Γράφει η: Ζέφη Δημαδάμα, Μέλος Εθνικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚΜια φορά και έναν καιρό ήταν οι τοπικές οργανώσεις, οι νομαρχιακές επιτροπές, τα γραφεία των βουλευτών, των πολιτευτών, τα κλιμάκια, τα φυλλάδια, οι εξορμήσεις.
Κομματικά στελέχη, κομματάρχες, τελετάρχες, μέλη. Όλοι τρέχουν στους δρόμους, στα γραφεία, στις αφισοκολλήσεις. Ανταγωνισμοί μεταξύ εθελοντών για το καλύτερο συνεργείο, τις περισσότερες αφίσες, τα καλύτερα σημεία.
Ανοιχτές πολιτικές συγκεντρώσεις, παλμός, συνθήματα, μπλοκ, πλαστικές σημαίες, λαοθάλασσα, καλά πλάνα, μπαλκόνια με αρχηγούς-ηγέτες, επιτελεία, ακόλουθοι..
Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι, άλλες ανάγκες.
Είναι το χθες. Είναι το χθες που το ζήσαμε, το βιώσαμε, που μας έδωσε πολλά αλλά δημιούργησε και πολλές στρεβλώσεις.
Προεκλογικές αυτές οι μέρες. Κυκλοφορούμε ανάμεσα στους πολίτες. Κλιμάκια, τομείς, ομάδες, άτομα, κομματικά στελέχη. Το ίδιο βλέμμα, οι ίδιες φράσεις, τα ίδια φυλλάδια, οι ίδιες κουβέντες, δυστυχώς. Κάτι λείπει μάλλον…
Τώρα όλα είναι διαφορετικά. Φτάσαμε ήδη στο μέλλον. Οι ανάγκες άλλαξαν, οι άνθρωποι επίσης, ο τρόπος που επικοινωνούν ακόμη περισσότερο. Πέρασε ο καιρός της κεντρικής γραμμής και της μαζικής κινητοποίησης.
Σήμερα οι πολίτες έχουν άποψη και δεν υπάρχουν βεβαιότητες. Η εμπιστοσύνη του πολίτη στην πολιτεία και στους εκπροσώπους της έχει κλονιστεί. Οι πολίτες θέλουν συνομιλία με τα πολιτικά στελέχη, επαφή και συζήτηση. Θέλουν τα πολιτικά στελέχη στους μαζικούς χώρους της εργασίας, των πανεπιστημίων, να δίνουν απαντήσεις, να βάζουν στόχους να έχουν προγραμματικές θέσεις.
Θέλουν να ενημερώνονται από οργανωμένες συζητήσεις –ιδανικά μεταξύ εκπροσώπων διαφορετικών κομμάτων αλλά και άλλων φορέων– στις οποίες έχουν δικαίωμα λόγου. Απαιτούν να διαβάζουν αλλά και να σχολιάζουν εμπεριστατωμένα άρθρα στις εφημερίδες ή σε ηλεκτρονικά μέσα (site, blogs). Να ακούν, να μιλάνε, να σταθμίζουν, να συνδιαμορφώνουν άποψη, να επιλέγουν, να συναποφασίζουν.
Πρέπει να αφουγκραστούμε σοβαρά και με σεβασμό τον πολίτη, να τον κάνουμε ισότιμο και αμφίδρομο κοινωνό της πολιτικής λειτουργίας. Και ο πολίτης όμως πρέπει να αξιολογήσει την προσωπικότητα, την διαδρομή και την θέληση του υποψήφιου να κάνει πραγματικότητα μια τέτοια τομή.
Οι πολυέξοδες προεκλογικές δαπάνες, τα «χλιδάτα» γραφεία των κομμάτων και των πολιτικών, τα άπειρα φυλλάδια διεσπαρμένα παντού αποθαρρύνουν και προκαλούν.
Χρειάζονται θαρραλέες αλλαγές από όλους μας. Πρέπει το κράτος μας να αλλάξει τον εκλογικό νόμο ώστε να έχουμε σημαντικό περιορισμό των εκλογικών δαπανών και να ελεγχθεί το ανεξέλεγκτο μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί απροκάλυπτα. Πρέπει οι πολιτικοί να εμπιστευτούμε μια νέα αμφίδρομη σχέση με τον πολίτη, να κάνουμε την γνώμη του μέρος της πολιτικής μας πορείας. Πρέπει όμως και οι πολίτες να γυρίσουν την πλάτη στους πολιτικούς που εξακολουθούν αφενός να προκαλούν με τον πακτωλό πόρων που δαπανούν σε κάθε εμφάνισή τους και αφετέρου δεν ενδιαφέρονται ποσώς για την γνώμη του πολίτη και δεν την ακούνε καν.
Μια τέτοια ανατροπή χρειάζεται και τους τρεις: νέους θεσμούς, νέας νοοτροπίας πολιτικούς αλλά και πολίτες έτοιμους για την ανατροπή. Το μεγάλο στοίχημα είναι να προσδιορίσουμε από κοινού ποιοι και πως θα τα καταφέρουμε. Τώρα ή ποτέ.
Κομματικά στελέχη, κομματάρχες, τελετάρχες, μέλη. Όλοι τρέχουν στους δρόμους, στα γραφεία, στις αφισοκολλήσεις. Ανταγωνισμοί μεταξύ εθελοντών για το καλύτερο συνεργείο, τις περισσότερες αφίσες, τα καλύτερα σημεία.
Ανοιχτές πολιτικές συγκεντρώσεις, παλμός, συνθήματα, μπλοκ, πλαστικές σημαίες, λαοθάλασσα, καλά πλάνα, μπαλκόνια με αρχηγούς-ηγέτες, επιτελεία, ακόλουθοι..
Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι, άλλες ανάγκες.
Είναι το χθες. Είναι το χθες που το ζήσαμε, το βιώσαμε, που μας έδωσε πολλά αλλά δημιούργησε και πολλές στρεβλώσεις.
Προεκλογικές αυτές οι μέρες. Κυκλοφορούμε ανάμεσα στους πολίτες. Κλιμάκια, τομείς, ομάδες, άτομα, κομματικά στελέχη. Το ίδιο βλέμμα, οι ίδιες φράσεις, τα ίδια φυλλάδια, οι ίδιες κουβέντες, δυστυχώς. Κάτι λείπει μάλλον…
Τώρα όλα είναι διαφορετικά. Φτάσαμε ήδη στο μέλλον. Οι ανάγκες άλλαξαν, οι άνθρωποι επίσης, ο τρόπος που επικοινωνούν ακόμη περισσότερο. Πέρασε ο καιρός της κεντρικής γραμμής και της μαζικής κινητοποίησης.
Σήμερα οι πολίτες έχουν άποψη και δεν υπάρχουν βεβαιότητες. Η εμπιστοσύνη του πολίτη στην πολιτεία και στους εκπροσώπους της έχει κλονιστεί. Οι πολίτες θέλουν συνομιλία με τα πολιτικά στελέχη, επαφή και συζήτηση. Θέλουν τα πολιτικά στελέχη στους μαζικούς χώρους της εργασίας, των πανεπιστημίων, να δίνουν απαντήσεις, να βάζουν στόχους να έχουν προγραμματικές θέσεις.
Θέλουν να ενημερώνονται από οργανωμένες συζητήσεις –ιδανικά μεταξύ εκπροσώπων διαφορετικών κομμάτων αλλά και άλλων φορέων– στις οποίες έχουν δικαίωμα λόγου. Απαιτούν να διαβάζουν αλλά και να σχολιάζουν εμπεριστατωμένα άρθρα στις εφημερίδες ή σε ηλεκτρονικά μέσα (site, blogs). Να ακούν, να μιλάνε, να σταθμίζουν, να συνδιαμορφώνουν άποψη, να επιλέγουν, να συναποφασίζουν.
Πρέπει να αφουγκραστούμε σοβαρά και με σεβασμό τον πολίτη, να τον κάνουμε ισότιμο και αμφίδρομο κοινωνό της πολιτικής λειτουργίας. Και ο πολίτης όμως πρέπει να αξιολογήσει την προσωπικότητα, την διαδρομή και την θέληση του υποψήφιου να κάνει πραγματικότητα μια τέτοια τομή.
Οι πολυέξοδες προεκλογικές δαπάνες, τα «χλιδάτα» γραφεία των κομμάτων και των πολιτικών, τα άπειρα φυλλάδια διεσπαρμένα παντού αποθαρρύνουν και προκαλούν.
Χρειάζονται θαρραλέες αλλαγές από όλους μας. Πρέπει το κράτος μας να αλλάξει τον εκλογικό νόμο ώστε να έχουμε σημαντικό περιορισμό των εκλογικών δαπανών και να ελεγχθεί το ανεξέλεγκτο μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί απροκάλυπτα. Πρέπει οι πολιτικοί να εμπιστευτούμε μια νέα αμφίδρομη σχέση με τον πολίτη, να κάνουμε την γνώμη του μέρος της πολιτικής μας πορείας. Πρέπει όμως και οι πολίτες να γυρίσουν την πλάτη στους πολιτικούς που εξακολουθούν αφενός να προκαλούν με τον πακτωλό πόρων που δαπανούν σε κάθε εμφάνισή τους και αφετέρου δεν ενδιαφέρονται ποσώς για την γνώμη του πολίτη και δεν την ακούνε καν.
Μια τέτοια ανατροπή χρειάζεται και τους τρεις: νέους θεσμούς, νέας νοοτροπίας πολιτικούς αλλά και πολίτες έτοιμους για την ανατροπή. Το μεγάλο στοίχημα είναι να προσδιορίσουμε από κοινού ποιοι και πως θα τα καταφέρουμε. Τώρα ή ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο