Ο Ευεργέτης Κωνσταντίνος Δημητρούκας γεννήθηκε το 1893 στο Δραγαμέστο, όπως ονομαζόταν τότε το Καραϊσκάκη. Ήταν γιος του Γεωργίου και της Μαγιούλας Δημητρούκα. Η μητέρα του, την οποία υπεραγαπούσε, καταγόταν από το Βασιλόπουλο.
Σε ηλικία 18 χρονών, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με το υπερωκεάνειο Ἀθῆναι, το οποίο έφτασε στη Νέα Υόρκη στις 18 Απριλίου 1911[1].
Στις παραμονές των Βαλκανικών Πολέμων το φαινόμενο της υπερπόντιας μετανάστευσης παρουσιαζόταν έντονο σε όλη την Ελλάδα και φυσικά και στα χωριά του Ξηρομέρου.
Σύνηθες λιμάνι επιβίβασης των μεταναστών της περιοχής μας ήταν η Πάτρα. Ο Κωνσταντίνος Δημητρούκας συνταξίδευε με τον Κων/νο Πλιαμέρη (αναμφίβολα κάτοικο Βασιλοπούλου), με το Γεώργιο Κουντούρη και το Νικόλαο Ψαλίδα, οι οποίοι πιθανώς ήταν συγχωριανοί του.
Ο πρώτος, όπως και ο ίδιος ο Κ. Δ., έγιναν δεκτοί στο λιμάνι της Νέας Υόρκης από τον Γεράσιμο Μπαμπούλα (ή ίσως Μπαμπούρη)[2], φίλο του Κ. Δ. και θείο του Κ. Π. Ο δεύτερος έγινε δεκτός από τον πατέρα του Δημήτριο Κουντούρη και ο τρίτος από τον πατέρα του Σταύρο Ψαλίδα.
Ο Γεράσιμος Μπαμπούλας ή Μπαμπούρης, ο Δημήτριος Κουντούρης και ο Σταύρος Ψαλίδας είχαν προφανώς στείλει τις απαραίτητες προσκλήσεις στους τέσσερις νέους, για να έχουν το δικαίωμα να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ........