Φέτος ξεχειμώνιασαν χιλιάδες υδρόβια πουλιά στους μεγάλους υγρότοπους του Αμβρακικού, του Μεσολογγίου, κ.α.
της Ν. Καραθάνου
Στη ζεστή "αγκαλιά" των βαλκανικών χωρών και ιδιαίτερα της Ελλάδας, ξεχειμώνιασαν φέτος χιλιάδες υδρόβια πουλιά, όπως καταγράφεται στα στοιχεία των Μεσοχειμωνιάτικων Καταμετρήσεων Υδροβίων Πουλιών (ΜΚΥ) της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας...
Ο δύσκολος χειμώνας στο Βορρά και την Κεντρική Ευρώπη, έκανε τα πουλιά να σταματήσουν το ταξίδι τους σε χώρες όπου το θερμόμετρο παρέμεινε σε υψηλά για την εποχή επίπεδα και να ξεκινήσουν ακόμη και την αναπαραγωγή τους.
«Τα πουλιά φέτος δεν συμπεριφέρθηκαν ''κανονικά'', λόγω του καιρού και αντί να δαπανήσουν περισσότερη ενέργεια για να πάνε σε άλλες χώρες, αποφάσισαν να ξεχειμωνιάσουν στην Ελλάδα ή τη Βουλγαρία όπου τους ''περίμεναν'' υγρότοποι σε καλές θερμοκρασίες», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Πέρη Κουράκλη, υπεύθυνη Βορείου Ελλάδος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.
Οι ΜΚΥ αποτελούν μέρος ενός παγκόσμιου προγράμματος της Διεθνούς Οργάνωσης Υγροτόπων (Wetlands International), στο οποίο λαμβάνουν μέρος ταυτόχρονα περισσότερες από 100 χώρες. Στην Ελλάδα, οι ΜΚΥ πραγματοποιούνται από το 1968 σε όλους τους σημαντικούς υγροτόπους της χώρας. Πρόκειται για το πιο μακρόχρονο πρόγραμμα παρακολούθησης της πανίδας στην Ελλάδα, στο οποίο καταγράφονται κυρίως τα υδρόβια και παρυδάτια είδη πουλιών που διαχειμάζουν στους υγροτόπους, αλλά και άλλα είδη που έχουν σχέση με τους υγρότοπους, τα οποία ανήκουν σε τελείως διαφορετικές οικογένειες, όπως αρπακτικά και θαλασσοπούλια.
Οι ΜΚΥ αποτελούν ένα πολύ χρήσιμο «εργαλείο» για τη διατήρηση των πουλιών, καθώς τα δεδομένα που συλλέγονται επιτρέπουν την εκτίμηση των αλλαγών των πληθυσμών τους, αναδεικνύουν τις χωρικές και χρονικές διαφοροποιήσεις και τις αλλαγές που υφίστανται οι ίδιοι οι υγρότοποι και μπορούν να χρησιμεύσουν στη θέσπιση προστατευόμενων περιοχών ή και Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά.
Φέτος, καλύφθηκαν πάνω από 120 μικροί και μεγάλοι υγρότοποι της χώρας μας, από τους πλέον σημαντικούς του Βορρά, όπως τα Δέλτα των ποταμών Έβρου και Αξιού - Λουδία - Αλιάκμονα, οι υγρότοποι του Νέστου, της Κερκίνης, της Πρέσπας, του Αμβρακικού, του Μεσολογγίου και του Κοτυχίου, αλλά και μικροί παράκτιοι, νησιωτικοί υγρότοποι, ορεινές λίμνες, ακόμη και ταμιευτήρες.
Στις καταμετρήσεις συμμετείχαν περισσότεροι από 150 εθελοντές ορνιθοπαρατηρητές από όλη την Ελλάδα, προσωπικό των Φορέων Διαχείρισης, καθώς και τοπικές περιβαλλοντικές οργανώσεις.
«Στην Κορώνεια είδαμε φέτος πάνω 5.000 φλαμίγκο, αριθμός πολλαπλάσιος από άλλες χρονιές, που οφείλεται στην αύξηση της στάθμης του νερού», εξηγεί η κ. Κουράκλη, προσθέτοντας ότι στη λίμνη ξεχειμώνιασαν και περίπου 10.000 πάπιες.
«Πέρσι, μόνο στον Μπογδάνα, που είναι χείμαρρος στην Κορώνεια, είχαμε δει καμιά εκατοστή πάπιες, αλλά φέτος ο πληθυσμός τους ήταν κατακόρυφα αυξημένος», σημειώνει.
Επιπλέον, στο Δέλτα του Αξιού, για πρώτη φορά οι ορνιθολόγοι παρατήρησαν ένα είδος ερωδιού, το γελαδάρη, ενώ οι κοκκινόχηνες που «προτίμησαν» τον Έβρο ανήκουν στα προστατευόμενα είδη.
«Σπάνια είναι και η πουπουλόπαπια, που είδαμε στη Βόλβη, γιατί η μετανάστευσή της σταματάει πιο βόρεια, αλλά λόγω του ψύχους, έφτασε στη Βόρεια Ελλάδα», σημειώνει η κ. Κουράκλη, τονίζοντας παράλληλα ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό που κάποια είδη έχουν ξεκινήσει ήδη την αναπαραγωγή τους.
«Η πιο εντυπωσιακή πάντως εικόνα ήταν στην Αγαθούπολη, στο Εθνικό Πάρκο Αξιού - Λουδία - Αλιάκμονα, όπου οι αετοί ''έπαιζαν'' επικίνδυνα παιχνίδια με τις χιλιάδες πάπιες που είχαν μαζευτεί στο σημείο», καταλήγει.
Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί περισσότερα από 120 είδη πουλιών, που έρχονται εδώ για να ξεχειμωνιάσουν, στοιχείο που καταδεικνύει τη μεγάλη σημασία της χώρας, ιδιαίτερα για τα υδρόβια και παρυδάτια πουλιά.
Είδη πάπιας όπως το Σφυριχτάρι, το Κιρκίρι και η Βαρβάρα, αλλά και ο Αργυροπελεκάνος, το Φοινικόπτερο (Φλαμίγκο), η Φαλαρίδα, η Λαγγόνα, το Σκουφοβουτηχτάρι συγκεντρώνουν στην χώρα μας σημαντικό ποσοστό του περιφερειακού πληθυσμού τους.
Επίσης, έντεκα παγκοσμίως απειλούμενα είδη διαχειμάζουν στην Ελλάδα, όπως η Νανόχηνα, της οποίας ολόκληρος σχεδόν ο Φιννοσκανδικός πληθυσμός διαχειμάζει σε υγρότοπους της Βόρειας Ελλάδας, η Κοκκινόχηνα, το Κεφαλούδι, ο Βασιλαετός, ο Ψαλιδιάρης, η Λιμόζα και η Τουρλίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο