Η Διεθνής Ημέρα των Γυναικών είναι μία επέτειος που, σε κάθε γωνιά της γης, αφιερώνεται στους αγώνες, στις κατακτήσεις, αλλά και στα προβλήματα όλου του γυναικείου φύλου, μα και κάθε γυναίκας ξεχωριστά. Θεσμοθετήθηκε για να αναδείξει το ρόλο των γυναικών στην διαμόρφωση της ιστορίας και για να θυμίζει πως ασχέτως των όσων βημάτων έχουν ήδη γίνει στην αυτονόητη κατεύθυνση της ισότητας των δύο φύλων, είναι πολλά ακόμη που πρέπει να ακολουθήσουν.
Στο πέρασμα των χρόνων, η γυναίκα αναγκάστηκε να περιορίσει τις κοινωνικές της δραστηριότητες, να στερηθεί εκπαιδευτικές ευκαιρίες και βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Υποβλήθηκε στη βία και συχνά αντιμετωπίστηκε ως κατώτερο όν, δεν κατάφερε να αναδείξει τις αληθινές της δυνατότητες.
Ευδιάκριτα και τραγικά στοιχεία της ιστορίας, που προσβάλουν και θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εμποδίζουν και την πρόοδο του ίδιου του πολιτισμού.
Σήμερα οι γυναίκες ανά την υφήλιο, εξακολουθούν και υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις και αποτελούν τα πρώτα και τα κύρια θύματα εκμετάλλευσης. Στις δυτικές κοινωνίες, παρόλη την πρόοδο και την αναγνώριση της γυναικείας χειραφέτησης, αποτελούν τα πρώτα θύματα της ανεργίας, της διάκρισης στον επαγγελματικό στίβο, της κοινωνικής βίας.
Οφείλουμε λοιπόν να στοχεύσουμε σε πολιτικές και να συνεισφέρουμε ουσιαστικά στην ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης και επιχειρηματικότητας, στην οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών, στην συμφιλίωση των επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων, στην υποστήριξη της άνεργης ή ανύπαντρης μητέρας.
Είναι γεγονός ότι οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της ΕΕ, αν και η εκπροσώπηση των γυναικών στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα είναι περιορισμένη. Οφείλουμε λοιπόν να προωθήσουμε μια συμμετοχική δημοκρατία χωρίς αποκλεισμούς, να πετύχουμε την ίση εκπροσώπηση γυναικών και ανδρών στη λήψη των αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή όλων.
Πρωτίστως όμως, η προσπάθεια να ξεπεραστεί η ιστορία της ανισότητας, απαιτεί την πλήρη συμμετοχή κάθε άντρα, κάθε γυναίκας, κάθε νέου και παιδιού. Χωρίς θεμελιώδεις αλλαγές στις στάσεις και στις αξίες των ατόμων, δεν μπορεί να επιτευχθεί πλήρης ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Στο πέρασμα των χρόνων, η γυναίκα αναγκάστηκε να περιορίσει τις κοινωνικές της δραστηριότητες, να στερηθεί εκπαιδευτικές ευκαιρίες και βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Υποβλήθηκε στη βία και συχνά αντιμετωπίστηκε ως κατώτερο όν, δεν κατάφερε να αναδείξει τις αληθινές της δυνατότητες.
Ευδιάκριτα και τραγικά στοιχεία της ιστορίας, που προσβάλουν και θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εμποδίζουν και την πρόοδο του ίδιου του πολιτισμού.
Σήμερα οι γυναίκες ανά την υφήλιο, εξακολουθούν και υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις και αποτελούν τα πρώτα και τα κύρια θύματα εκμετάλλευσης. Στις δυτικές κοινωνίες, παρόλη την πρόοδο και την αναγνώριση της γυναικείας χειραφέτησης, αποτελούν τα πρώτα θύματα της ανεργίας, της διάκρισης στον επαγγελματικό στίβο, της κοινωνικής βίας.
Οφείλουμε λοιπόν να στοχεύσουμε σε πολιτικές και να συνεισφέρουμε ουσιαστικά στην ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης και επιχειρηματικότητας, στην οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών, στην συμφιλίωση των επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων, στην υποστήριξη της άνεργης ή ανύπαντρης μητέρας.
Είναι γεγονός ότι οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της ΕΕ, αν και η εκπροσώπηση των γυναικών στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα είναι περιορισμένη. Οφείλουμε λοιπόν να προωθήσουμε μια συμμετοχική δημοκρατία χωρίς αποκλεισμούς, να πετύχουμε την ίση εκπροσώπηση γυναικών και ανδρών στη λήψη των αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή όλων.
Πρωτίστως όμως, η προσπάθεια να ξεπεραστεί η ιστορία της ανισότητας, απαιτεί την πλήρη συμμετοχή κάθε άντρα, κάθε γυναίκας, κάθε νέου και παιδιού. Χωρίς θεμελιώδεις αλλαγές στις στάσεις και στις αξίες των ατόμων, δεν μπορεί να επιτευχθεί πλήρης ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.