
Του Τάσου Παντ. Δασκαλάκη
Ονόματα σου ’δωσε πολλά
μ’ ένα ασπασμό της στη Θωριά
η προσδοκία που πιστά
σ’ έχει Αφέντρα και Κυρά.
Είναι το βήμα της αργό
σε ικεσίας το ρυθμό
βαθιάς ανάσας παιδικής
πνοή ατόφια, ειλικρινής.
Σε θάλασσα και σε στεριά
η ύπαρξή της προσκυνά
τη μεσιτεία Σου που ζει
σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Στην Τήνο, στην Εκατονταπυλιανή,
Προυσό, παντού και Σουμελά,
συρρέει άφατη χαρά
κάθε πιστού ευλαβικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο