Γράφει ο: Δημήτρης Στεργίου*
Ξεχωρίζουν
από όλα τα άλλα κυρίως από μια λέξη, από τον «Αράπου», που είναι ένα φανταστικό
ον, δαιμόνιο ή στοιχειό, που εμφανίζεται με διάφορες μορφές, ως φύλακας
σπιτιών, ως μελαμψός φύλακας κρυμμένων θησαυρών, ρωμαλέος αντίπαλος ήρωα, ως φόβητρο για μικρά
παιδιά
Οι γιορτές των Χριστουγέννων (Κριστσιούνε,
στην Παλαιομάνινα) και της Πρωτοχρονιάς μέχρι και των Φώτων, αναμένονταν με
μεγάλη χαρά και θρησκευτική ευλάβεια από τους κατοίκους του χωριού μας, από τα
παιδιά (για τα φραγκοδίφραγκα από τα κάλαντα!) και ιδιαίτερα από τους…
χαρτοπαίκτες!
Τα παλιά τα χρόνια δεν μοίραζαν, όπως σήμερα, οι γονείς και οι
συγγενείς χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα δώρα στα παιδιά. Ούτε στόλιζαν
χριστουγεννιάτικο δέντρο!....