Η μπλε σχολική ποδιά, χρόνια ολόκληρα στο παρελθόν, μαρτυρούσε την
ιδιότητα του μαθητή, υπηρετούσε την ομοιομορφία των μελών της μαθητικής
κοινότητας, κατά ορισμένες απόψεις και την συνοχή της.
Πριν από 34 χρόνια, η συζήτηση για το ενδεχόμεο της κατάργησής της, «άναψε» για τα καλά προκαλώντας αντιθέσεις και διχασμούς σε αρκετά σημαντικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας.
Σαν Σήμερα, εικοσιοκτώ χρόνια πριν, η σχολική ποδιά «πέρασε» .............
στο παρελθόν. Το κυβερνητικό
μέτρο χαιρετίσθηκε από μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, ως
ένδειξη εκδημοκρατισμού, πλουραλισμού, ελευθερίας στην ανάπτυξη της
προσωπικότητας.Πριν από 34 χρόνια, η συζήτηση για το ενδεχόμεο της κατάργησής της, «άναψε» για τα καλά προκαλώντας αντιθέσεις και διχασμούς σε αρκετά σημαντικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας.
Σαν Σήμερα, εικοσιοκτώ χρόνια πριν, η σχολική ποδιά «πέρασε» .............
Το μόνο σίγουρο - όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων - ήταν πως ο χρόνος για την κατάργησή της είχε πράγματι ωριμάσει. Η ύπαρξή της δεν εξυπηρετούσε πια καμιά ανάγκη και όλοι αυτοί οι εκφρασμένοι φόβοι περί ανεξέλεγχτης εισαγωγής της μόδας στα σχολεία και της ύπαρξης ενδυματολογικών ανταγωνισμών μεταξύ των μαθητών, στις περισσότερες περιπτώσεις διαψεύστηκαν.
Οι μαθητές, απεκδύθηκαν με μεγάλη ευκολία την μπλε στολή τους. Πολλοί από αυτούς, μάλιστα, δήλωναν ανακουφισμένοι καθώς υποστήριζαν ότι φορώντας την, ασφυκτιούσαν.
Τα τελευταία χρόνια «άνοιξε» δειλά-δειλά η συζήτηση για την επαναφορά της, με διαφορετική ένταση κάθε φορά. Ποτέ όμως, μέχρι σήμερα, δεν έγινε κάποια σχετική ενέργεια από την πλευρά της Πολιτείας.
http://www.tovima.gr/
αναθεμα την ωρα που καταργθηκε και μαζι της κατερευσε η ηθικη των κοριτσιων
ΑπάντησηΔιαγραφήprin 34 xronia kai oxi 28!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ποδια!!! Δεν ήταν μόνο η ποδιά. Ήταν και το ξύλο, οι ταπεινώσεις και οι αυταρχικές συμπεριφορές που δεχόταν καθημερινά οι παιδικές ψυχές στο σχολείο. Κοκκινισμένα χεράκια απ τη βέργα, τραβηγμένα αφτιά, κουρεμμένα μαλλάκια, λες και τα παιδιά δεν είχαν προσωπικότητα και ευαισθησίες. Δυστυχώς ομως στην Ελλάδα, που είναι χώρα της υπερβολής περάσαμε από το ένα άκρο στο άλλο. Απ το μπαμπούλα δάσκαλο στον εγκλωβισμένο δάσκαλο που καθημερινά ανέχεται τα καπρίτσια κακομαθημένων παιδιών και αγενέστατων γονέων που του κουνούν το δάχτυλο με την πρώτη ευκαιρία. Μια μέση λύση θα ήταν μια σύγχρονη ενδυμασία για τους μαθητές όπως στην κύπρο στη γαλλια κ.α. χώρες. Δε θα είχαμε σχολεία πασαρέλες, οι μαθητές/ μαθήτριες θα απεγκλωβίζονταν απ τη σκέψη τί να φορέσω και κυρίως δε θα περιφρονούνταν τα φτωχά παιδάκια που δε μπορούν να φορέσουν μάρκες και φίρμες. Η μέση λύση είναι πάντα η ορθή, δυστυχώς όμως σπάνια ακολουθείται.....
ΑπάντησηΔιαγραφή