 25η Μαρτίου 1821 κηρύσσεται   Ελληνική επανάσταση για την «Χριστού την πίστη την Αγία και της Ελλάδος την Ελευθερία» όπως σημειώνει στα απομνημονεύματά του ο Γέρος του Μοριά Θεόδωρος Κολοκοτρώνης..

Οι σκλαβωμένοι Έλληνες λίγα χρόνια μετά την πτώση της βασιλεύουσας εκδηλώνουν επαναστατική δράση. Στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα : επιθυμούν την ελευθερία τους και θα την διεκδικήσουν με κάθε αντάλλαγμα. Δεν αντέχουν τον ζυγό της σκλαβιάς. Από την φύση ελεύθερος και χριστιανός ορθόδοξος ο έλληνας δεν περιμένει τον διαφωτισμό να του διδάξει αδελφότητα, ελευθερία και ισότητα. Είναι έτοιμος να χύσει το αίμα του και να προσφέρει την ζωή του για την ελευθερία του και προπάντων για την θρησκεία του για την ορθοδοξία.

 

Μυργιώτης   Παναγιώτης

Μαθηματικός.