Γράφει η Μαρία Ν. Αγγέλη, φιλόλογος
«Γεννήθηκα στο Αγρίνιο, το παλιό Βραχώρι, το
Δεκέμβρη του 1884. Εκεί μεγάλωσα κι εκεί εργάστηκα ως τα τριάντα μου χρόνια…
Τον πατέρα μου τον έλεγαν Αναστάση, κι ήταν παπαδοπαίδι του παπα-Στράτου από το
χωριό Προσήλια του τότε δήμου Θέρμου… Παντρεύτηκε περασμένα τα τριανταπέντε του
χρόνια, με τη μητέρα μου τη Χαρίκλεια, δεκαεφτά χρονών, κόρη του Γεωργίου Καββαδία,
που ήταν δάσκαλος του μόνου τότε σχολείου στο Αγρίνιο.[…] Το πρώτο που έμαθα
στη ζωή μου είναι πόσο υπέροχη ευλογία είναι η οικογενειακή σύμπνοια κι
αλληλεγγύη[…]. Από μικρός πίστεψα σε τέσσερα βασικά πράγματα: την εργατικότητα, την επιμονή, την υπομονή και
την τιμιότητα»
Ευάγγελος Παπαστράτος
Πρόκειται
για την ιστορία ζωής «ενός φτωχού ελληνόπαιδου που πρόκοψε δουλεύοντας», όπως
σημειώνει ο ίδιος στον επίλογο του σχεδόν βιοϊστορικού κειμένου με τίτλο: «Η Δουλειά και ο κόπος της», που εκδόθηκε
το 1962. Μια ιστορία που μοιάζει με παραμύθι, όπου ήρωας είναι ο Ευάγγελος
Παπαστράτος. Παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας, που από την νηπιακή του ηλικία
γνώρισε την ορφάνια και αναγκάστηκε να βγει στην βιοπάλη ως υπάλληλος σε
εμπορικό. Μαγεμένος από το βοτάνι του καπνού νωρίς παίρνει τον δρόμο του
καπνεμπορίου…........