Ανακοίνωση για την επανεμφάνιση του φαινομένου του υδρόθειου στο κανάλι του Αιτωλικού και τον θάνατο μεγάλης μάζας ψαριών

Τα αποτελέσματα της μη συμβιωτικής ύπαρξης, της πόλης του Αιτωλικού με το λιμνοθαλάσσιο οικοσύστημα που το περιβάλει, είχαν την ευκαιρία να γευτούν οι κάτοικοι της πόλης του Αιτωλικού, όταν αντίκρισαν τις μερικές χιλιάδες των ψαριών, σε ημιθανή κατάσταση. Αλλά και οι συνάδελφοι ψαράδες, βρέθηκαν για ακόμη μια φορά, να μετρούν απώλεια στο εισόδημά τους.....

Το ευτύχημα ήταν ότι η χθεσινοβραδινή καταστροφή δεν είχε τα αποτελέσματα παλαιότερων καταστροφών, όπου ο αέρας θύμιζε κλούβιο αυγό και ο θάνατος των ψαριών ήταν ολοκληρωτικός.

Σε εκείνες τις περιπτώσεις εκτός των ψαριών κινδύνευε και η ζωή των κατοίκων της πόλης, μιας και η επίδραση του υδρόθειου έχει τα ίδια συμπτώματα και αποτελέσματα στο αναπνευστικό σύστημα, ανεξάρτητα εάν αυτό επηρεάζει τα ψάρια εντός του νερού ή τους πνεύμονες των ανθρώπων, όταν βρίσκετε σε αέρια μορφή στην ατμόσφαιρα.

Η διαφορά με το χθεσινοβραδινό περιστατικό είναι ότι αυτό προήλθε από την συσσώρευση των φυκιών της Νίδοβας, τα οποία παρέσυρε το θαλάσσιο ρεύμα προς το κανάλι του Αιτωλικού, όπου και άρχισε η αποσύνθεσή τους.

Η αποσύνθεση αυτή όμως λόγο καιρικών συνθηκών (υψηλές θερμοκρασίες, άπνοια, για μεγάλο χρονικό διάστημα )  έγινε χωρίς οξυγόνο και έτσι, με το τον πρώτο νοτιά το υδρόθειο που απελευθερώθηκε, μιας και δεν υπήρχε οξυγόνο, βγήκε στην επιφάνεια και μάλιστα σε μια στενή λωρίδα θαλάσσιας έκτασης.

Το κακό έγινε όταν σταμάτησε ο νοτιάς και άρχισε η διαδικασία της άμπωτης ή ρήχης όπως τη λέμε.

Αυτή η λωρίδα νερού, που περιείχε το υδρόθειο, δέσμευσε την όποια ποσότητα οξυγόνου υπήρχε στον όγκο του νερού και αδρανοποίησε το αναπνευστικό σύστημα των ψαριών που βρέθηκαν στο διάβα της.

Γλιτώσαμε από την ολική καταστροφή, γιατί εάν συνεχίζονταν ο δυνατός νότιος άνεμος, τότε θα αναμοχλεύονταν και οι τεράστιες ποσότητες υδρόθειου που βρίσκονται στα μεγάλα βάθη του καναλιού του Αιτωλικού, τα οποία ξεπερνούν σε κάποια σημεία και τα 35 μέτρα.

Το ευτύχημα στο δυστύχημα είναι ότι αυτή τη φορά φάνηκε καθαρά η επίδραση της αποκλεισμένης Νίδοβας από την υπόλοιπη λιμνοθάλασσα, η επίδραση του βιολογικού καθαρισμού της πόλης του Αιτωλικού, του οικισμού των Αθίγγανων και της απόφραξης των γεφυριών με λάσπη και συσσωματώματα νεκρών οργανισμών.

Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε, στο μέτρο του δυνατού, αυτές τις επιπτώσεις, θα πρέπει η νέα δημοτική αρχή να βάλει ως προτεραιότητα την εκτροπή των λυμάτων του Βιολογικού καθαρισμού της πόλης του Αιτωλικού, έστω και προσωρινά, στο βάλτο του Ράγκου, την άρση των αναχωμάτων στη νότια και δυτική πλευρά της Νίδοβας, την εκβάθυνση του πυθμένα των γεφυριών και την απομάκρυνση του οικισμού των Αθίγγανων, όπως βέβαια και την εκτροπή των υδάτων του αντλιοστασίου που βρίσκετε δίπλα στον οικισμό τους.

Δυστυχώς τα έργα αυτά θα έπρεπε να έχουν γίνει προ πολλού, αλλά κάποιες δημοτικές αρχές θέλανε να πείσουν, ότι όλα λειτουργούν σαν ελβετικό ρολόι, άρα το κατεπείγον ήταν για έργα της μιας χρήσεως και όχι για την αποκατάσταση της λειτουργίας του λιμνοθαλάσσιου οικοσυστήματος, η οποία χάθηκε στο βωμό της κακός εννοούμενης ανάπτυξης.

Για τους ψαράδες του τόπου μας, η συμβίωση και η αποκατάσταση του οικοσυστήματος της λιμνοθάλασσας είναι ζωτικής σημασίας και γι’ αυτό επιφυλασσόμαστε για την επιμερισμό ευθυνών, όπου και αν αυτές ανήκουν.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ 

ΜΠΟΤΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

Βιολογος  – Περιβαλλοντολόγος 
master Ιχθυολογίας.

sinidisi