Καλή σας μέρα, κ. Παπαναστασίου | Η λειτουργία του αρπακτικού
Την περασμένη Δευτέρα ήρθα αντιμέτωπος, κ Παπαναστασίου, με το νομαρχιακό ΚΤΕΛ της Αιτωλοακαρνανίας. Γνωρίζω ότι αυτό, δεν σας απασχολεί ιδιαιτέρως, αφού εσείς καμιά ευθύνη δεν έχετε, ούτε για τον τρόπο με τον οποίο ο συγκεκριμένος οργανισμός λειτουργεί, ούτε πια είναι η δική μου άποψη γι’ αυτό.
|
Επειδή όμως προχτές αντιμετώπισα μια συμπεριφορά τύπου «τα παράπονά σου στο Δήμαρχο», είπα κι εγώ σήμερα να σου τα πω, μπας και φιλοτιμηθεί «η πεθερά» να ακούσει, όσα πρόκειται να πω στη «νύφη». Βέβαια εσύ νύφη δεν είσαι, αλλά επειδή πολλοί στενοί σου συγγενείς, υπήρξαν από τους πρωτεργάτες των μαζικών μεταφορών στο νομό, ίσως χρειαστεί να μεσολαβήσουν μπας και φιλοτιμηθεί η διοίκηση του ΚΤΕΛ ή κάποιοι μέτοχοι για να πάψει ο συγκεκριμένος οργανισμός να λειτουργεί ως αρπακτικό.
Όπως έχω ξαναγράψει, κ. Παπαναστασίου, στην Ελλάδα ζούμε έναν ιδιότυπο και περίεργο καπιταλισμό. Νότιο βαλκανικό τον αποκαλώ, αφού θεωρώ ότι σε κανένα άλλο σημείο του κόσμου δεν υφίσταται ο καπιταλισμός με τον τρόπο που υφίσταται στη χώρα μας.
Το ΚΤΕΛ του Νομού Αιτωλοακαρνανίας είναι μια ιδιωτική εταιρεία που σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς διατηρεί ένα σημαντικό μονοπώλιο. Το μονοπώλιο των οδικών μέσων μαζικής μεταφοράς του πληθυσμού από την μια περιοχή στην άλλη, από την πόλη στο χωριό και το αντίστροφο. Εξ αυτού λοιπόν και με το πλεονέκτημα που του δίνει αυτός ο παραλογισμός, ασελγεί ασύστολα και κατά κόρον πάνω στο επιβατικό κοινό της περιοχής μας με κάθε τρόπο και μέσο. Εξυπηρετεί μόνο περιοχές που το βολεύουν, μόνο με τα δρομολόγια εκείνα, που του επιτρέπουν τα συμφέροντά του, «στήνει δόκανα» στους ταξιτζήδες που μεταφέρουν εκτός νομού επιβάτες, υπερασπιζόμενο το μονοπώλιό του και άλλα πολλά τα οποία είναι γνωστά σε όλους.
Προχθές τη Δευτέρα όμως, βίωσα με τη σύντροφό μου τον πιο αυθαίρετο παραλογισμό αυτής της ιστορίας.
Η μοίρα μου το έφερε, να χρειαστεί να οδηγήσω το ιδιωτικό αυτοκίνητο με το οποίο μετακινούμουν προς Πάλαιρο, σε ένα συνεργείο στη Βόνιτσα μετά από βλάβη που έπαθε και δεν επιδιορθωνόταν αυθημερόν. Αποφασίσαμε λοιπόν να επιστρέψουμε στο Αγρίνιο με λεωφορείο.
Στον σταθμό της Βόνιτσας φθάσαμε ακριβώς στις 15:20, για να βρεθούμε μπροστά σε ένα κλειστό πρακτορείο. Από κάποιες ανακοινώσεις κολλημένες στο τζάμι πληροφορηθήκαμε ότι το επόμενο δρομολόγιο για Αγρίνιο έφευγε από την Βόνιτσα στις 19:00. Τρεισήμισι ώρες αναμονή.
Γύρω στις 17:30 ο υπάλληλος του ΚΤΕΛ ήρθε και άνοιξε το μαγαζί............
