Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2025

Χρυσόστομος Πατούλας :Γιατί τόσο αίμα στην άσφαλτο;ανάγκη, να προλάβουμε τα χειρότερα…



Καθημερινά γινόμαστε γνώστες, θεατές και αυτήκοοι μάρτυρες θλιβερών γεγονότων που πληγώνουν την καρδιά και ματώνουν την ψυχή. Οι λόγοι; Πολλοί, χωρίς δικαιολογία και ορθή σκέψη. Θλιβερό στ’ αλήθεια, να πληρώνουμε ακριβό φόρο στην άσφαλτο, μεγαλύτερο και από αυτόν του πολέμου. Και αναφέρομαι στα τροχαία δυστυχήματα.... Πάνω από 360 θανάτους θρηνήσαμε από τον Ιανουάριο μέχρι τέλους Οκτωβρίου 2025. Και τραυματίες; Πολλούς, πάρα πολλούς, που από αυτούς πολλοί εί-ναι ζωντανοί νεκροί και άλλοι, με σοβαρά σωματικά τραύματα. Δυστυχήματα που θολώνουν το μυαλό και τρομάζουν τη σκέψη… κατάσταση, επικίνδυνα χτυπητή.

Το θέμα που έγινε πρόβλημα, είναι σοβαρό και σοβαρές, κα-θώς και αποτελεσματικές, πρέπει να είναι οι αποφάσεις και τα μέτρα ασφαλείας. Και αναφέρω: Τα διπλώματα οδήγησης, πρέπει να δίνονται στους νέους και υπερήλικες οδηγούς με αυστηρά κριτήρια.

Οι παραβάσεις κανόνων οδικής κυκλοφορίας να τιμωρούνται με μεγαλύτερα χρηματικά πρόστιμα και με αφαίρεση άδειας κυ-κλοφορίας για μεγαλύτερη χρονική διάρκεια.

Οι έλεγχοι των οχημάτων, αν τηρούν τους κανόνες οδικής ασφάλειας, να γίνονται συχνότερα, για να αποφεύγονται τα τυχόν ατυχήματα και δυστυχήματα.

Η οδήγηση χωρίς δίπλωμα, πρέπει να τιμωρείται πολύ αυστηρά, γιατί υποδηλώνει υποβάθμιση της αξίας της ζωής, αλλά και απαράδεκτη κοινωνική συμπεριφορά.

Το κράτος να εφαρμόζει τους νόμους, που ψήφισε, χωρίς δι-ακρίσεις και κριτήρια λάστιχο, για να προλαμβάνει το κάθε δυ-σάρεστο θανατηφόρο και ψυχοφθόρο γεγονός.

Ο οδηγός και κάθε οδηγός, να οδηγεί με αίσθημα ευθύνης και σεβασμού απέναντι στον συνάνθρωπό του και να ενισχύει με σω-στό τρόπο το έλλειμμα παιδείας οδικής συμπεριφοράς.

Έγινα μάρτυρας, πριν καιρό, μιας τρομερής μετωπικής σύ-γκρουσης δύο αυτοκινήτων. Λαμαρίνες σκορπισμένες παντού και αίμα, πολύ αίμα στην άσφαλτο. Ο ένας οδηγός, νέος στην ηλικία, νεκρός και ο άλλος 86 χρόνων να χαροπαλεύει, τα τραύματα μα-χαιριές. Το δυστύχημα με χαράκωσε μέσα μου, άνοιξε πληγές, που προσπαθώ να κλείσω. Φώλιασε μέσα μου η άδικη και επιπό-λαια αιτία, με κρεμασμένο στα χείλη το γιατί… 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο