Ένα προανάκρουσμα του Πάσχα εορτάζουμε σήμερα Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού

 

Σπουδαία και χαρμόσυνη είναι η σημερινή ημέρα. Ημέρα θριαμβευτικής εισόδου του Κυρίου μας στην ιερή πόλη των Ιεροσολύμων. Στην πόλη που σήμερα κραυγάζει «ωσαννά» και σε λίγες μέρες θα αντηχήσουν οι ουρανομήκεις κραυγές του «άρον άρον σταύρωσον αυτόν»......

Γνωρίζει ο Θεάνθρωπος της αγάπης και της θυσίας πως οι ζητωκραυγές απευθύνονται σε έναν άλλο μεσσία, μεσσία των εθνικών πόθων του Ισραήλ, μεσσία  κοσμικής δυνάμεως και στρατιωτικής ισχύος. Γνωρίζει πως το σκάνδαλο του καταματωμένου Λυτρωτή, που σε λίγες μέρες θα βρεθεί στο Πραιτώριο, ενώπιον του Πιλάτου, θα μεταβάλει τη σημερινή λατρεία των κατοίκων της Ιερουσαλήμ σε περιφρόνηση και μένος. Γνωρίζει πως οι δρόμοι, από τους οποίους σήμερα διέρχεται ως θριαμβευτής, καθήμενος επί πώλου όνου, σε λίγες μέρες θα ποτιστούν από το αίμα του ακάνθινου στεφάνου, την ώρα που θα μεταφέρει τον σταυρό στον τόπο του μαρτυρίου Του.

Παρόλα αυτά, ο Χριστός μας δεν αρνείται σήμερα την επίγεια δόξα και δεν απομακρύνει τα «ωσαννά». Εισέρχεται πανηγυρικά σε έναν στίβο, μέσα στον οποίο, ο άρχοντας του κακού, ο ίδιος ο Διάβολος, την ώρα που η λόγχη θα τρυπά την πλευρά του παναγίου σώματος του νεκρού Εσταυρωμένου, θα θριαμβολογήσει, νομίζοντας πως κατανίκησε έναν ακόμη ονειροπόλο. Είναι αυτός που Τον υπέβαλε στους τρεις πειρασμούς στην έρημο και Του προσέφερε την εξουσία του κόσμου τούτου, αρκεί να τον προσκυνήσει. Είναι αυτός που σύντομα θα μεταβάλει τους θαυμαστές του Ναζωραίου σε φανατικούς πολέμιους και σφαγείς της  αλήθειας και του φωτός Του. Για Εκείνον, όλα δείχνουν χαμένα. Η αναγγελία όμως του επικείμενου θριάμβου Του έχει ήδη σήμερα ακουστεί.

Ο Κύριος μας, σήμερα, δεν αρνείται τις τιμές, διότι Αυτός θα είναι ο τελικός νικητής. Δεν αποφεύγει τους υμνητές Του, διότι επιθυμεί να διακηρύξει προς όλους την λυτρωτική δύναμη της αγάπης Του. Δεν μένει αφανής, διότι είναι έτοιμος να αναλάβει, ενώπιον όλων, το βάρος της ανθρώπινης διαστροφής. Δέχεται σήμερα τον έπαινο ως ο απόλυτος νικητής όχι απλώς μιας εγκόσμιας αυτοκρατορίας όπως περίμεναν οι συμπατριώτες του, αλλά μιας πανίσχυρης εξουσίας θανάτου. Δέχεται σήμερα την δόξα ως ταπεινός άρχοντας, ο Οποίος δεν κατακρημνίστηκε στην άβυσσο της ματαιότητας του θανάτου, αλλά έγινε, με τη θυσία Του, γέφυρα μετάβασης από τον θάνατο στη ζωή. 

Ένα προανάκρουσμα του Πάσχα εορτάζουμε σήμερα. Μία πρόγευση εκείνου του μεγάλου περάσματος από την πικρή γεύση του «τετέλεσται» στο γλυκασμό του «ανέστη, ουκ έστιν ώδε». Όσοι ποθούμε ανάσταση, είναι όντως απαραίτητο να συνοδεύσουμε σήμερα τον Χριστό μας στην είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα. Καθώς επιλέγει ένα ταπεινό γαϊδουράκι, αντί ένα υπερήφανο άτι, μας καλεί να απαρνηθούμε τις μεθόδους της πεσμένης ανθρωπότητας που αναζητά τις λύσεις στην αλαζονική εξουσία και στην τυραννική παντοδυναμία. Όποιος θελήσει να ατενίσει την υπέροχη εικόνα της βαϊοφόρου, ας παραμερίσει τα πρόσωπα του όχλου. Ας επικεντρωθεί στη ματιά του Χριστού  που κοιτάζει τον καθένα από μας ίσια στα μάτια. Ας ανταποκριθεί στην πρόκλησή Του να μοιραστούμε μαζί Του τον θρίαμβο της πραότητας, της ταπείνωσης και της θυσιαστικής αγάπης, των μόνων δυνάμεων που μπορούν να μετατρέψουν την καταματωμένη ανθρωπότητα σε νέο παράδεισο.

Προαναγγέλλει ο ιερός υμνωδός την κοινήν Ανάστασιν πριν από το πάθος, γεμίζοντάς μας χαρά. Στρέφει το βλέμμα του στα παιδιά, τα οποία, με καρδιά άδολη, στρώνουν σήμερα μπροστά στον Χριστό τα ενδύματα και τα βάγια. Θυμάται πόσο τα επαινούσε ο μέγας Διδάσκαλος όσο δίδασκε και πόσο τα έφερνε ως παράδειγμα, για να καταφέρει κάποιος να εισέλθει στην βασιλεία των ουρανών. Γι’ αυτό και μας  καλεί, «ως παίδες, τα της νίκης σύμβολα φέροντες», να υποδεχτούμε εσένα Κύριε, τον νικητή του θανάτου. 

Τα βάγια που σήμερα κρατούμε αποτελούν σύμβολα και της δικής μας νίκης. Διότι, αν και ελάχιστες είναι οι αγαθές μας πράξεις μπροστά στις μυριάδες ευεργεσίες του Θεού, η άπειρη φιλανθρωπία Του μας έχει καταστήσει ήδη μετόχους της επικείμενης νίκης Του και κληρονόμους της βασιλείας του. Με τα ίδια βάγια βγαίνουμε και προς τον κόσμο, κρατώντας τα ως μαρτυρία μιας ολοκληρωτικής νίκης απέναντι στη φθορά και την κακία, μιας νίκης που γευόμαστε σε κάθε Θεία Λειτουργία και την οποίαν ψηλαφούμε κάθε στιγμή της ζωής μας. 

Γνωρίζει ο ευλογημένος ερχόμενος Μεσσίας πως δεν μας είναι άγνωστος ο Γολγοθάς. Ο καθένας από μας κουβαλά τον προσωπικό του σταυρό, παλεύοντας καθημερινά με αντιξοότητες αλλά και με κάθε λογής πάθη που ταλανίζουν την ψυχή μας και την κρατούν δεμένη στο χώμα. Και λίγες δεν είναι οι φορές που και τα δικά μας χέρια αιμορραγούν καρφωμένα στο σταυρό των συνεπειών των λανθασμένων επιλογών  και των πολλών αμαρτημάτων μας. Τα βάγια όμως συνεχίζουμε να τα κρατούμε, διότι γνωρίζουμε πως, κάθε φορά που στρέφουμε το βλέμμα προς Εκείνον, εξαντλημένοι από το βάρος του θανάτου, θα συναντούμε πάντα το βλέμμα Εκείνου, που, αν και αθώος, βρίσκεται καρφωμένος σε ίδιο σταυρό.  Νίκες δικές μας δεν έχουμε, λίγες οι δυνάμεις μας. Αρκεί όμως ένα «μνήσθητί μου Κύριε» για να ακούσουμε την γεμάτη παρηγοριά και ελπίδα φωνή Του πως, κάθε στιγμή, όσο βρισκόμαστε μαζί Του, η πόρτα του παραδείσου θα είναι πάντα ανοιχτή.

Πανηγυρίζουμε λοιπόν και εμείς σήμερα, υποδεχόμενοι τον Χριστό στην Ιερουσαλήμ της καρδιάς μας. Υποδεχόμαστε Εκείνον που μας έκανε φίλους Του, όπως φίλος του ήταν ο Λάζαρος, στον οποίο ξανάδωσε την ζωή. Υποδεχόμαστε Αυτόν που χαρίζει ζωή ισχυρότερη από τον θάνατο. Αναφωνούμε το «ωσαννά» προς Εκείνον, του οποίου το έλεος δεν παύει ούτε στιγμή να μας καταδιώκει.

Η σημερινή μέρα μας πλημμυρίζει χαρά. Δεν θα την ξεχάσουμε και όταν δούμε τον Νυμφίο της Εκκλησίας, σιωπηλό και ανεξίκακο, να άγεται και να φέρεται στα σοκάκια της πόλης των προφητοκτόνων. Ακόμη και τότε, δεν θα σκανδαλιστούμε. Ακόμη και τότε δεν θα Τον εγκαταλείψουμε. Με τα βάγια της νίκης θα σταυρωθούμε μαζί Του. Με τα βάγια της νίκης θα βρεθούμε και στο κενό μνημείο, διακηρύσσοντας προς όλη την οικουμένη πως ο τάφος του θανάτου δεν είναι δυνατόν να κρατήσει Αυτόν, τον Αρχηγό της ζωής.

Μαζί με Αυτόν, εισερχόμαστε, σήμερα, αδελφοί μου, στην Εβδομάδα των Παθών Του. Ας αξιωθούμε, στο τέλος της, να γευτούμε τη χαρά της Αναστάσεώς Του, νικητές και βαϊοφόροι της δόξας Του.