Ώρα δειλινού γλυκιά και γαλήνια, ώρα που η φύση αποσύρεται προς ησυχασμό. Το βλέμμα μου συναντά τον ουρανό και γίνεται ένα..........,
Η ώρα που αφήνω την ομορφιά να με παρασύρει στο μεγαλείο της απλότητας της.
Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ.
Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο