Τα πρώτα πλάνα είναι τραβηγμένα από το νησάκι της Κουκουμίτσας, με το μικρό, κατάλευκο εκκλησάκι του Αγίου Νεκταρίου να δεσπόζει γαλήνιο στο κέντρο του....
Ο ίσκιος του ευκαλύπτου ζωγραφίζεται απαλά πίσω από το ιερό του ναού, καθώς το φως του ήλιου παίζει με τα φύλλα του.
Από το νησάκι, η Βόνιτσα απλώνεται απέναντι λουσμένη στα νερά του Αμβρακικού, να καθρεφτίζεται ολόλαμπρη στο γαλάζιο.
Έξω από το νησάκι, ένα μικρό λιμανάκι φιλοξενεί βαρκούλες αραγμένες, ενώ ο πρωινός ήλιος σκορπά τις χρυσές του ακτίνες πάνω στα νερά που λαμπυρίζουν στο πρώτο φως της μέρας
Ένα καΐκι λικνίζεται απαλά στα ήρεμα νερά, κι ένας ψαράς περνά βιαστικός με τη βάρκα του, σκίζοντας τα νερά του Αμβρακικού — ίσως για να προλάβει το πρώτο φως του ψαρέματος.
Καθώς η μέρα γέρνει, τα σύννεφα του δειλινού αρχίζουν να σκεπάζουν τον ουρανό. Μια στιγμή ηρεμίας, ομορφιάς και νοσταλγίας∙ η ψυχή της Βόνιτσας καθρεφτίζεται στο φως και στο νερό.
Μ. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο