Μυργιώτης Παναγιώτης Αγία Αικατερίνη. Γοργοπόταμος

Αγαπητοί μου,

Πάντα υγιείς, πάντα χαρούμενοι.

Στέλνω 3 κείμενα.

Για να γίνει, άνετα, ο προγραμματισμός

Το 20221019 Αγία Αικατερίνη

και το 20221020 Γοργοπόταμος τα οποία έχουν δημοσιευθεί.

Το κείμενο 2023 την πανεύφημον νύμφην ……ΔΕΝ ΕΧΕΙ δημοσιευθεί.

Αγία Αικατερίνη   πότισε με το αίμα της το δένδρο της Ορθοδοξίας.

Η Αγία Αικατερίνη η και Μεγαλομάρτυς ονομαζομένη υπήρξε ξεχωριστή μορφή για την Ορθοδοξία και πρόσφερε πάρα πολλά για την αγάπη της εις τον Χριστό. Υπέμεινε πολλά μαρτύρια και το τίμιο αίμα της πότισε το δένδρο της Πίστεως.....

Η Αγία ήταν κόρη πολύ όμορφη, πλούσιας οικογενείας, κόρη του αριστοκράτη Κώνστα και απέκτησε πάρα πολλές γνώσεις κοσμικές. Σπούδασε ελληνική, ρωμαϊκή  και λατινική φιλολογία και φιλοσοφία. Γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του Λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, των Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη εις τα δόγματα της χριστιανικής πίστης. Επίσης σπούδασε φυσική, μαθηματικά και μιλούσε αρκετές ξένες γλώσσες της εποχής. Για την σπάνια ομορφιά της, την μόρφωσή της και τον χαρακτήρα της ήταν νύμφη περιζήτητη.

Από νεαρά ηλικία προσελκύστηκε από τον Χριστιανισμό και αφού τον μελέτησε, τον ασπάστηκε και βαπτίστηκε λαμβάνοντας το όνομα Αικατερίνα, αυτή δηλαδή που είναι πάντα καθαρή, αγνή (αιέν καθαρινά), από Δωροθέα. Εργάστηκε με ζήλο για την διάδοση του Χριστιανισμού και με την ρητορική της δεινότητα οδήγησε πολλές ψυχές εις την σωτηρία.

Επί Μαξεντίου εξαπολύθηκε μεγάλος διωγμός κατά των Χριστιανών, η Αικατερίνη δεν φοβήθηκε. Συνέχισε τον αγώνα υπέρ του Χριστιανισμού κηρύσσοντας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Ο έπαρχος της περιοχής πληροφορηθείς την δράση της Αγίας την κάλεσε για να την πείσει να σταματήσει την χριστιανική δράση και αφού δεν την έπεισε σκέφθηκε να προκαλέσει δημόσιο διάλογο. Να θέσει την Αικατερίνη απέναντι από τους σοφούς της εποχής και εις τον διάλογο αυτό να εμφανιστεί η Αγία ως ηττημένη Έτσι πίστευε ο αφελής. Η Αικατερίνη με μεγάλη χαρά δέκτηκε την πρόταση του επάρχου να έλθει εις δημόσια αντιπαράθεση με πενήντα (κατ’ άλλους 150) σοφούς.

Πριν αρχίσει ο διάλογος άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε εις την Αικατερίνη λέγοντας ¨Μη φοβάσαι, ο Κύριος θα προσθέσει σοφία εις την σοφία σου. Θα νικήσεις. Πολλοί θα πιστεύσουν εις τον Κύριο¨  Έχει ενδιαφέρον ο διάλογος της Αγίας και των σοφών. Ας μεταφερθούμε νοερά εις τον πλήρες κόσμου χώρο του διαλόγου.

Φιλόσοφος: Συ είσαι εκείνη, που βλασφημεί τους θεούς μας τόσο αναίσχυντα;
            Αγία: Εγώ είμαι. Δεν βλασφημώ όμως αναίσχυντα, όπως είπες, αλλά ήπια και με φιλαλήθεια μιλώ για τους ψεύτικους θεούς σας.
Σοφός: Ενώ οι μεγάλοι ποιητές τους ονομάζουν υψηλούς, συ, που γνώρισες την σοφία τους, τολμάς να μιλάς με τόση θρασύτητα;;

Αγία: Την φοβία μου την έχω δώρο από τον Θεό, που είναι η Σοφία και η Ζωή. Εκείνος, που σέβεται και τηρεί τις θείες εντολές είναι πράγματι φιλόσοφος. Τα έργα των θεών σας και οι διηγήσεις γι' αυτούς είναι γεμάτες απάτη. Πες μου ποιος από τους μεγάλους ποιητές τους ονόμασε θεούς!...

Σοφός: Πρώτος ο Όμηρος και ο Ορφέας και όλοι οι άλλοι. Μην απατάσαι, λοιπόν, συ η σοφή να προσκυνάς τον Εσταυρωμένο, που κανένας ποιητής δεν τον ονόμασε Θεό.

            Αγία: Μα ο ίδιος ο Όμηρος λέγει για τον Δία, ότι είναι απατεώνας, πανούργος και ψεύτης και ότι ήθελαν να τον δέσουν η Ήρα, ο Ποσειδών κι η Αθηνά, αν δεν πρόφθανε να κρυφθεί. Και οι άλλοι αναφέρουν τέτοια υβριστικά για τους Θεούς. Είπες, ότι τον Εσταυρωμένο δεν τον αναφέρει κανένας παλαιός σοφός, και γι' αυτό να μην ασχολούμεθα μ' αυτόν, που είναι ο αληθινός Θεός. Δημιουργός πάσης κτίσεως και όλου του ανθρώπινου γένους. Θυμήσου τι λέγει για τη σάρκωσή του και τη σωτήρια Σταύρωσή Του η Σίβυλλα και ο Απόλλων. Αυτός ο Θεός έγινε άνθρωπος, περπάτησε στη γη, δίδαξε, θαυματούργησε. Έπειτα καταδέχτηκε και τον θάνατον για να λύση την πρώτη καταδίκη και να ανοίξει τις πύλες του Παραδείσου. Μετά το μαρτύριό Του πέθανε και αναστήθηκε. Όταν ανέβηκε στους Ουρανούς έστειλε στον κόσμο τους Μαθητές φωτισμένους απ' το Άγιο Πνεύμα, για να λυτρώσουν τις ψυχές από την πλάνη της απιστίας. Αυτά πρέπει και συ να τα πιστέψεις και να γνωρίσεις τον αληθινό Θεό και να γίνεις δούλος Του, αν θέλεις το συμφέρον σου. Ο ίδιος ο Χριστός λέγει καλώντας όλους: «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς».

Ο πρωτοκορυφαίος των φιλοσόφων αδυνατεί να απαντήσει εις την Αγία, αποδέχεται την ήττα του, γεγονός που πανικοβάλλει τον άρχοντα, και διατάζει τους υπόλοιπους φιλοσόφους να συνεχίσουν τον διάλογο. Αυτοί αρνούνται να συνεχίσουν την προσπάθεια και ο άρχοντας διατάζει να τους κάψουν ζωντανούς εις το κέντρο τα πόλεως. Αυτοί πέφτουν εις τα πόδια της Αγίας και παρακαλούν τον Θεό να τους συγχωρήσει για όσα έκαναν από άγνοια ως τώρα. Ζητούν να βαπτιστούν και να λάβουν την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η Αγία τους απαντά: «Είσαστε καλότυχοι που αφήσατε το σκοτάδι και ήλθατε εις το φως της αλήθειας. Η φωτιά που σας απειλεί ο ασεβής βασιλιάς θα γίνει Βάπτισμα που θα σας καθαρίσει από κάθε ακαθαρσία της ψυχής και του σώματος». Τους ευλόγησε και οδηγήθηκαν εις το μαρτύριο. Αλλά βγήκαν σώοι και αβλαβείς από αυτήν.

Ο βασιλιάς, αφού διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε με επιχειρήματα να κερδίσει την μάχη με την Αγία, κατέφυγε εις τις κολακείες και πανουργίες. Της πρότεινε να προσκυνήσει τους μεγάλους Θεούς και ιδιαίτερα τον Ερμή που την προίκισε με το χάρισμα της φιλοσοφίας. Θα έδινε το μισό της εξουσίας και θα κατοικούσε εις το παλάτι.

-«Βγάλε το προσωπείο, βασιλιά, και μην υποκρίνεσαι», απάντησε η Αγία. «Εγώ είμαι χριστιανή και θα γίνω νύφη Χριστού, που τον έχω μοναδικό Νυμφίο και σύμβουλο, στολισμό της παρθενίας μου και ποθώ το μαρτύριο περισσότερο από κάθε βασιλικό ένδυμα και στεφάνι».

- «Μη μ' αναγκάσεις να βρίσω την αξία σου χωρίς να το θέλω», είπε πάλι ο βασιλιάς.

- «Κάνε ό,τι θέλεις, γιατί με την πρόσκαιρη αυτή ατιμία θα γίνεις αφορμή να δοξασθώ με δόξα αθάνατη και να πιστέψει πλήθος κόσμου στον Χριστό μου ακόμη και μέσα από το παλάτι σου».

Η αγέρωχη απάντηση εκνεύρισε τον βασιλιά ο οποίος διέταξε να κτυπήσουν την Αγία με νεύρα βοδιών. Ξυλοκόπησαν την Αγία μέχρι του σημείου να ξεσχιστεί το παρθενικό κορμί. Η Αγία δεχόταν με ανδρεία το μαρτύριο προσευχόμενοι εις τον Θεό να συγχωρήσει τους βασανιστές. Μετά δόθηκε η εντολή να οδηγηθεί εις τη φυλακή χωρίς νερό και τροφή μέχρι να αποφασιστεί ο τρόπος θανάτου της.

Η σύζυγος του βασιλιά Φαυστίνα ήθελε να γνωρίσει την Αγία. Μετά από ένα όνειρο με την βοήθεια του αξιωματούχου Πορφυρίωνα και με την συνοδεία 200 στρατιωτών οδηγείται η Φαυστίνα εις τον χώρο της φυλακής και συναντά την Αγία. Πέφτει με δάκρυα εις τα πόδια της Αγίας λέγουσα:

-                      «Είμαι πολύ ευτυχισμένη που σε γνώρισα. Τώρα αν στερηθώ την ζωή και την βασιλεία δεν θα στεναχωρηθώ. Είσαι ζηλευτή που προσκολλήθηκες σε τέτοιο Δεσπότη που χαρίζει τόσες δωρεές και χαρίσματα».

-                      Ακούει από το στόμα της Αικατερίνης:

-               «Και εσύ είσαι ευτυχισμένη, γιατί βλέπω το στεφάνι που σου φορούν οι άγιοι Άγγελοι, θα το πάρεις μετά από τρείς ημέρες αφού περάσεις το μαρτύριο. Μη φοβάσαι τον άνδρα σου και τα βασανιστήρια. Έχε θάρρος.  Εις τη καρδιά σου θα βρίσκεται ο Χριστός που θα σε δυναμώνει την ώρα του μαρτυρίου». 

Ενώ οι δυο γυναίκες έλεγαν αυτά, ρώτησε ο Πορφυρίων την Αγία:

- «Τι χαρίζει ο Χριστός σ' όσους πιστεύουν; Θέλω κι εγώ να τον γνωρίσω και να γίνω  οπαδός Του».

Η Μάρτυς του απαντά:

-                      «Δεν μπορεί η γλώσσα να διηγηθεί τα αγαθά, που ο Θεός ετοιμάζει για όσους Τον αγαπούν και τηρούν τις εντολές Του».

Ο Πορφυρίων, η Φαυστίνα και οι διακόσιοι στρατιώτες πίστεψαν εις τον Χριστιανισμό.

Ο βασιλιάς την επόμενη περίμενε να βρει την Αγία νεκρή. Δεν γνώριζε ότι ο Θεός την έτρεφε με τροφή που μετέφερε ένα περιστέρι και την στήριζε λέγοντάς την: «Μη δειλιάσεις κόρη. Εγώ είμαι δίπλα σου. Θα επιστρέψεις πολλούς εις την ορθή πίστη και θα αξιωθείς πολλών αφθάρτων τιμών». Διέταξε και έφεραν την Μάρτυρα μπροστά του και βλέποντάς την αναρωτήθηκε μήπως κάποιος υπηρέτης κρυφά πήγαινε και της έδινε τροφή. Η Αγία τον πληροφόρησε ότι την τροφοδοτούσε με τροφή ο Δεσπότης Χριστός που φροντίζει όλα τα πλάσματά Του. Ο βασιλιάς έκανε την τελευταία προσπάθεια να πείσει την Αικατερίνη να θυσιάσει εις τα είδωλα να μη χαθεί η ομορφιά της και να γίνει βασίλισσα. Η θαρραλέα απάντηση της Αγίας «Εγώ είμαι γη και πηλός και η ομορφιά μαραίνεται και ως άνθος και ως όνειρο χάνεται ή από αρρώστια ή από γηρατειά ή από θάνατο. Μη νοιάζεσαι για την ομορφιά μου». Διέταξε ο βασιλιάς και κατασκευάσανε 4 τροχούς, μηχανές δηλαδή που έφεραν ξυράφια και άλλα κοφτερά σίδερα και οι δυο να γυρίζουν από αριστερά και οι άλλοι δύο από δεξιά. Εις την μέση θα βάλουν την Αγία και γυρίζοντας οι τροχοί να ξεσχίζουν τις σάρκες της.

            Πληροφορείται ο βασιλιάς από την σύζυγό του Φαυστίνα ότι άδικα τα βάζει με τον αληθινό Θεό. Θηρίο γίνεται ο βασιλιάς και διατάζει να κόψουν τους μαστούς της Φαυστίνας και εις την συνέχεια να την αποκεφαλίσουν. Παρουσιάζονται εις το κριτήριο ο Πορφυρίων και οι διακόσιοι στρατιώτες και δηλώνουν την πίστη τους εις τον Χριστό. Ο βασιλιάς διατάζει να αποκεφαλιστούν. Ήταν 24 Νοεμβρίου.

            Την επομένη ημέρα, μετά την ύστατη αποτυχημένη προσπάθεια του βασιλιά να πείσει την Αγία δίνει διαταγή να αποκεφαλιστεί. Ενώ οδηγείτο εις τον τόπο του μαρτυρίου ευχαριστούσε τον Κύριο που της έδωσε δύναμη και άντεξε τα μαρτύρια και παρηγορούσε τους ανθρώπους που την έβλεπαν να οδηγείται εις το μαρτύριο.

            Η τελευταία προσευχή εις τον τόπο του μαρτυρίου «Κύριε Ιησού Χριστέ, σ' ευχαριστώ, γιατί μου έδωσες υπομονή και οδήγησες τα βήματά μου. Συγχώρησε, Κύριε, τα σφάλματά μου και κράτησε αθέατο το σώμα μου από εκείνους, που θα το ζητούν. Φύλαξέ το σώο και ακέραιο, όπου ορίσεις συ ο Βασιλεύς μου. Δώσε τα προς το συμφέρον αιτήματα σ' όσους Σε επικαλούνται. Αμήν». Ο δήμιος με το ξίφος του έδωσε τέλος εις την επίγεια ζωή της Αγίας και άγγελοι μετέφεραν το χαριτόβρυτο άγιο σώμα της εις το όρος Σινά.

Υμνολογία

Απολυτίκιο της Αγίας Αικατερίνης

 

Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και αντίληψιν ότι εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούς των ασεβών του Πνεύματος τη μαχαίρα,
και νυν ως μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι το μέγα έλεος.

Κοντάκιο της Αγίας Ακατερίνης

Χορείαν σεπτήν ενθέως, φιλομάρτυρες, εγείρατε νυν γεραίροντες την πάνσοφον Αικατερίναν, Αύτη γαρ εν σταδίω τον Χριστόν εκήρυξε και τον όφιν επάτησε ρητόρων την γνώσιν καταπτύσασα.

 

Μεγαλυνάριο της Αγίας Αικατερίνης

Έχει το σον πνεύμα ο ουρανός, σώμα δε θείον τεθησαύρισται εν Σινά, αίμα μαρτυρίου εν Αλεξανδρουπόλει, σοφή Αικατερίνα σκέπε τους δούλους σου.

 

 

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός

 

 

 

 

 

 

Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν,

Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά.

 

                Η Αγία μας Εκκλησία ονομάζει την Αγία Αικατερίνη «πανεύφημον νύμφην Χριστού». Είναι γνωστό ότι η Εκκλησίά είναι φειδωλή εις την απονομή τίτλων και χαρακτηρισμών και εξ όσων γνωρίζω, δεν έχει χαρακτηρίσει άλλη Αγία ή Οσία, νύμφη του Χριστού.

            Με τις φτωχικές μου δυνάμεις θα προσπαθήσω να εξηγήσω για ποιους λόγους απενομήθη ο τίτλος αυτός εις την Αγία.

            Η Αικατερίνη γεννήθηκε σε αριστοκρατική και πλούσια οικογένεια ήταν κόρη του άρχοντα Κώνστα είχε ωραιότατη μορφή και απέκτησε πάρα πολύ μεγάλη μόρφωση. Μιλούσε όλες τις ξένες γλώσσες της εποχής της και είχε σπουδάσει γεωμετρία, φιλοσοφία, την αρχαία ελληνική γραμματεία και την λατινική.

            Από μικρή ηλικία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, έλαβε το όνομα Αικατερίνη, το οποίο σημαίνει πάντα καθαρή και άρχισε να κηρύτει τον Χριστό και να ζει κατά το θέλημά Του. Σε ηλικία 18 ετών παρουσιάστηκε στον  και του ζήτησε να μη καταδιώκει τους Χριστιανούς. Πέτυχε τότε να φέρει εις τον χριστιανισμό την σύζυγό του.

            Η εξυπνάδα, η σοφία, η σωματική ωραιότητα και η περιουσία της ΄έκαναν την Αικατερίνη περιζήτητη νύμφη, Η ίδια είχε αφιερώσει την ζωή της εις τον Σωτήρα Χριστό και δεν ήθελε να παντρευτεί. Εις τις πιέσεις των δικών της ανθρώπων απαντά

«Βρείτε ένα νέο να μου μοιάζει στα τέσσερα χαρίσματα που ομολογείτε, ότι ξεπερνώ τις άλλες νέες και τότε να τον κάνω σύζυγό μου, γιατί δεν καταδέχομαι να πάρω κατώτερό μου. Ερευνήστε αν υπάρχει κάποιος όμοιός μου στην ευγένεια, στον πλούτο, στη σοφία, και στην ωραιότητα. Αν του λείπει κάτι απ' αυτά δεν είναι άξιος για μένα»

            Όλοι γνώριζαν ότι ήταν αδύνατο να βρεθεί νέος ανώτερος από την Αικατερίνη και της έλεγαν ότι ο υιός του βασιλιά της Ρώμης και άλλοι ευγενείς είναι πλουσιότεροι από αυτήν αλλά υστερούν εις την σοφία και την ομορφιά. Η κόρη αρνείτο να παντρευτεί κάποιον  ο οποίος ήταν κατώτερος αυτής.

            Η μητέρα της ήταν Χριστιανή και επιθυμούσε η κόρη της να νυμφευτεί. Πήρε την Αικατερίνη και πήγαν στον σοφό γέροντα πνευματικό της για να τον συμβουλευτούν. Ο σοφός πνευματικός αφού άκουσε με προσοχή το οικογενειακό πρόβλημα σκέφθηκε να την προσελκύσει εις τον Χριστό. Της είπε ,λοιπόν, ΄ότι γνωρίζει ένα άνθρωπο  ο οποίος  σε υπερβαίνει σε όλα τα χαρίσματα και σε  άλλα αναρίθμητα. . Η ωραιότητά του νικά στη λάμψη τον ήλιο, η σοφία του κυβερνά όλα τα όντα , ο πλούτος του διαμοιράζεται σ' όλο τον κόσμο και δεν λιγοστεύει ποτέ, η ευγένειά του είναι ασύλληπτη και ακατανίκητη. Η κόρη νόμισε ότι πρόκειται για άρχοντα επί της γης και ρώτησε αν πράγματι τα προσόντα αυτά ήταν πραγματικά και ποιου υιός ήταν. Έλαβε την εξής απάντηση Αυτός δεν έχει πατέρα εις την γη γεννήθηκε  υπερφυσικά από μια Υπεραγία Παρθένο, που αξιώθηκε για την αγιότητά Της να μείνει αθάνατος εις την ψυχή και εις το σώμα. Αμέσως η κόρη ερωτά Είναι δυνατό να δω τον νέο, για τον οποίο διηγείσαι τόσα θαυμαστά;;. Η απάντηση του πνευματικού πατρός. Αν κάνεις ό,τι σου πω θα αξιωθείς να δεις το πρόσωπό Του. Αμέσως ο ασκητής δίδει εις την Αικατερίνη μια εικόνα με την Παναγία να κρατά εις την αγκάλη Της το Θείο Βρέφος και της λέγει Αυτή είναι η αειπάρθενέ μητέρα Εκείνου. Πάρε την και αφού κλείσεις καλά την πόρτα του δωματίου σου κάμε ολονύκτια προσευχή και παρακάλεσε αυτήν που ονομάζεται Μαρία , να σου δείξει τον Υιό Της. Ελπίζω αν παρακαλέσεις με πίστη να σε ακούσει.

            Πήρε η Αικατερίνη την εικόνα και όλη τη νύκτα κλεισμένη στο θάλαμό της προσευχόταν, όπως της είπε ο γέροντας. Από τον κόπο κοιμήθηκε και βλέπει σε όραμα την Παναγία με το θείο Βρέφος. Αλλά είχε στραμμένο το πρόσωπό του προς τη Μητέρα του, έτσι η κόρη έβλεπε τα νώτα του, επιθυμώντας να δει από μπροστά πήγε προς το άλλο μέρος, αλλά ο Χριστός έστρεφε πάλι το πρόσωπό του. Τούτο έγινε τρεις φορές. Τότε άκουσε την Παναγία να λέει: Κοίταξε, παιδί μου, τη δούλη σου Αικατερίνη, πόσο είναι ωραία και καλή. Η απάντηση του Βρέφους Είναι σκοτεινή και άσχημη, τόσο που δεν μπορώ να την δω καθόλου. Δεν είναι πάνσοφη παραπάνω από όλους τους ρήτορες, πλούσια και ευγενής; Μητέρα μου, είναι αμαθής και πολύ χαμηλά όσο βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, ώστε δεν πρέπει να με δει εις το πρόσωπο. Σε παρακαλώ, παιδί μου, να μην περιφρονήσεις το πλάσμα σου, αλλά να την νουθετήσεις κα να την οδηγήσεις για να απολαύσει τη δόξα σου και να δη το πρόσωπό σου, που επιθυμούν και οι Άγγελοι να βλέπουν. Ας πάει εις τον γέροντα που της έδωσε την εικόνα και ας  κάνει ό,τι τη συμβουλεύσει και τότε θα με δει.

            Την άλλη μέρα ξεκίνησε το πρωί με λίγες γυναίκες κι έφθασε στο κελί του γέροντα. Με δάκρυα του διηγήθηκε το όραμα και του ζήτησε τη συμβουλή του. Ο όσιος διηγήθηκε όλα τα Μυστήρια της αληθινής πίστεως, αρχίζοντας από τη δημιουργία του ανθρώπου. Μετά την κατήχησή η Αγία αποθέτοντας τον παλαιό άνθρωπο και φορώντας στολή θεοΰφαντη, γύρισε στα ανάκτορα. Όλη τη νύκτα πέρασε προσευχόμενη μέχρι την ώρα που κοιμήθηκε και είδε σε οπτασία την Παρθένο με το βρέφος, που κοίταζε την Αικατερίνη, με πολύ ιλαρότητα. Στην ερώτηση της Θεομήτορος αν ήταν τώρα αρεστή η κόρη, ο Δεσπότης απάντησε: Τώρα έγινε ένδοξη η άσχημη και σκοτεινή, η πτωχή και χωρίς γνώσι έγιν ε πλούσια και πάνσοφη, η καταφρονημένη και άσημη έγινε ευγενής και ένδοξη. Είναι στολισμένη με τέτοια χαρίσματα, ώστε επιθυμώ να τη μνηστευθώ για νύφη μου άφθορη. Δεν είμαι άξια, Υπερένδοξε Δέσποτα, να βλέπω τη βασιλεία σου, αλλά αξίωσέ με να συναριθμηθώ με τους δούλους σου .Η Θεοτόκος τότε πήρε το δεξί χέρι της κόρης και της είπε: Δώσε της, παιδί μου, δακτυλίδι σαν αρραβώνα, για να την αξιώσεις της βασιλείας σου. Τότε ο Κύριος της έδωσε ένα ωραίο δακτυλίδι λέγοντας: Σήμερα σε παίρνω για νύφη μου αιώνια και άφθορη. Να φυλάξεις αυτή τη συμφωνία. Να μην πάρεις άλλον νυμφίο στη γη. Από τη στιγμή εκείνη ελκύσθηκε η Αικατερίνη από τον Ουράνιο Νυμφίο και αιχμαλωτίσθηκε η καρδιά της από τον θείο έρωτα του Χριστού.

            Ενώπιον του βασιλέως Μαξεντίου

            Ο βασιλιάς Μαξέντιος καλεί με αυστηρή διαταγή του όλους τους υπηκόους του να προσέλθουν και να θυσιάσουν εις τα είδωλα. Οι υπήκοοι φοβούμενοι την θανατική καταδίκη προσήλθαν, πράγμα για το οποίο η Αγία στεναχωρήθηκε πολύ. Προσήλθε και στεναχωρημένη αλλά, με παρρησία κατέκρινε τον βασιλιά γιατί θυσιάζει και λατρεύει είδωλα και ψεύτικους θεούς. Μετά την θυσία ο βασιλιάς και η Αικατερίνη είχαν διάλογο όπου ομολόγησε την πίστη της εις το Χριστό και κατέκρινε την ειδωλολατρία. Ο βασιλιάς βρέθηκε σε δύσκολη και της είπε ότι αυτός ως βασιλιάς δεν επιτρέπεται να συνομιλεί με γυναίκα.

   Συνομιλία με τους σοφούς θανάτωση αυτών. Ο άρχοντας   για να αποδείξει ότι η Αικατερίνη λέγει ψέματα την κάλεσε να συζητήσει με τους σοφούς της εποχής δημοσίως. Μόνη η Αγία απέναντι σε 50 ή κατ άλλους 150 σοφούς ειδωλολάτρες. Κατόρθωσε, βεβαίως, με την βοήθεια του Θεού να γίνουν χριστιανοί πολλοί σοφοί, τους οποίους ο    άρχοντας διέταξέ να αποκεφαλιστούν

Ο βασιλιάς προσπαθεί να την πείσει να αλλαξοπιστήσει τάζοντας διάφορα και απειλές εκτοξεύοντας. Αλλά μάταια προσπαθούσε. Βράχος αμετακίνητος εις την Χριστιανική πίστη η Αικατερίνη και διατάζει να την φυλακίσουν μήπως και αλλάξει πίστη.   Η Φαυστίνα σύζυγος του βασιλιά επιθυμούσε πολύ να γνωρίσει την Αικατερίνη και μια ημέρα κατά την οποία ο βασιλιάς απουσίαζε από την πόλη μαζί με τον στρατοπεδάρχη Πορφυρίωνα επισκέφτηκε εις την φυλακή την Αικατερίνη με αποτέλεσμα να γίνουν και οι δυο χριστιανοί και οι διακόσιοι στρατιώτες οι οποίοι τους συνόδευαν.

            Όταν επέστρεψε ο βασιλιάς από το ταξίδι και έφεραν ενώπιό του την Αικατερίνη ακμαία πληροφορείται από την ίδια ότι ο Πανάγαθος Θεός με ένα περιστέρι της εξασφάλιζε τροφή της. Επιχειρεί ο βασιλιάς εις την αρχή με κολακείες λαι υποσχέσεις να πετύχει την αλλαξοπιστία της μάρτυρος και μετά καταφεύγει εις τις απειλές και τη βία. Μάταιος ο κόπος και άκαρπη για μια φορά ακόμη η προσπάθειά του. Τελικά αποφασίζει να θανατώσει την μάρτυρά με τον τροχό με τα μαχαίρια τα οποία όταν περιστρέφεται ο τροχός τεμαχίζουν το ανθρώπινο σώμα. Με θαυματουργικό τρόπο η Αικατερίνη βρέθηκε λυμένη από τον τροχό μρ τη βοήθεια ενός Αγγέλλου. Η σύζυγός  μάταια προσπαθεί να τον συνεφέρει. Διατάζει να της κόψουν τους μαστούς και δέχεται τον στέφανο από τον αθλοθέτη Χριστό. Την επομένη ημέρα 24 Νοεμβρίου διατάζει την θανάτωση του στρατοπεδάρχη και των Χριστιανών στρατιωτών του. Άλλοι δέχονται τα στεφάνια της δόξης.

            Την επομένη ημέρα πάλι προσπαθεί να μεταπείσει την Αγία με κάθε τρόπο, κολακείες, βία και απειλές. Όταν έφθασε η Αγία εις τον τόπο του μαρτυρίου προσευχήθηκε ρις τον Κύριο λέγοντας« Κύριε Ιησού Χριστέ, σ' ευχαριστώ, γιατί μου έδωσες υπομονή και οδήγησες τα βήματά μου. Συγχώρησε , Κύριε, τα σφάλματά μου και κράτησε αθέατο το σώμα μου από εκείνους, που θα το ζητούν. Φύλαξέ το σώο και ακέραιο, όπου ορίσεις συ ο Βασιλεύς μου. Δώσε τα προς το συμφέρον αιτήματα σ' όσους Σε επικαλούνται. Αμήν». Ο δήμιος με το ξίφος του αποκεφάλισε την Αγία και έλαβε και αυτή το Στεφάνι του μαρτυρίου και μπροστά εις τον θρόνο του Θεού μεσιτεύει για όλους εμάς. Ήταν η 25^η Νοεμβρίου 307.

            Η Αγία Αικατερίνη είναι προστάτης των μηχανικών, της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής (παλιά),  Σητείας Κρήτης    και της Κατερίνης εις τον Μητροπολιτικό Ναό της οποίας φυλάσσεται απότμημα του Ιερού Λειψάνου της και διοργανώνονται πολυήμερες εκδηλώσεις προς τιμή της.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ  Ήχος πλ. α' Τον συνάναρχον Λόγον.

Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και αντίληψιν ότι

εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούςτων ασεβών του Πνεύματος τη μαχαίρα, και νυν ως μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι το μέγα έλεος.

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ  Ήχος γ'. Η Παρθένος σήμερον.

Την σοφίαν άνωθεν, κομισαμένη του λόγου, των ρητόρων ήλεγξας, τας φληναφίας ευτόνως, κάλλεσι, της παρθενίας ωραϊσμένη, αίμασι, της μαρτυρίας πεποικιλμένη, διά τούτο σε ως νύμφην, Αικατερίνα Χριστός προσήκατο.

 

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός

 

 

Η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου

ηχηρό μήνυμα αντίστασης, ηρωισμού, Ελευθερίας και Δημοκρατίας του Έλληνα αντάρτη.

Τον Απρίλιο του 1941 ο γερμανικός στρατός αφού νίκησε τον ελληνικό στα οχυρά μεταξά εισέρχεται εις την Ελλάδα και αρχίζει η γερμανοϊταλική κατοχή. Μαύρη σελίδα εις την ιστορία μας. Είμαστε υποδουλωμένοι εις τον Άξονα. Αλλά, ως γνωστόν, ο τράχηλος του Έλληνα δεν αντέχει ζυγό. Αρχίζει ο ελληνικός λαός να σκέπτεται και να οργανώνει την αντίστασή του εις τους κατακτητές που θα οδηγήσει τελικά εις την ελευθερία του.

Έτσι, λοιπόν, ο στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας την 11^η Ιουνίου 1941 δημιουργεί τις βάσεις της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Σύνδεσμος) ορκίζοντας τους 10 πρώτους αντάρτες και συνεργάζεται με το συμμαχικό αρχηγείο Μέσης Ανατολής που εδρεύει εις το Κάϊρο, όπου βρίσκεται και η ελληνική κυβέρνηση. Την 23^η Ιουλίου 1942 αναχωρεί εις τα βουνά και αρχίζει το αντάρτικο. Δημιουργήθηκαν και άλλες ανταρτικές οργανώσεις την περίοδο αυτή. Αναφέρουμε εν τάχει: «Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση» (ΕΚΚΑ) του Δημ Ψαρρού, «Εθνική Οργάνωση Κρήτης» (ΕΟΚ), «Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας» εις την Καρδίτσα, «Ελληνικός Στρατός Εθνικής Απελευθερώσεως» (ΕΣΕΑ) εις την Θεσσαλία. Η μεγαλύτερη όλων ήταν το «Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο» (ΕΑΜ) το οποίο δημιουργήθηκε αρχές του 1942. Ο ελληνικός λαός αρχίζει να γράφει σελίδες δόξης και ανδρείας. Με κάθε τρόπο αντιστέκεται εις τον Άξονα με πράξεις ηρωικές, μικρές ή μεγάλες.

Κορυφαία πράξη ηρωικής αντίστασης αποτελεί η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου την 25^η Νοεμβρίου 1942. Ας δούμε τα γεγονότα, συνοπτικά, από την αρχή. Το στρατηγείο Μέσης Ανατολής, για να ανακόψει τον ανεφοδιασμό του Γερμανού στρατηγού Ρόμελ εις την Αφρική αποφάσισε να ανατιναχτεί μια από τις γέφυρες Γοργοποτάμου ή Παπαδιάς. Η ανατίναξη θα γίνονταν από Άγγλους σαμποτέρ με τη βοήθεια Ελλήνων ανταρτών.

 Για τον σκοπό αυτό πέφτουν με αλεξίπτωτα στα βουνά σε περιοχή που ελέγχεται από το ΕΑΜ ομάδα Άγγλων σαμποτέρ με τον ταγματάρχη Χριστόφορο Μοντογιούς Γουντχάους. Αφού δεν μπόρεσαν να επικοινωνήσουν με αντάρτες της περιοχής απευθύνονται εις τον Ζέρβα. Η συνάντηση έγινε εις το χωριό Αργύρι το οποίο βρίσκεται εις τα όρια τεσσάρων νομών‧ Τρικάλων, Άρτας, Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας. Εις την ιστορική αυτή συνάντηση ο στρατηγός Ζέρβας, αφού ενημερώθηκε από τον Άγγλο απεσταλμένο αξιωματικό για τον σκοπό του ερχομού του εις την Ελλάδα και την αξία του εγχειρήματος, συμφώνησε να συμμετάσχει εις την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, που κρίθηκε ως η καλύτερη λύση.

  Την 12^η Νοεμβρίου αρχίζει η πορεία προς το Γοργοπόταμο με ρυθμούς εντατικούς γιατί ο αρχηγός της αποστολής  Έντυ είχε ορίσει η ανατίναξη να γίνει το αργότερο 17 του μηνός Νοεμβρίου. Στις 13 του μηνός εις το Κερασοχώρι τους συναντά απεσταλμένος του Άθω Ρουμελιώτη, ο οποίος τους πληροφορεί δυο πράγματα: ότι είναι επικίνδυνο να προχωρήσουν και ότι ο Ρουμελιώτης και ο καπετάν Άρης Βελουχιώτης βρίσκονται σε προστριβή και υπάρχει ο κίνδυνος οι δυο καπεταναίοι του ΕΛΑΣ να εμπλακούν σε πόλεμο. Οι Ζέρβας και Γουντχάους σκέφθηκαν να καλέσουν τον Άρη, αν θέλει, να βοηθήσει την προσπάθειά των. Προσκληθείς ο Άρης από τους δυο, πήγε, τους βρήκε και με κρύα καρδιά δέκτηκε την πρόταση για συμμετοχή.

 Ο Ζέρβας αφού συνέλεξε πληροφορίες χρήσιμες για την σχεδιαζόμενη επιχείρηση αποφασίζει το εγχείρημα να γίνει την 20ή του μηνός. Απόφαση η οποία βρίσκει τον Άρη να ζητά την αναβολή της προσπάθειας για λίγες ημέρες για να λάβει, δήθεν, την έγκριση της κεντρικής επιτροπής γιατί χωρίς αυτή δεν μπορεί να συμμετάσχει. Δεκτό γίνεται το αίτημα του Άρη.

 Στις 21 του μηνός δίνεται ο όρκος των ανταρτών ενώπιον του Ζέρβα και του Έντυ. Την 23^η Νοεμβρίου 1942 η έγκριση της κεντρικής επιτροπής δεν έφθασε και ο Άρης ζητά νέα αναβολή. Ο Ζέρβας απορρίπτει το αίτημα και μαζί με τον Έντυ καταστρώνουν το σχέδιο της ανατίναξης της γέφυρας σύμφωνα με τις συλλεχθείσες πληροφορίες και την εικόνα που σχημάτισαν αξιωματικοί Έλληνες που κατασκόπευσαν την περιοχή. Έγινε κατόπτευση της γέφυρας και της γύρω περιοχής λίγες ώρες πριν το εγχείρημα από τον Ζέρβα και τους Άγγλους αξιωματικούς και έγιναν οι αναγκαίες αλλαγές εις το σχέδιο δράσεως. Τότε ο Άρης ανακοίνωσε ότι διαθέτει 42 άνδρες για το εγχείρημα. Τελικά έδωσε 33 άνδρες και ζήτησε αναβολή ολίγων ωρών γιατί τα συρματοπλέγματα που προστατεύουν την γέφυρα είναι ηλεκτροφόρα. Αναβολή της επιχείρησης δεν έγινε και ο καθένας πήρε τον δρόμο της αποστολής όπου τον καλούσε το καθήκον το πατριωτικό και το δημοκρατικό. Η πορεία προς την γέφυρα είναι επικίνδυνη και κουραστική με βροχή εις τα κακοτράχαλα βουνά νυχτιάτικα.

Το σχέδιο πέτυχε και την 2.30 ώρα πρωινή η γέφυρα του Γοργοποτάμου ανατινάσσεται και τίθεται εκτός λειτουργίας. Ο ανεφοδιασμός του Ρόμελ διακόπτεται και διευκολύνονται οι σύμμαχοι για την τελική εναντίον του προσπάθεια. Οι μεταφορές οπλισμού και άλλων χρήσιμων υλικών για τον στρατηγό Ρόμελ εις την Αφρική διακόπηκαν. Οι αμαξοστοιχίες που κινούντο προς τον Πειραιά και δια μέσου Κρήτης να φθάσουν εις την Αφρική δεν μπορούσαν να συνεχίσουν την πορεία λόγω της ανατίναξης της γέφυρας.

 Ο χρόνος ο οποίος χρειάστηκε για να επισκευαστεί η γέφυρα ήταν 47 ημέρες. Χρόνος πάρα πολύς και δεδομένου ότι η μεταφορά των εφοδίων προς την Αφρική δεν μπορούσε να γίνει μέσω της θάλασσας γιατί οι σύμμαχοι την ήλεγχαν. Φαντάζεται ο καθένας μας τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στον στρατό του άξονα εις την Μέση Ανατολή και συγχρόνως αντιλαμβάνεται το μέτρο της σπουδαιότητας της επιτυχίας του εγχειρήματος. Συγχρόνως το ηθικό των Ελλήνων αναπτερώθηκε μαθαίνοντας το ηρωικό  κατόρθωμα. Η ανατίναξη της γέφυρας δεν ήταν απλός περίπατος. Δόθηκαν μάχες σκληρές με τραυματίες από τις δυο πλευρές και νεκρούς από την πλευρά των κατακτητών.

 Το αντάρτικο κίνημα αρχίζει να φουντώνει. Οι ευρωπαίοι πληροφορούνται ότι ο Έλληνας δεν έσκυψε το κεφάλι. Κάτω από την σιδερόφρακτη μπότα του Άξονα σήκωσε κεφάλι. Πολεμάει τον κατακτητή. Οι ευρωπαίοι ηγέτες αρχίζουν να συνειδητοποιούν την χρησιμότητα του  αντάρτικου αγώνα.

 Οι κατακτητές επικηρύσσουν τον στρατηγό Ζέρβα με εκατό εκατομμύρια δρχ και οι ραδιοσταθμοί της Ευρώπης μεταδίδουν ότι οι δυνάμεις του Ζέρβα ανατίναξαν την γέφυρα και πλέκουν το εγκώμιο του στρατηγού, των ανταρτών και των Άγγλων αξιωματικών και σαμποτέρ. Η αγγλική κυβέρνηση προάγει εις τον επόμενο βαθμό τους αξιωματικούς Μ.  Έντυ, Κρίστ και Τόμ Μπάρνες .Επίσης οι Άγγλοι παρασημοφορούν τον στρατηγό Ζέρβα με το παράσημο των αξιωματούχων της βρετανικής αυτοκρατορίας, τον λοχαγό Μυριδάκη Μιχ. με τον αγγλικό πολεμικό σταυρό και τον Μπάρμπα Νικόλαο Μπέη με πολιτικό παράσημο.

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν σημαντική πράξη αντίστασης του αντάρτικου σώματος του υπερήφανου Ελληνικού Λαού. Πλήγωσε βαριά τον σιδερόφρακτο άξονα και βροντοφώναξε εις τα πέρατα της οικουμένης ότι η Ελλάδα, η κοιτίδα της Δημοκρατίας, δεν συμβιβάζεται με ολοκληρωτικές ιδεολογίες, απάνθρωπες και ανελεύθερες. Ο Έλληνας δεν κάνει επιλογή τυράννων. Πολεμά κάθε είδους και χρώματος φασισμό και ολοκληρωτισμό. Θεωρεί υπέρτατο χρέος και καθήκον να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσια της φυλής.

Κάθε χρόνο ο Έλλην πολίτης την 25^η Νοεμβρίου ενθυμείται το ηρωικό κατόρθωμα των προγόνων του, αισθάνεται υπερήφανος για αυτούς, κλίνει ευλαβικά το γόνυ του και δίνει όρκο και υπόσχεση ότι θα μάχεται πάντα για την πατρίδα, τη Δημοκρατία, την Ελευθερία και την Ορθοδοξία.

 

 

 

Μυργιώτης  Παναγιώτης

Μαθηματικός