Η Βάνια ήρθε με συνεργείο της σερβικής τηλεόρασης για να δει και να ευχαριστήσει τους ανθρώπους που άνοιξαν το σπίτι τους και την αγκαλιά τους για αυτή.....
Γιουγκοσλαβία, 1995. Ο εμφύλιος πόλεμος στη Βοσνία μαίνεται, με Σέρβους και Βόσνιους να μάχονται ανηλεώς για την επικράτηση στα εδάφη που διεκδικούν.
Δυνάμεις του ΝΑΤΟ συμμετέχουν κι αυτές στο «θέατρο του πολέμου», βομβαρδίζοντας τους Σέρβους, οι οποίοι και είχαν περιέλθει σε δεινή θέση.
Χιλιάδες άνθρωποι, κι από τις δύο μεριές, αναγκάστηκαν να πάρουν μόνιμα το δρόμο της προσφυγιάς λόγω των εχθροπραξιών. Έχασαν τα πάντα. Σπίτια, συγγενείς, φίλους, τις ζωές τους, όλα όσα αγάπησαν και γνώρισαν.
Ο ελληνικός λαός σε εκείνες τις ζοφερές εποχές στάθηκε αλληλέγγυος στους ομόθρησκους Σέρβους. Γεγονός που μέχρι και σήμερα ο σερβικός λαός δεν ξεχνά. Όχι τυχαία. Και σε αυτό συνηγορούν, ιστορίες ανθρώπων που μετά από τόσα χρόνια υπενθυμίζουν ότι κάποια πράγματα δεν ξεχνιούνται…
Ελλάδα, 1995. Ο Δήμος Αγρινίου παίρνει την αξιέπαινη πρωτοβουλία να φέρει 20 παιδιά από τη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας στην περιοχή μας. Αναζητά οικογένειες για να φιλοξενήσουν τα παιδιά, τα οποία συνόδευαν δύο ομοεθνείς τους, δάσκαλοι οι οποίοι και συνεργάστηκαν με τον εκπαιδευτικό Παναγιώτη Τόλη.
Οι Αγρινιώτες δεν έκλεισαν τις πόρτες τους. Τις άνοιξαν διάπλατα και έδωσαν θαλπωρή και ασφάλεια στα κατατρεγμένα Σερβόπουλα. Ανάμεσά τους και η 10χρονη Βάνια Σάριτς.
«Ένα τρομαγμένο αλλά υπερήφανο κοριτσάκι. Όπως και τα υπόλοιπα παιδιά που ήρθαν στο Αγρίνιο. Έκατσαν εδώ πάνω από ένα χρόνο. Η Βάνια έμεινε στο σπίτι μας, κοιμόταν στο ίδιο δωμάτιο με την κόρη μου», λέει στο agrinionews.gr ο Σωτήρης Σαξάμης, ο άνθρωπος που την φιλοξένησε στο σπίτι του.
«Έγινε κόρη μας η Βάνια. Αλλά μετά από αυτό το διάστημα που έμειναν στο Αγρίνιο τα παιδιά και οι δάσκαλοί τους έφυγαν. Πήγαν αλλού, τους χάσαμε», προσθέτει.
Άλλες οι εποχές τότε, με τις τηλεπικοινωνίες και το Internet να είναι πράγματα άγνωστα στους περισσότερους…
25 και πλέον χρόνια μετά το Facebook στάθηκε η αφορμή για την επανένωση. Η κρατική σερβική τηλεόραση θέλησε να κάνει ένα αφιέρωμα στους Έλληνες που φιλοξένησαν παιδιά από σερβικές οικογένειες της Βοσνίας. Έτσι έφτασαν στην οικογένεια Σαξάμη.
«Μίλησα με έναν Σέρβο δημοσιογράφο, μιλούσε ελληνικά. Ήρθαν στο Αγρίνιο και από όσο γνωρίζω βρήκαν άλλες πέντε οικογένειες που φιλοξένησαν κι αυτές παιδιά. Μιλήσαμε για τρεις ώρες. Βρεθήκαμε έξω από το σπίτι και τους προσκαλέσαμε να έρθουν και μέσα για μερικά πλάνα. Ήταν τότε που εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μας η Βάνια, ολόκληρη γυναίκα πλέον», ήταν τα λόγια του και η συγκίνηση διακρινόταν με μεγάλη ευκολία στα λόγια του.
Η Βάνια (στα δεξιά της φωτογραφίας) με την οικογένεια Σαξάμη, στο σπίτι όπου και την φιλοξένησαν
Η επανένωση ήταν γεμάτη δάκρυα χαράς και συγκίνησης. Για όλους τους. Η Βάνια ήρθε μαζί με το συνεργείο της σερβικής τηλεόρασης για να δει και να ευχαριστήσει τους ανθρώπους που άνοιξαν το σπίτι τους και την αγκαλιά τους για αυτή. Εμφανίστηκε μπροστά τους ξαφνικά και η έκπληξή της ήταν σαν «θείο δώρο».
Χάρη σε αυτούς, η Βάνια σήμερα ζει στην πατρίδα της και εργάζεται ως καθηγήτρια Αγγλικών. Όταν έφυγε κανείς τους δεν ήξερε αν θα συναντηθούν ξανά. Να που όμως, τελικά, ιστορίες ανθρωπιάς, αγάπης και αλληλεγγύης έχουν τη συνέχεια που τους αρμόζει.
Η ιστορία της Βάνιας είναι μία από αυτές. Και υπάρχουν πολλές ακόμα, τόσο στην περιοχή μας όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Σχεδόν 30 χρόνια από τη λήξη του πολέμου της Βοσνίας, η Αντιπροσωπεία της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας στην Ελλάδα, με την στήριξη του Υπουργείου Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης και Διεθνής Συνεργασίας της Σερβικής Δημοκρατίας και με την ευγενική συμμετοχή του Γιάννη Σερβετά, καλεί όλους αυτούς τους «Αφανείς Ήρωες» που φιλοξένησαν Σερβόπουλα κατά την διάρκεια του πολέμου να επικοινωνήσουν μαζί της για να καταγράψει όλη αυτή την προσπάθεια και βοήθεια που απλόχερα δόθηκε στον Σερβικό λαό.
agrinionews.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο