ΤΡΙΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΕΚΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΧΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΛΑΜΑ

Οι σπάνιοι στικταετοί της Πρέβεζας

Μπροστά σε τρεις αγριεμένους περήφανους στικταετούς, ένα από τα πλέον σπάνια αρπακτικά για ολόκληρη την Ευρώπη, βρέθηκαν πριν από λίγες μέρες επιστήμονες του Φορέα Διαχείρισης Στενών και Εκβολών Ποταμών Αχέροντα και Καλαμά.

   Οι στικταετοί που εντοπίστηκαν στο Δέλτα του Καλαμά και φωτογραφήθηκαν από τους επιστήμονες

     Οι ειδικοί, μαζί και το προσωπικό φύλαξης, έκαναν μια συνηθισμένη επόπτευση στο Δέλτα του Καλαμά στην Πρέβεζα, όταν εντόπισαν δύο στικταετούς, ενώ πριν προλάβουν να συνέλθουν από την έκπληξη, είδαν άλλον έναν στη θέση Αμμουδιά, στο Δέλτα του Αχέροντα. Το αξιοπερίεργο με τον στικταετό είναι πως βρίσκεται δύσκολα, δεν είναι εύκολο να παρατηρηθεί -πολύ περισσότερο να φωτογραφηθεί- και ο πληθυσμός του συνεχώς μειώνεται.

      Οπως είπε στο «Εθνος» η βιολόγος του Φορέα, Εύη Σιντικάκη, ο στικταετός είναι ένα απειλούμενο είδος αετού στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ένα από τα πλέον απειλούμενα αρπακτικά πουλιά της Ευρώπης.

     «Ηταν μια ευχάριστη έκπληξη για μας, καθώς το είδος δεν υπάρχει στην Ελλάδα, δεν φωλιάζει εδώ και ελάχιστα άτομα διαχειμάζουν κι αυτά όχι κάθε χρόνο», μας είπε η κ. Σιντικάκη............

       Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Φορέα Διαχείρισης Αχέροντα-Καλαμά, Θεόδωρο Κομνηνό, μόλις 6-7 ζευγάρια στικταετών φωλιάζουν στην Ευρώπη, τα οποία αναπαράγονται στο εθνικό πάρκο της Πολωνίας. Από τον Οκτώβριο ως τον Μάρτιο σχεδόν σε όλους τους ελληνικούς υγροτόπους, από τον Σχινιά μέχρι τον Καλαμά και τον Εβρο, περνούν για λίγες μέρες, ενώ μόλις 2-3 άτομα ξεχειμωνιάζουν στην Κρήτη. Η «συνάντηση» μαζί τους δεν είναι εύκολη και σπάνια καταγράφονται, αφού δεν μένουν παρά ελάχιστα στο ελληνικό έδαφος.

           Πλήθος αργυροπελεκάνων παρατηρήθηκε στις εκβολές ποταμών του Αμβρακικού

Οι εκτιμήσεις των ειδικών λένε ότι η Ελλάδα παίζει σημαντικό ρόλο στο... ταξίδι των στικταετών, καθώς δέχεται 80-100 πουλιά κάθε χρόνο από τους πληθυσμούς της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Πολωνίας, αριθμός που αντιστοιχεί σε πάνω από το 50% των ατόμων που διαχειμάζουν στη Μεσόγειο.

Στους υγροτόπους της Δυτικής Ελλάδας ξεχειμωνιάζουν πουλιά κυρίως από τον πληθυσμό της Πολωνίας, με τις περιοχές των εκβολών των ποταμών Αχέροντα και Καλαμά να δέχονται 4-6 άτομα. Ο στικταετός είναι συγγενές είδος με τον κραυγαετό, γι΄αυτό και συχνά γίνεται σύγχυση μεταξύ των δύο, ενώ μια παρακολούθηση ενήλικου ατόμου με δορυφορικό αναμεταδότη, προκειμένου να διερευνηθεί η μεταναστευτική οδός, έδωσε 5.526 χιλιόμετρα από την περιοχή διαχείμασης στην Υεμένη, μέχρι την περιοχή αναπαραγωγής του στη δυτική Σιβηρία.

Η παρατήρηση έγινε πριν από μερικά χρόνια και έδειξε ότι το πουλί μετακινούνταν κατά μέσο όρο 150 χιλιόμετρα την ημέρα, απόσταση που αυξήθηκε στα 280 χιλιόμετρα την ημέρα όταν πέταξε πάνω από το Ιράν, το Ιράκ και την Τουρκία.

Ντροπαλός

Σε ό,τι αφορά τη μορφολογία του, ο στικταετός είναι ένας μεσαίου μεγέθους αετός, που χαρακτηρίζεται από δυσαρμονία στις αναλογίες του και την κοντή στρογγυλεμένη του ουρά. Εχει σχετικά μικρό -για αετό- κεφάλι και σκούρο καφέ χρώμα, είναι επιβλητικός στην όψη και αρκετά... ντροπαλός, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι συχνά σκύβει το κεφάλι. Το αρσενικό μπορεί να φτάσει σε βάρος τα 2 κιλά και το θηλυκό να κοντέψει τα 3 κιλά.

Η δεύτερη έκπληξη για τους επιστήμονες του Φορέα Διαχείρισης Αχέροντα-Καλαμά ήταν το πλήθος αργυροπελεκάνων που παρατηρήθηκε στις εκβολές των ποταμών στον Αμβρακικό Κόλπο. Στα νησάκια της λιμνοθάλασσας Τσουκαλιό και Λογαρού βρίσκονται οι μεγαλύτερες αποικίες, του σπανιότερου από τα επτά είδη πελεκάνων που υπάρχουν στον κόσμο και του δεύτερου σε μέγεθος είδους πουλιού στον πλανήτη.

Είναι χαρακτηριστικό πως το 13% των ζευγαριών αργυροπελεκάνου που έχουν απομείνει παγκοσμίως διαβιοί σε δύο περιοχές στην Ελλάδα: στη μικρή Πρέσπα της Φλώρινας και στις λιμνοθάλασσες του Αμβρακικού. Σύμφωνα με τους ειδικούς, επειδή ο αργυροπελεκάνος φοβάται τον άνθρωπο, φωλιάζει σε απρόσιτα σημεία των υγροτόπων, όπως απομονωμένες νησίδες και δύσβατους καλαμιώνες. Εκεί τα θηλυκά γεννούν δύο αβγά σε κάθε φωλιά και ύστερα από έναν μήνα βγαίνουν τα μικρά, που για 2,5 μήνες είναι απόλυτα εξαρτώμενα από τους γονείς τους.

ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ

http://www.ethnos.gr/